شریه الکترونیکی و تخصصی نظامی «میلیتاری تایمز» در یادداشتی تحلیلی به بررسی رویارویی احتمالی بین ایالات متحده آمریکا و جمهوری اسلامی ایران پرداخته و ضمن اذعان به توانمندی‌های پیشرفته نظامی ایران نوشت فارغ از اینکه کدام طرف جنگ را راه بیاندازند، نتیجه برای آمریکا از پیش تعیین شده نیست.
در ابتدای این یادداشت با اشاره به نگرانی و بررسی‌های دقیق مقامات وزارت دفاع و دستگاه‌های امنیتی آمریکا از تقابل نظامی با ایران، آمده است: «پدافند ساحلی ایران احتمالا تمام خلیج فارس را برای کشتی‌های جنگی نیروی دریایی آمریکا به منطقه ممنوعه تبدیل کند. پدافند موشکی پیشرفته زمین به هوای ایران نیز تهدیدی قابل توجه برای خلبانان آمریکایی است. زرادخانه موشک‌های بالستیک و کروز ایرانی نیز تاسیسات نظامی آمریکا در حوزه استحفاظی سنتکام را در خطر قرار می‌دهد. تلفات آمریکا می‌تواند زیاد باشد».
این نشریه تخصصی نظامی با فرض گرفتن اینکه حتی اگر آمریکا بتواند در تقابل با ایران به پیروزی دست یابد، توضیح می‌دهد: «اما مشخص نیست که پیروزی به چه شکل خواهد بود. هیچکسی از اشغال وسیع (ایران) مانند آنچه در تهاجم سال 2003 آمریکا به عراق رخ داد، دم نمی‌زند. بسیاری از نخبگان نیز هشدار می‌دهند که هرگز نباید امید داشت که حمله نظامی آمریکا (به ایران) باعث شود ایرانی‌ها برای ساقط کردن جمهوری اسلامی و تبدیل این کشور به متحد آمریکا اقدام کنند».
میلیتری تایمز ضمن اشاره به مصاحبه‌های کیفی که با بیش از ده کارشناس نظامی ، شامل مقامات فعلی و پیشین ارتش آمریکا، انجام داده، چرخش‌های احتمالی وقایع در درگیری با ایران را اینگونه توصیف می‌کند: «حملات (غافلگیرکننده) به شریان‌های ترانزیتی مهم از جمله کانال سوئز و تنگه هرمز انجام خواهد شد. آب‌های اطراف یمن نیز با مین‌های دریایی پر خواهد شد که حرکت کشتی‌ها در این منطقه را به خودکشی بدل می‌کند. حملات الکترونیکی در فضای مجازی، منجر به قطع برق (تاسیسات آمریکایی) در منطقه می‌شود. اختلالات الکترونیک نیز توانایی مخابراتی و ارتباطی نظامیان (آمریکا) را تضعیف کرده و این در حالی است که فرماندهان میدانی با چیزی رو به رو شده‌اند که بیش از یک دهه است تجربه نکرده‌اند».
در ادامه این تحلیل با بیان اینکه گروه‌های مقاومت حامی ایران در منطقه نیز از این فرصت برای صدمه زدن به مواضع آمریکا در هر مکان و زمان ممکن استفاده خواهد کرد، آمده است: «آنطور که یک کارشناس نظامی می‌گوید، حضور چند هزار نیروی (آمریکایی) در منطقه و اعزام تعداد بیشتر، می‌تواند باعث اشتباه محاسباتی شود و در نهایت شاهد آن باشیم که کنترل اوضاع در دست خارج شود».
این نشریه آمریکایی سپس به بررسی جزئی‌تر شرایط درگیری احتمالی ایران و آمریکا در چهار حوزه دریایی، زمینی، هوایی و پدافند موشکی پرداخته که به شرح ذیل است.
