شریل گی استولبرگ در نیویورک تایمز نوشت: وقتی ایلهان عمر، نماینده تازه وارد به مجلس یک کرسی از کمیته امور سیاست خارجه را به دست آورد، استفن فیسک تماس هایی تلفنی با اعضای مختلف کنگره برقرار کرد. فیسک که مدت هاست با کمیته امور عمومی آمریکایی اسراییلی یا ایپک همکاری می کند، از پستهای از نظر او ضدیهودی و حمایت خانم عمر از جنبش تحریم اسراییل نگران شده و دوستان خود را در کنگره را برای اعتراض به این تصمیم فرا می خواند. او امیدوار است که فعالان ایپک بتوانند این نماینده تازه وارد از مینسوتا را در رقابت مقدماتی برای انتخابات ریاست جمهوری ۲۰۲۰ تنبیه کنند.
به گزارش سرویس بین الملل «انتخاب»، در ادامه این مطلب آمده است: قرار است روز چهارشنبه، رهبر دموکراتها در مجلس پاسخی متنبه کننده به او بدهد: نمایندگان طرفدار اسراییل که از اظهارات اخیر عمر درباره اینکه برخی نمایندگان به کشوری خارجی اظهار وفاداری می کنند، دلخور شده اند و قصد دارند با انتشار یک قطعنامه، اظهارات ضد یهودی در مجلس آمریکا را محکوم کنند. فیسک که مدیر یک کمیته اقدام سیاسی به منظور حمایت از کاندیداهای طرفدار اسراییل است، می گوید «بسیاری دیگر از اعضای جامعه هواداران اسراییل و نزدیکان به ایپک ضمن اظهار نگرانی، خواهان اقدامی عملی شده اند. این اتفاق واقعا مایه نگرانی شده و جامعه یهودیان جنوب فلوریدا در برخورد با آن مانند کبک سرش را زیر برف نخواهد برد».
توییت اخیر ایلهان عمر درباره نفوذ لابی های طرفدار اسرائیل در واشنگتن، بار دیگر موجب طرح این مباحث شد که نفوذ لابی های یهودی چه میزان بر سیاستهای آمریکا در خاورمیانه تاثیرگذار است. واکنش ها نسبت به توییت خانم عمر بسیار شدید بود تا جایی که حتی سران حزب دموکرات، او را به نفرت پراکنی علیه یهودیان متهم کردند. در نهایت این نماینده کنگره مجبور به عذرخواهی شد.اما این مسأله موجب شد این پرسش مطرح شود که لابی ایپک با بیش از پنجاه سال سابقه فعالیت برای تقویت روابط آمریکا با اسراییل، آیا بیش از حد قدرتمند نشده است؟ آیا ایپک از این نفوذ خود برای ممانعت از شنیده شدن صدای منتقدان اسراییل استفاده نکرده است؟
با فرا رسیدن زمان برگزاری اجلاس سه روزه سالانه ایپک در واشنگتن که انتظار می رود هجده هزار نفر به علاوه سران هر دو حزب و نتانیاهو در آن شرکت کنند، طرح اینگونه پرسش ها شدت خواهد گرفت. اما از نظر منتقدان، اظهارات خانم عمر اگرچه به نحو درستی بیان نشد، نکته مهمی در خود داشت. پول ایپک اثرگذاری وسیعی دارد.
برایان بیرد، نماینده دموکرات سابق که پس از کشته شدن یکی از هوادارانش توسط ارتش هنگام اعتراض به احداث دیوار حائل در مرز غزه، به یکی از منتقدان ایپک و اسراییل تبدیل شد، می گوید: «این دورویی برخی نمایندگان کنگره که به انتقاد از اظهارنظر عمر پرداخته اند را میرساند که گویی هیچ منافع مالی از کمکهای ایپک نبرده اند. هر کسی که جرات انتقاد از اسراییل و ایپک را به خود بدهد، برچسب ضدیهودی بودن می خورد و این برای یک جمهوری دموکراتیک خطرناک است».
