حسین زمان پس از ۱۷ سال ممنوع‌الکاری: نمی‌خواهم از من استفاده سیاسی کنند

«ما از ابتدا که کار موسیقی پاپ را شروع کردیم به دنبال جریان‌سازی بودیم. دلمان به حال پاپ می‌سوخت من دوران نوجوانی و جوانی خود را با موسیقی پاپ گذرانده‌ام، با آنها گریه کرده‌ام و خندیده‌ام. هنوز از لحاظ کلامی و موسیقایی با دهه ۵۰ خیلی فاصله داریم و اگر آن را ادامه می‌دادیم الان شرایط موسیقی پاپ خیلی جلوتر بود. اکنون درست کردن آن کار سختی است و من یک‌نفره نمی‌توانم این کار را انجام دهم. ولی آستین بالا زده‌ام تا بتوانیم آن را درست کنم. از کسانی که می‌توانند و نگرششان با من یکی است خواهش می‌کنم جلو بیایند تا وضع رادرست کنیم. مردم ما که گناهی ندارند، چون همین آهنگ‌ها را شنیده‌اند و با آن آشنا هست.»

این جملات بخشی از صحبت‌های حسین زمان ـ خواننده موسیقی پاپ ـ است که در نشست امروزش با خبرنگاران عنوان شد.

نشست خبری کنسرت «حسین زمان» صبح دوشنبه (۲۴ تیر ماه) در برج میلاد برگزار شد.

زمان پس از ۱۷ سال دوری از صحنه، سوم مرداد امسال در دو سانس در مرکز همایش‌های برج میلاد کنسرت برگزار می‌کند.

به گزارش ایسنا، نشست حسین زمان از همان ابتدا با طرح پرسش‌های خبرنگاران آغاز شد.

نمی‌دانم چرا ممنوع‌الکار شدم

او در پاسخ به روند آغاز فعالیت دوباره‌اش پس از ۱۷ سال، گفت: دلیل اینکه چرا نتوانستم ۱۷ سال فعالیت کنم را خودم هم دقیقا نمی‌دانم و هر بار هم که سوال می‌کردم هیچکس جواب خاصی به من نمی‌داد و می‌گفتند که دستور از ارشاد است. از آنجا که فعالیت در عرصه هنری را حق خودم می‌دانستم و در دهه ۷۰ امثال من موسیقی پاپ را زنده کردیم، دوست داشتم به فعالیت خود ادامه دهم. مصرانه دنبال فعالیتم بودم تا اینکه یک سال و نیم پیش آقای ترابی (رییس وقت دفتر موسیقی) مرا به دفتر خود دعوت کرد و به من گفت که می‌خواهند من دوباره فعالیت کنم و به من گفتند که چند تک‌آهنگ به ما بده، تا اینکه دوباره حرف و حدیث‌های سابق شروع شد ولی من ساکت ننشستم تا اینکه آقای اللهیاری به من اجازه فعالیت را داد.

حسین زمان افزود: امیدوارم که تا زمان شروع کنسرت اتفاقی رخ ندهد و بتوانم فعالیت کنم.

از او سوال شد که آیا با وجود ۱۷ سال دوری می‌توانید با مخاطب امروزی ارتباط برقرار کنید و ادامه راهتان چگونه خواهد بود که چنین پاسخ داد: من و امثال من وظیفه خود را انجام خواهیم داد. سال ۷۵ که به طور رسمی فعالیت موسیقی را شروع کردم، معتقد بودم موسیقی پاپ نیاز جامعه است و نمی‌توان آن را از جوانان دور کرد. در آن زمان فضای خاصی برای این سبک نبود ولی من و دیگر همراهان می‌خواستیم که این سبک را اصولی و به درستی انجام دهیم. کسانی در آن زمان آمدند مانند محمد اصفهانی، خشایار اعتمادی، قاسم افشار و غیره و کارشان را عرضه کردند و خیلی هم در آن زمان استقبال شد ولی از دهه ۷۰ به بعد دیگر مانند آن دوره برای فروش آلبوم استقبال نشده است.