دریایی
ایران به‌جای آنکه به‌صورت مستقیم (نیروی دریایی) خود را با نیروی دریایی آمریکا درگیر کند، از هجوم گسترده قایق‌های تندرو، پهپادها و مین‌های دریایی استفاده می‌کند تا ناوگان (آمریکا) را آزار داده و به عقب براند. این اتفاق مخصوصا در نقاط ضعف مانند تنگه هرمز که شریان حیاتی متصل‌کننده خلیج فارس و خلیج عمان است، محتمل‌تر می‌باشد.
یکی از تهدیدهای (جدی) علیه نیروهای آمریکایی در منطقه، زیردریایی نیمه-سنگین «فاتح» است که به موشک‌های زیرسطحی به سطح با برد حدود 2 هزار کیلومتر مجهز شده است.
تهدید دیگر، زیردریایی کلاس غدیر است که با تعداد کمی از خدمه می‌تواند چندین اژدر و موشک کروز (به سمت اهداف آمریکایی) شلیک کند. «برایان کلارک» دستیار ارشد پیشین عملیات نیروی دریایی آمریکا می‌گوید: «این (زیردریایی) کوچک است، به همین دلیل می‌تواند در آب‌های کم‌عمق خلیج فارس به راحتی عملیات کند. ردیابی آن نیز با سونار (رادار صوتی) دشوار است زیرا نه تنها صدای بسیار کمی که دارد، بلکه به دلیل جثه کوچک، سونار نمی‌تواند آن را نشان دهد».
با توانمندی حملات مخفیانه‌ای که ایران دارد، این بهترین گزینه آنها خواهد بود. شاید موشک‌های کروز ضد کشتی ایران نتواند ضربه مهلکی به اهداف آمریکایی بزند اما کوچکترین صدمات هم شکست رسانه‌ای بزرگی برای آمریکا و پیروزی برای ایران است.
زمینی
نیروی زمینی ارتش (آمریکا) نقش حیاتی در هر درگیری در منطقه دارد اما بدون داشتن برنامه خاص برای ایران، نمی‌توان انتظار داشت که چیزی مانند عراق را شاهد باشیم. در عوض، نیروی زمینی ارتش آمریکا سامانه‌های پدافند موشکی پاتریوت را برای محافظت از تاسیسات مهم آمریکا و متحدانش به منطقه می‌آورد.
در مقابل اما گروه‌های مقاومت حامی ایران می‌توانند نیروهای آمریکا و متحدانش را در سراسر منطقه هدف بگیرند. گروه‌های زیادی در فاصله بسیار دورتر از مرزهای ایران، در سوریه، عراق و یمن هستند که آمریکا باید به آنها نیز توجه کند.
«فیلیپ اسمیت» تحلیلگر ارشد در اندیشکده واشنگتن به میلیتری تایمز گفت که توانایی گروه‌های مقاومت مانند حزب‌الله در عراق و سوریه، فراتر از بمب‌گذاری رفته و آنها اکنون به نیروهای آب‌دیده در جنگ تبدیل شده‌اند. وی می‌گوید که آنها سلاح‌های پیشرفته مانند موشک‌های ضد زره در اختیار دارند که بهترین فناوری‌های پدافندی آمریکایی را نیز شکست داده‌اند.
«دِیو دپوتلا» سرهنگ بازنشسته نیروی هوایی آمریکا و رئیس دانشکده مطالعات هوافضای میشل با اشاره به اینکه گروه‌های مقاومت در منطقه به موشک‌های نقطه‌زن مجهز هستند، هشدار می‌دهد: «اگر درگیری (بین آمریکا و ایران) رخ دهد، شاهد به‌کار افتادن گسترده تسلیحات هوایی نقطه‌زن (گروه‌های مقاومت) توسط نیروهای عملیات ویژه و حملات سایبری بزرگ خواهیم بود».
