دهه 1660 یکی از دشوارترین دهه ها برای پزشکانی بود که در حوزه درمان طاعون کار می کردند. دهه ای که حجم بالایی از مردم با بیماری طاعون دست و پنجه نرم می کردند و درمانی برای این بیماری یافته نشده بود.
به گزارش سرویس خواندنی های انتخاب، طاعون بزرگ بین سالهای 1665 و 1666 لندن را درگیر کرد. اما پزشکان به یک نتیجه عجیب برای درمان طاعون رسیدند که البته در واقعیت هیچ تاثیری نداشت اما از دید پزشکان در آن زمان به نظر روشی مفید می رسید.
این پزشکان اعتقاد داشتند که بیماری طاعون ناشی از گازهای کشنده ای است که در سراسر جو پخش می شود. از این رو، آنها حدس زدند که اگر یک بیمار بتواند هوا را با برخی مواد آلوده کند که از بیماری قوی تر باشد و سپس در این نوع هوا تنفس کند در نتیجه می تواند بر بیماری خود غلبه کرده و بیماری را کنترل کنند.
بر همین اساس پزشکان توصیه می کردند بخوراتی سمی مثل دودهای ناشی از سوزانده شدن لباس افراد مبتلا به طاعون استنشاق شود تا بیماری کنترل شود. البته ناگفته پیداست که این درمان من درآوردی و عجیب تاثیری بر بیماری نداشت اما پزشکان تا مدت ها این روش عجیب را مورد استفاده قرار می دادند.