زمان افزود: هدف ما این بود که موسیقی پاپِ ارزشمند را دوباره بعد از انقلاب بیاوریم و گسترش دهیم ولی بعد از مدتی، مشکلات سد راه ما شد و فضا عوض شد و ما هم کار خاصی نمی‌توانستیم انجام دهیم و موسیقی دست کسانی افتاد که علاقه‌ای به آن نداشتند و دلشان به حال موسیقی نمی‌سوخت. آنها تنها به فکر پول بودند و نتیجه موسیقی پاپ امروزی شد. اگر به کسانی که به موسیقی علاقه دارند، در آن وارد هستند و دلشان برای آن می‌سوزد اجازه فعالیت ندهیم این اوضاع ایجاد خواهد شد. من نمی‌گویم این چیزی که هست بد و مستهجن است چون مخاطب خاص خود را دارد و فضای کنونی جامعه پذیرای آن است ولی اجازه دهیم هر کسی به طور عادلانه فعالیت کند و جلوی کسانی که می‌خواهند موسیقی خوب ارائه دهند را نگیرند و طوری نشود که حرفه‌ای‌ها کنار بروند.

او با اظهار اینکه رسانه نقش زیادی در معرفی موسیقی خوب به مردم دارد، گفت: تلویزیون موسیقی خوبی را به مردم نشان نمی‌دهد و مردم گوششان به موسیقی بد عادت کرده است. اگر همه تلاش کنند که موسیقی خوب ارائه کنند و آن را نمایش دهند و خطر کنند تا فضا بهتر شود ـ همان‌گونه که من خطر کردم ـ شرایط موسیقی پاپ بهبود خواهد یافت. امیدوارم موسیقی ما روند خوبی را در آینده طی کند. می‌خواهم در   کنسرت آینده خود موسیقی خوبی را به مردم نشان دهم تا بدانند موسیقی پاپ چیست و اگر مردم من را نخواهند من تلاش خود را کرده‌ام.

خودم را با بازار تطبیق نخواهم داد

حسین زمان سپس با بیان اینکه خود را با بازار مطابقت نخواهد داد، گفت: من تلاش نمی‌کنم خود را با بازار تطبیق دهم ولی سعی می‌کنم از تکنیک‌های جدید موسیقی استفاده کنم و خودم را با موسیقی پاپ همگام کنم و اگر مردم آن را بپذیرند که چه خوب و اگر هم نشد من خودم را تغییر نمی‌دهم. همه باید تلاش کنند و هر کس که به موسیقی خوب معتقد است باید روی صحنه بیاید. رسانه نقش مهمی دارد؛ البته تلویزیون را نمی‌توان تغییر داد و امید زیادی به آن نیست.

این کنسرت با یک ارکستر ۳۰ نفره به روی صحنه می‌رود. زمان درباره این موضوع هم توضیح داد: کیفیت قضیه برای من مهم است، کمیت را مبنا قرار نمی‌دهم. وقتی که مردم به تماشای اجرا می‌نشینند باید طعم موسیقی پاپ را بچشند. نمی‌گویم که موسیقی الکترونیک بد است؛ چه بسا که در همه دنیا افرادی را داشته‌ایم که در این زمینه به خوبی فعالیت کرده‌اند. در کشوری که نشان دادن ساز ممنوع است و اگر هم بوده از پشت گلدان بوده، می‌خواهم مردم موسیقی و سازها را در ببینند و موسیقی خوب گوش دهند.

زمان درباره قطعاتی که قرار است در کنسرت خود اجرا کند، بیان کرد: طیف وسیعی از کارهای قدیمی خود حتی از آلبوم‌های خوبم را اجرا خواهم کرد که به نوعی خاطره هستند. یکسری قدیمی هم هستند که تا به حال مردم از فضای مجازی شنیده‌اند ولی اجرا را ندیده‌اند سه تا هم تا به حال اجرا نشده و شنیده نشده که دوتای آن عاشقانه است یک کار خاص هم خواهم خواند. یک قطعه هم به صورت اجرای خاص خواهد بود که با دو ساز اجرا می‌شود، آقای چراغعلی نوازنده پیانو است و آهنگساز این کار هم خود ایشان است. این قطعه برادرجان نام دارد. این قطعه روایتگر اوضاع کنونی جامعه است.

او بیان کرد که ترانه‌های‌های او به شخص خاصی هدیه نشده و درد و دلی است درباره شرایط حاضر.