یک مقام پیشین در ستاد فرماندهی مرکزی آمریکا «سنتکام» – که از سوی جمهوری اسلامی ایران تروریستی اعلام شده است – در گفت‌وگو با میلیتری‌تایمز ضمن اذعان به اینکه آمریکا خیلی چیزها را درباره توانمندی‌های ایران و گروه‌های مقاومت در منطقه نمی‌داند، توضیح داد: «ممکن است تاسیسات زیرزمینی یا تونل‌هایی در برخی نقاط وجود داشته باشد که ما از آنها بی‌خبریم».
هوایی
هر عملیات هوایی علیه ایران به شدت با عملیات‌های قبلی نیروی هوایی آمریکا متفاوت است زیرا پدافند هوایی این کشور بسیار پیشرفته‌تر از دشمنان قبلی آمریکا است.
ایالات متحده برای اینکه پدافند هوایی یا حداقل سیستم‌های هشداردهنده ایران را شکست دهد، باید یا به‌صورت فیزیکی از نزدیک آنها را از کار بیاندازد (که امری تقریبا غیرممکن است) یا از ابزارها جنگ الکترونیک استفاده کند.
سرهنگ دپوتلا با بیان اینکه حمله هوایی به ایران، نیازمند تعداد زیادی از جنگنده‌های رادارگریز و البته نزدیک شدن بیش از حد آنها به سطح زمین برای صدمه زدن به سامانه‌های پدافند موشکی اس-300 و باور 373 است، اما هشدار داد که سیستم یکپارچه پدافند هوایی ایران به قدری پیچیده است که کار را برای اف-22ها و اف-35های آمریکایی سخت می‌کند.
پدافند موشکی
طبق اطلاعات «مرکز بین‌المللی مطالعات استراتژیک و پروژه پدافند موشکی»، جمهوری اسلامی ایران بزرگترین و متنوع‌ترین زرادخانه موشک‌های بالستیک در منطقه را در اختیار دارد. این کشور همچنین به‌صورت روزافزون موشک‌های کروز پیچیده‌تر، موشک‌های ضد کشتی کوتاه‌برد جدیدتر و سامانه‌های پدافند هوایی چالش برانگیزتری در اختیار می‌گیرد.
این زرادخانه موشکی بُردهایی از 300 کیلومتر تا 2500 کیلومتر دارد که ایران را قادر می‌سازد تا اهدافی در فاصله‌ها دور حتی ایتالیا را نیز هدف قرار دهد.
«تام کاراکو» مدیر پروژه پدافند موشکی در اندیشکده مذکور با بیان اینکه «خلاقیت ایران در مفاهیم عملیاتی» به اندازه توانمندی سخت‌افزاری آن اهمیت دارد، می‌گوید: «برای نمونه، استفاده از پهپاد برای هدف قرار دادن رادارهای پاتریوت را در نظر بگیرید. حال فکر کنید (ایران) از یک پهپاد برای هدف قرار دادن آن رادارها استفاده کند، چیزی که در اصل برای دفاع در برابر موشک طراحی شده (نه پهپاد)».
کاراکو با اشاره به تلاش ایران برای توسعه دادن موشک‌های کروز جهت تکمیل لایه فوقانی موشک‌های بالستیک دوربرد، اذعان کرد: «آنها اخیرا موشک کروز سومار را با برد 2 هزار کیلومتر آزمایش کردند. اگر آنها چنین موشک کروزی داشته باشند، می‌توانند پدافندهای موشک بالستیک (مثلا پاتریوت) را دور زده و از پشت به آن حمله کنند. این امر، ایرانی‌ها را قادر می‌سازد به اسرائیل، هر جایی در خلیج فارس، هر پایگاهی در افغانستان یا مصر حمله کنند».
موشک‌های بالستیک و کروز ضد کشتی، تهدید جدی برای کشتی‌های جنگی و تجاری آمریکا در خلیج فارس هستند. همانطور که در سال 2016، ناوشکن آمریکایی «مِیسون» در آب‌های دریای سرخ نزدیک سواحل یمن هدف موشک کروز ناشناس قرار گرفت.
