یک کارشناس مسائل بین‌الملل معتقد است: «کشورهای منطقه، حاضر به شریک شدن در دردسر ایران نیستند. دردسر تهران نیز درگیری با آمریکا است. ایران باید برای ایجاد تنش‌زدایی و روابط منطقه‌ای فراگیر، مناسبات بین‌المللی خود را بهبود ببخشد»
فریدون مجلسی کارشناس مسائل بین‌الملل و دیپلمات پیشین کشورمان در ارتباط با پیام صریح وزیر خارجه عربستان پیرامون آمادگی برای مذاکره با جمهوری اسلامی ایران، به خبرنگار «انتخاب» گفت: «این امر موضوع جدیدی نیست، بارها ایران از آمادگی خود برای مذاکره سخن به میان آورده و اکنون نیز به نظر می‌رسد حاکمان ریاض این تعارف را مطرح کرده‌اند که اتهام عدم رغبت عربستان به حل‌و‌فصل صلح‌آمیز مسائل به آن‌ها وارد شود. به نوعی عربستانی‌ها قصد دارند به عنوان منجی و طرفدار خشونت در عرصه افکار عمومی بین‌المللی بازنمایی نشوند. لذا بر این باور هستم که اظهارات وزیر خارجه عربستان به مذاکره تنها یک تعارف است و در عمل به نتیجه‌ای دست پیدا نخواهد کرد.»
وی در ارتباط با دلایل خود در این ارتباط که در مقطع کنونی رغبت ایران و عربستان برای تنش‌زدایی، در عمل به نتیجه نخواهد رسید، تاکید کرد: «در یک طرف داستان عربستان خواهان تنش‌زدایی منطقه‌ای است و در طرف دیگر ایران نیز در طرح صلح هرمز منطقه را مدنظر دارد اما مساله این است که منطقه از دید آن‌ها و منطقه از دید ایران با هم تفاوتی بنیادین دارد.»
این کارشناس مسائل بین‌الملل افزود: «مقامات ایرانی در غالب مذاکرات در پی آن هستند که تمامی خواسته‌هایشان پذیرفته و به خواسته طرف مقابل تن ندهند؛ این در حالی است که دیپلماسی به معنای بده و بستان و توافق است. افزون بر این باید توجه داشت که ایران به نوعی با یک گرفتاری بین‌المللی دست و پنجه نرم می‌کند، مورد تحریم و خصومت بزرگ‌ترین قدرت جهان است. ژاپن، تایوان و مالزی نیز از تحریم‌های آمریکا حمایت و پیروی می‌کنند. منطق ساده این است که این کشورها قصد ندارند با همراهی و همکاری ایران برای خود دردسر ایجاد کنند؛ بدین معنی که توسعه در ابعاد مختلف و ارتباطات جهانی خود را فدای ارتباط با ایران کنند و خشم و تحریم آمریکا را برای خود بخرند. مشکل ایران این است که نمی‌تواند دیگران را در مشکلات خود سهیم کند.»
این دیپلمات سابق کشورمان در بخشی دیگر از گفته‌های خود تصریح کرد: «واقعیت امر این است که کشورهای منطقه، حاضر به شریک شدن در دردسرهای ایران نیستند. دردسر تهران نیز درگیری با آمریکا است. ایران باید برای ایجاد تنش‌زدایی و روابط منطقه‌ای فراگیر، مناسبات بین‌المللی خود را بهبود ببخشد.»
مجلسی در ادامه پیرامون اظهارات محمد جواد ظریف، وزیر امور خارجه کشورمان که از خروج از NPT در صورت فعال شدن مکانیسم ماشه سخن به میان آورده بود، گفت: «من همواره از اقدامات ظریف حمایت می‌کردم و او را سفیر صلح می‌دانستم. او اقداماتی بزرگ را در امضای برجام انجام داد و ایران بلافاصله از عواید و منافع این توافق منتفع شد. اکنون راه صلح از طریق تندروهای داخلی بسته شده و همزمان اسرائیلی‌ها این موضوع را جشن گرفتند. از سوی دیگر، شاهد هستیم برخی از شرکت‌ها و بانک‌ها که در دور زدن تحریم‌ها به تهران کمک کرده‌اند نیز مورد تحریم آمریکا قرار گرفتند. اکنون تعجب من است که چگونه ظریف نیز در دام افراطیونی افتاده که هیچ اعتقادی به صلح و مذاکره ندارند و همه امور را تنها از دریچه جنگ می‌بینند.»
وی در پایان تصریح کرد: «در شرایطی کنونی معتقد هستم که ظریف باید در حاشیه بنشیند که تحت شرایط خاص آمادگی ورود به مذاکره را داشته باشد. کنار گذاشتن گفتمان صلح و برافراشتن گفتمان جنگ، امری نادرست است و چگونگی بازگشت به گفتمان صلح در آینده را دشوار کرده است. خروج از NPT به نوعی اعلام جنگ فراگیر و حاد است. NPT فارغ از گسترش سلاح هسته‌ای، هیچ معنای دیگری ندارد و ایران نیز از جمله اولین کشورهای بود که این لایحه را امضا کرد و اجازه ساختن نیروگاه هسته‌ای بوشهر نیز بر همین مبنا اتفاق افتاد.»
