سرویس تاریخ «انتخاب»: ساعت یازده‌ونیم صبح شنبه دهم مرداد ۱۳۳۲ از طرف آیت‌الله کاشانی اعلامیه‌ای مبنی بر تحریم رفراندوم انحلال مجلس هفدهم در اختیار روزنامه‌ها قرار گرفت. این رفراندوم قرار بود دو روز بعد یعنی دوشنبه ۱۲ مرداد به دستور مصدق در تهران و اطراف و ۱۹ مرداد در شهرهای دیگر برگزار شود.
مصدق در تاریخ پنجم مرداد ماه طی نطقی رادیویی کارشکنی‌های نمایندگان مجلس را مانع راه نهضت ملی دانسته و اعلام کرده بود که انحلال مجلس به رفراندوم گذاشته خواهد شد تا در پی آن چنان‌چه نظر مردم به انحلال بود، مجلس منحل و مقدمات انتخابات آزاد برای مجلسی جدید فراهم شود و در غیر این صورت وی قادر به ادامه کار نیست و از نخست‌وزیری کناره خواهد گرفت.
در این زمان، اختلاف‌های میان آیت‌الله کاشانی و دکتر مصدق در اوج خود بود و هوادارن این دو از صحن مجلس گرفته تا کف خیابان به بهانه‌های مختلف به جان یکدیگر می‌افتادند. متن اعلامیه آیت‌الله کاشانی در تحریم رفراندوم به شرح زیر بود:
بسم‌الله‌الرحمن الرحیم و به نستعین
هموطنان و برادران عزیزم ضمن اعلامیه قبلی از مفاسد و مضار رفراندوم شرحی متذکر و همه مستحضر گردیده و توجه دارید که عمل به آن‌چه ضررهایی برای دیانت و ملت و مشروطیت و مملکت در بر دارد با این حال دوران خود را دوره انقراض دیانت و استقلال مملکت و ملت قرار ندهید و طوق رقیت و اسارت و بندگی را به گردن خود نگذارید. شرکت در رفراندوم خانه‌برانداز که با نقشه اجانب طرح‌ریزی شده مبغوض حضرت ولی عصر عجل‌الله تعالی فرجه و حرام است.
البته و البته هیچ مسلمان وطن‌خواهی شرکت نخواهد کرد. گرچه ممکن است بعضی اشخاص غافل و بی‌اطلاع از حقایق و مضار آن و خائنین وطن‌فروش برای انجام مقاصد شوم دیگران در رفراندوم شرکت کنند و یا این‌که دولت صندوق را از آرای قلابی پر کند. علی‌ای‌حال عمل به رفراندوم بر خلاف قانون اساسی و مصلحت مملکت و ملت بوده و هیچ‌گونه اثر قانونی ندارد. در خاتمه آن‌چه جدم حسین بن علی صلوات‌الله علیه فرمود به هموطنان عزیز گوشزد می‌نمایم:
ان لم یکن دین و لا تخافون المعاد فکونوا احرارا فی دنیاکم
مردم اگر دین ندارید و از قیامت نمی‌ترسید آزادمرد باشید. والسلام علیکم و رحمه‌الله و برکاته [امضا] سید ابوالقاسم کاشانی
دوشنبه، دوازدهم مرداد ۱۳۳۲، رفراندوم انحلال مجلس که دکتر مصدق، نخست‌وزیر، ۷ روز پیش از آن اعلامش کرده بود در تهران و حومه به مورد اجرا گذاشته شد. در این رای‌گیری برخلاف همه انتخابات‌ها پیش و پس از آن حوزه‌های اخذ رای موافقان و مخالفان در نقاط جداگانه برپا (میدان‌های سپه و راه‌آهن برای رایدهندگان موافق و میدان‌ها بهارستان و محمدیه برای رایدهندگان مخالف انحلال مجلس) شد.
