پایگاه خبری تحلیلی انتخاب (Entekhab.ir) :
دانشمندان در نشانهاي از بدبيني در مورد آينده بشريت، اخيرا عقربه ساعت معروف «روز قيامت» را يك دقيقه نسبت به دو سال قبل جلوتر بردند.
به گزارش انتخاب، ساعت روز قيامت، ساعتي نمادين است که در سال 1947 توسط هيات دانشمندان اتمي دانشگاه شيکاگو براي تهديد نابودي قريب الوقوع بشريت در اثر سلاحهاي اتمي يا زيستي ساخته و تا کنون نگهداري شده است.
هر چه عقربههاي اين ساعت به زمان صفر ( 00:00 نيمه شب) نزديکتر شود، دنيا به فاجعه جهاني ناشي از جنگ اتمي نزديکتر خواهد شد.
تا چندي پيش عقربههاي اين ساعت، زمان 6 دقيقه مانده به نيمه شب را نشان ميدادند؛ اما روز سهشنبه دانشمندان آن را يك دقيقه ديگر به جلو رانده و فاصله آن را تا نيمه شب به 5 دقيقه رساندند.
اگرچه حرکت عقربههاي اين ساعت بر اساس تهديدهاي هستهيي جهاني صورت ميگيرد، اما از سال 2007 شرايط آب و هوايي، فناوري نانو و تحولات جديد در علوم زيستي نيز بر حرکت عقربههاي اين ساعت تاثيرگذار بوده است.
اين هيات دانشمندان براي تغيير حالت اين ساعت به بررسي تهديدات ناشي از زرادخانههاي اتمي سراسر جهان از جمله بحران اتمي فوكوشيما و مسائل ايمني زيستي مانند توليد گونه آنفلوآنزاي H5N1 موجود در هوا ميپردازند.
از زمان آغاز به كار اين ساعت تا كنون، چندين بار زمان آن تغيير کرده است. ساعت قيامت در سال 1947 مصادف با دوران جنگ سرد با نمايش زمان 7 دقيقه مانده به نيمه شب شروع به کار کرد. در سال 1949 و همزمان با اولين آزمايش بمب اتمي توسط اتحاد جماهير شوروي زمان 3 دقيقه مانده به قيامت را نشان داد.
نزديکترين زماني که عقربههاي اين ساعت نشان داده، دو دقيقه به نيمه شب در سال 1953 بوده كه در آن آمريکا و روسيه با فاصله 9 ماه به آزمايش سلاحهاي اتمي خود پرداخته و فجايع بزرگي به وجود آوردند.
از آن زمان تا سال 2010 اين حركت به طور آرام به سوي ويراني بوده، چرا كه اميدها براي خلع سلاح هستهاي كنار گذاشته شده و تهديدات تروريسم هستهاي و تغييرات آبوهوايي دوباره سر برداشتند.
در سال 2010 اين هيات، در پي قراردادهاي كاهش نظامي و مباحث بينالمللي در مورد هواشناسي تا حدي اميدوار شده و يك دقيقه ساعت را به عقب كشيد؛ اما امسال دوباره در پي افزايش اين تهديدات، ساعت به زمان قبلي خود بازگشت.
با وجود اين تغيير، هيات دانشمندان به اندازه قبل بدبين نبوده و گرايشهاي طولانيمدت و رويدادهاي فوري را در تصميمگيري در نظر گرفتهاند. اين گرايشها احتمالا شامل عواملي مانند فناوري پيشرفته انرژي خورشيدي براي مبارزه با تغييرات آب وهوايي است.
از ديگر عوامل درگير در اين تصميم ميتوان به توجه رو به رشد كشورهاي مختلف به قدرت اتمي اشاره كرد.