این روزها بسیاری از افراد با پهبادها آشنایی دارند. هواپیماهای بدون سرنشین که اغلب مقاصد جاسوسی دارند. جالب است بدانید پهبادها از سال ها پیش سوژه ای مهم در امور نظامی بوده اند.
به گزارش سرویس خواندنی های انتخاب، پهبادها نقشی موثر در بسیاری از عملیات های ردیابی و رصد اطلاعات ایفا می کنند. با این وجود، بسیاری از افراد تصور می کنن، تاریخچه استفاده از پهباد به دوران فعلی مرتبط است و در دهه های پیشین استفاده از پهباد مرسوم نبوده است.
اگر شما هم چنین نظری در مورد پهبادها دارید سخت در اشتباهید. در سال 1944 بریتانیا تصمیم گرفت برای صرفه جویی در منابع فولادی و آلومینیوم خود هواپیماهای بدون سرنشین و یخی بسازد. بر این اساس در سال 1944، یک نمونه اولیه از پهباد یخی در یک دریاچه در آلبرتا کانادا ساخته شد.
این پروژه به عنوان پروژه هواباکو شناخته شد. ایده اولیه پروژه نیز توسط جفری پیکه که در ستاد مشترک عملیات کار می کرد، مطرح شد. طرح اولیه این بود که حاملها را از مخلوطی از خمیر چوب و یخ بسازند. با این حال در جریان آزمایش مشخص شد که این ایده برخلاف بخش تئوری در بخش عملی بسیار ضعیف ظاهر می شود و شکست می خورد.
شاید اگر این طرح در آن زمان موفق بود یا راهی برای پیشرفت داشت اکنون شاهد تغییراتی ویژه در جهان تکنولوژی و توسعه پهبادها بودیم.
گروهی از پژوهشگران در دانشگاه پردو در ایالات متحده نوعی پهباد هوشمند و رباتیک ساخته اند که طاهری مشابه با یک پرنده مینیاتوری دارد.