صابر جعفری که در اجرای پیش‌رو رهبر گروه است، در نشست امروز گفت: با افتخار در موسیقی پاپ فعالیتی نداشتم و بیشتر فعالیتم در ارکستر سمفونیک و موسیقی کلاسیک بود. با افتخار خواستم که رهبر ارکستر آقای زمان باشم و خوشحالم که ایشان هم این درخواست را پذیرفت. در ارکستر ما بابک ریاحی‌پور و حسین شریفی و یک ارکستر زهی کامل را روی صحنه داریم. گروه سازهای پاپ را هم داریم که متشکل از جوانانی بااستعداد است. از آبان ماه سال گذشته تمرین کردیم و انتظار کنسرت داشتیم و بالاخره الان عملی شد. ما به موسیقی پاپِ مبتذل امروز کاری نداریم. اصلا نمی‌خواهیم با جریان رودخانه حرکت کنیم.

این نوازنده و تنظیم‌کننده گفت: تمام موسیقی ما زنده است و از هیچ موسیقی الکترونیک و لپ‌تاپی استفاده نکرده‌ایم. موسیقی آقای زمان پاپ است و می‌خواستیم موسیقی خوب را اجرا کنیم. نمی‌شود کارهای او را با سه ـ چهار ساز اجرا کرد و از ابتدا سازها می‌نوازند.

تلاش کنیم موسیقی پاپ را بهبود ببخشیم

حسین زمان در این نشست همچنین درباره ترانه‌های آثار خود گفت: موسیقی یک کار کلام‌محور است. من روی ترانه‌ها خیلی حساسم و معتقدم وقتی کسی به آن آهنگ گوش می‌دهد باید تاثیری و تلنگری برای او داشته باشد و تنها احساس شادی نداشته باشد. من مخالف کارهای شاد نیستم ولی باید در نهایت پیامی داشته باشد. ممکن است موسیقی من الان مخاطب نداشته باشد که این به حق نیست چون مخاطب در نهایت باید پیامی را دریافت کند. سعی می‌کنم تا حد زیادی با علایق مخاطبان کار کنم و البته تا زمانی که مرا از چهارچوب باورم خارج نکند. از این باورم خارج نخواهم شد و سعی می‌کنم حرف،م حرف مردم باشد و آنها دوست داشته باشند.

او در پاسخ به اینکه مخاطب خود را چه کسی می‌داند؟ گفت: به هر حال ۱۷سال دور بودن از موسیقی کم نیست و یک عمر از آخرین اجرای من می‌گذرد. آن موقع من موهایم این‌قدر سفید نبود. ممکن است مردم خیلی مرا به خاطر نیاورند و تنها اسم مرا شنیده باشند. فکر نمی‌کنم تنها دهه  ۶۰ یا قدیمی‌ترها مخاطب من باشند. بالاخره وقتی که شما داد بزنید هر رده سنی صدای شما را خواهند شنید، کما اینکه الان از سن‌های پایین به من پیام می‌دهند و می‌خواهند به اجرایم بیایند.

این خواننده در این راستا خاطره‌ای تعریف کرد: یک بار در خیابان ولیعصر قدم می‌زدم‌. مردم خیلی وقت است که من را ندیده‌اند و قیافه من را نمی‌شناسند. یک مرد جوان ۲۰ ساله مرا دید و گفت که شما آقای زمان هستید؟ برایم جالب بود که مرا شناخت.
او ادامه داد: هنرمند به‌ نام زنده است و اگر نباشد فراموش می‌شود ولی این اتفاق برای من نیفتاده و فکر می‌کنم که جوان‌ها هم به کنسرتم بیایند.

زمان درباره پخش دوباره کارهایش در صداوسیما گفت: من اعتقادی به کارهای صداوسیما ندارم و اگر هم از من بخواهند کارهایم را پخش کنند، من قبول نخواهم کرد چون زمانی بی دلیل کارهای من را دیگر پخش نکردند.

