فواد صادقی: در سریال ماندگار هزاردستان، دیالوگ مشهوری وجود دارد که رییس شهربانی خطاب به اعضای انجمن مجازات (جمشید مشایخی و علی نصیریان)، که با لباس عزا برای تشییع اسماعیل خان آمده اند که توسط انجمن مجازات ترور شده است، می‌گوید:
«انجمن مجازات، می‌کشد، و خودش هم عزاداری می‌کند».
این رفتار انجمن مجازات را می‌توان تعبیری سینمایی از برخی جریانات سیاسی در کشور نامید که تصادفا خیلی هم به «جناب هزاردستان» بیربط نیست:
گروهی که سال ۱۳۵۸ از دیوار سفارت بالا رفت و موجب استعفای دولت موقت شد و بعد‌ها مدعی تجدید رابطه با آمریکا و مذاکره بی قید و شرط با شیطان بزرگ سابق و امپریالیسم و استکبار جهانی وقت!
دوستانی که مترو تهران را از مصادیق لوکس گرایی شاهنشاهی دانسته و تعطیلش کردند و بعد‌ها دیگران را متهم به بستن در‌های کشور بر روی توسعه و تکنولوژی کردند.
برادرانی که با شدیدترین مواضع با آیت الله منتظری، خانواده و دفترش برخورد کردند و بعد‌ها پرچم مظلومیت ایشان را برافراشتند.
جریانی که دستخط ابهام آمیز علیه نهضت آزادی را بعنوانی حکم حکومتی منتشر کرده و نسخه نهضت آزادی و طیف ملی مذهبی را پیچیدند و بعد‌ها برای این گروه مرثیه سرایی کردند و گفتند ما مخالف فعالیت نهضت نبودیم.
گروهی که با زدن انگ "اسلام آمریکایی" به رقیبشان، با هزینه کردن از امام در انتخابات مجلس سوم پیروز شدند و دوره‌های بعد، از هزینه کردن رقیب از رهبری برآشفتند.
آقایانی که زمان حمله صدام به کویت خواستار اتحاد ایران با عراق و جنگ علیه آمریکا شدند و الان ژست آشتی با ترامپ را می‌گیرند.
کسانی که در اوج قدرت مطبوعاتی خود، از تخریب و تهمت به دیگران کم نگذاشتند و در زمان تکرار این روش توسط احمدی نژاد، نگران نقض اخلاق شدند.
البته اینکه این دوستان امروز به این نتایج رسیده اند، باعث خوشحالی است بشرط آنکه به اشتباه بودن عملکرد پیشین خود پی برده باشند وگرنه تغییر موضع مصلحتی و منفعتی، بدتر از موضع اشتباه اولیه است.
کاش هزاردستان، کمیته مجازات و رضا تفنگچیش پس از ۴۰ سال در عملکرد خود تجدید نظر کنند و این بار بجای تغییر مواضع بیرونی، در درون تحول ایجاد کنند؛ تحولی که این شب‌ها بهترین زمان برای آن است.
