پروانه اصلانی اظهار کرد: همانطور که می‌دانید روز ۲۹ بهمن ماه ۱۳۹۸ سامانه املاک و اسکان را راه اندازی کردیم که یکی از کارکردهای آن دریافت مالیات از خانه‌های خالی است.
وی خاطر نشان کرد: طبق قانون مالیاتهای سال ۱۳۶۶ بحث مالیات بر خانه‌های خالی مطرح شد اما به خاطر اینکه پروسه شناسایی خانه های خالی از نظر اجتماعی بسیار هزینه‌بر بود سازمان امور مالیاتی عطای آن را به لقایش بخشید و از قانون مالیاتها حذف شد.
مدیر کل دفتر اقتصاد مسکن وزارت راه و شهرسازی تصریح کرد: مجدداً در سال ۱۳۹۴ در قالب تبصره ۷ ماده ۱۶۹ مکرر موضوع مالیات بر خانه‌های خالی مطرح شد. مدلی که ابتدا برایش در نظر گرفتند این بود که تحقق موضوع نیاز به تمرکز اطلاعاتی دارد که از طرف دستگاه های دیگر قابل اجرا نبود. نظر آقای آخوندی این بود که این قانون از طرف شهرداری ها اجرا شود لایحه هم به دولت رفت که دولت آن را مجدداً به وزارت راه و شهرسازی فرستاد.
اصلانی افزود: پس از آن که آقای اسلامی مسئولیت وزارت راه و شهرسازی را بر عهده گرفت اعلام کرد ما خودمان بحث مالیات و شناسایی واحدهای بدون سکنه را انجام دهیم. بنابراین رویکرد جدیدی در وزارتخانه مطرح شد که یک فرآیند ترکیبی را دنبال کنیم؛ بدین صورت که هم از سرویس داده های سازمان ها و هم از خوداظهاری مردم استفاده کنیم.
وی با بیان اینکه برای طراحی سامانه مشاوری را انتخاب کردیم که به صورت شبانه روزی این کار را به سرانجام رساند اظهار کرد: سامانه املاک و اسکان در حال حاضر قابلیت شناسایی واحدهای خالی از سکنه را دارد به شرطی که دستگاههای دیگر به آن اتصال پیدا کنند تا عملیاتی شود.
اصلانی ادامه داد: برخی از دستگاه ها به سامانه متصل شده اند و برخی دیگر هنوز نه. سازمان امور مالیاتی به عنوان مهمترین رکن می گوید اگر می خواهید به سرویس های اطلاعاتی ما دسترسی پیدا کنید باید مصوبه هیئت دولت را بگیرید. ما هم تبصره را به دولت فرستاده ایم تا مجوز بگیریم و از اطلاعات سازمان امور مالیاتی به صورت برخط استفاده کنیم.
اصلانی درباره نحوه شناسایی واحدهای خالی با لحاظ این مشکل که ممکن است فردی چراغ خانه را روشن بگذارد تا کنتور کار کند و وانمود کند که خانه دارای سکنه است تاکید کرد: اگر اینطور باشد که همان مشکل سال ۱۳۶۶ خواهد بود. در حال حاضر رویکرد عوض شده و از یک تقاطع اطلاعاتی بین دستگاه های مختلف استفاده می کنیم.
مدیرکل دفتر اقتصاد مسکن در توضیح این برنامه گفت: ما از دیتاهای دستگاههای مختلف بهره می گیریم و یک خروجی بدست می آوریم. به طور مثال متوجه می شویم که فردی دارای دو پلاک ثبتی است اما مطمئن نیستیم. به همین دلیل به فرد پیامک می دهیم آیا قبول داری این دو پلاک به نام شما است یا خیر؟ در هر دو صورت باید به سامانه مراجعه و اطلاعات خود را تصحیح کند.
وی افزود: اگر فرد قبول دارد که دارای دو واحد مسکونی است یکی را به عنوان محل استقرار خودش در نظر می گیریم و برای دومی، باز هم اطلاعات می‌خواهیم لذا پیامک دوم را می فرستیم. ممکن است فرد بگوید که این واحد دارای مستاجر است بنابراین از او می‌خواهیم اطلاعات مستاجر را بدهد. این رفت و برگشت های اطلاعاتی انجام و مشخص می شود این خانه خالی است یا خیر، لذا مکانیزم های تشخیصی برای راستی‌آزمایی داریم.