از او سوال شد که چه برنامه‌ای دارد تا بار دیگر فعالیتش متوقف نشود؟ اظهار کرد: نمی‌دانم چه باید کرد که دوباره تا ۱۷ سال دیگر نروم. چون من همان آدم هستم. من باور دارم هنر یعنی نشان دادن زیبایی و واقعیت‌های زندگی و هنرمند باید این واقعیت‌ها را به شکلی زیبا بیان کند تا در ذهن مردم بماند. وظیفه هنرمند واقع‌گرایی برای مردم است و باید همدرد و غم‌خوار مردم باشد و اگر اینگونه نباشد هنرمند نیست. به من می‌گفتند تو بخوان ولی بیشتر از خواندن نرو و من این را قبول نداشتم به همین دلیل ۱۷ سال فعالیتم ممنوع شد و اگر باز هم جلویم را بگیرند همین را خواهم ماند. مدتی به من می‌گفتند که من سیاسی هستم ولی من اصلا سیاسی نیستم و اگر بودم که مرا کنار نمی‌گذاشتند. به هیچ حزب و گروهی وابسته نیستم و باورم همان است من خدمتگزار مردم هستم و نمی‌توانم ساکت باشم. اسم این کار سیاسی‌کاری نیست. نباید هر هنرمندی که اظهار نظر می‌کند را بگوییم سیاسی است. اگر بخواهم وابستگی جناحی داشته باشم که نمی‌توانم هنر خوبی ارائه دهم.

زمان گفت که مشکلی برای خواندن آثارش ندارد و معمولا به او می‌گویند کارهای زنده‌اش بهتر از آثار استودیویی اوست. مشکلی از نظر خواندن و صدا ندارد و حتی صدایش پخته‌تر و بهتر شده است.

او در پاسخ به اینکه آیا دادن مجوز دوباره برای فعالیت به او، به دلیل استفاده برخی مسوولان از این اتفاق بوده است یا خیر؟ گفت: من که نمی‌توانم تضمین دیگران برای کارهایشان باشم. قطعا افرادی که بخواهند موج‌سواری کنند، این کار را می‌کنند. بالاخره در کشور ما موج سواری زیاد است ولی بعید می‌دانم که ارتباطی بین اجرای من در سوم مرداد و انتخابات باشد ولی اینکه بعدا چنین استفاده‌ای شود دست من نیست. اگر بخواهند از من در انتخابات استفاده کنند، حتما موضع خواهم گرفت و اصلا نمی‌خواهم هیچ گروه و جناح خاصی از من استفاده کند؛ چون من به هیچ جایی وصل نیستم و عقاید خودم را دارم و در هیچ دوره‌ای هیچ دولتی کاری برای من نکرده و نتوانسته‌ام حق خودم را بگیرم.

هرگز از ایران نخواهم رفت

از این هنرمند همچنین سوال شد که چرا مانند شادمهر عقیلی از ایران نرفته است؟ پاسخ داد:
من یک بار در اوایل سال ۵۷ پس از اینکه از دانشگاه اخراج شدم برای ادامه تحصیل به آمریکا رفتم و شرایط تحصیلی خوبی هم داشتم. بعد از جنگ به ایران آمدم و هشت سال در جبهه بودم. همیشه وطن برایم مهم بوده است. پیشنهادهایی به من شده که از ایران بروم که هر کسی را قلقلک‌ می‌دهد اما با اینکه فرصتش را داشتم هیچگاه نخواستم از ایران بروم و نخواهم رفت.

زمان درباره اجرای خیابانی گفت: من از اینکه قیمت بلیط‌های کنسرت تا این حد بالاست به شدت غمگینم و ناراضی هستم و عاجزانه از مسوولان می‌خواهم که هزینه بلیط را کاهش دهند. چه اشکالی دارد؟ هزینه‌های جانبی را پایین بیاورند تا مردم بتوانند در کنسرت‌ها حضور پیدا کنند. اگر یک فضایی در اختیار من بگذارند من و گروهم حاضریم بدون گرفتن دستمزد هر تعداد شبی که بخواهند کار کنیم.

او درباره فعالیتش طی این ۱۷ سال بیان کرد: در تمام این مدت تدریس می‌کردم و سال‌های سال پای تخته بودم. ولی در چهار ـ پنج سال گذشته حتی تدریس هم نتوانستم انجام بدم.

حسین زمان در پایان گفت: قطعا دلمان می‌خواهد بعد از تهران سراغ شهرستان‌ها برویم و این برنامه را هم داریم. احتمالا در اوایل شهریور در اهواز اجرا خواهیم کرد.

کنسرت حسین زمان سوم مرداد ۱۳۹۸ در مرکز همایش های برج میلاد تهران برگزار می شود.