داستان تبدیل شدن ایپک به یکی از قدرتمندترین لابی های اثرگذار بر سیاستهای واشنگتن تا حد زیادی به داستان بهره برداری از احساسات افرادی مانند فیسک (یک دلال وام ۵۴ ساله از فلوریدای جنوبی) شباهت دارد که پس از دیدار از کمپ های کشتار یهودیان در لهستان مصمم شدند هرگز اجازه تکرار چنین حوادثی را ندهند. همچنین به نحوه استفاده ایپک از جیب هوادارانش نیز مربوط می شود. برخلاف لابی هایی مانند انجمن ملی اسلحه و کمپین حقوق بشر، ایپک مستقیما به حمایت مالی از یک کاندیدا نمی پردازد اما اعضایش را تشویق میکند که چنین کنند.
کمیته کنگره ای فلوریدا تحت ریاست آقای فیسک تنها بخشی از شبکه کمیته های همفکری است که مستقل از ایپک اما هماهنگ با اهداف آن عمل میکند. تعداد بیشماری از اعضای ایپک از جیب خود برای اهداف این لابی خرج میکنند که شامل افراد ابرثروتمندی مانند شلدون آدلسون نیز میشود که زمانی هوادار ایپک بود اما اکنون رقیبی تندروتر از آن به راه انداخته است. تام داین، که هنگام ریاست بر ایپک طی سالهای ۱۹۸۰ تا ۱۹۹۳ اعضا را به تأسیس کمیته های محلی مستقل در سرتاسر کشور تشویق میکرد، نظرش را اینگونه برای اعضا مطرح میکرد: «هوادار اسراییل بودن مستلزم فعالیت سیاسی داشتن است. فعال سیاسی بودن نیز مستلزم هزینه کردن از جیبتان، فکرتان و وقتتان است».
ایپک به نمایندگی از دولت اسراییل لابی نمی کند چرا که علاقه ای ندارد طبق گفته خانم عمر، به عنوان نماینده یک دولت خارجی به آن نگریسته شود، اما صرفنظر از اینکه چه کسی ریاست آن را برعهده داشته باشد، تقریبا همیشه در کنار دولت اسراییل قرار میگیرد. امروز ایپک از هفده شعبه اقماری، ساختمانی باشکوه نزدیک کنگره و بودجه هنگفتی بهره می برد که تنها مدیر آن، هووارد کور، در سال ۲۰۱۶ بیش از یک میلیون دلار حقوق و مزایا دریافت کرد. سفر به اسراییل با خرج ایپک، یکی از شرایط عضویت در این لابی برای نمایندگان تازه وارد است. راز موفقیت این لابی برخورداری از شبکه وسیع ارتباطات کلیدی در سرتاسر کشور است. اعضای ایپک معتقدند تلاشی که برای تشکیل شبکه ارتباطی میکنند بیشتر از حمایتهای مالی آنها از کمپین های انتخاباتی بر موفقیت این لابی تاثیرگذار بوده است.
اما ام. جی. روزنبرگ که یکی از اعضای سابق ایپک در دهه هشتاد بوده و اکنون به منتقد آن تبدیل شده است، در مقالهای در مجله نیشن مینویسد: «عملیات سیاسی ایپک دقیقا به همان ترتیبی که ایلهان عمر گفته است کار میکند. طی برگزاری کنفرانس های سیاستگذاری، هنگامی که اعضا در اتاق های مستقلی به موازات برگزاری اجلاس گردهم می آیند، به گردآوری منابع مالی و تصمیمگیری برای کسانی که در نهایت راهی کنگره میشوند، میپردازند».
رییس ایپک از قبول مصاحبه برای پاسخ خودداری کرد اما مارشال ویتمان، سخنگوی این گروه اعلام کرد: «ایپک از کاندیداها حمایت مالی و تبلیغاتی نمیکند. ما اعضا را به شرکت در فعالیت های سیاسی و تقنینی و استفاده از حقوق دموکراتیک خود به عنوان شهروندان آمریکایی تشویق می کنیم». واقعا هم چنین است. در سال ۱۹۸۲ اعضای ایپک نماینده ایلینویز، پاول فیندلی را به خاطر حمایت از یاسر عرفات، رهبر سازمان آزادیبخش فلسطین تحت فشار قرار دادند تا کناره گیری کند. دو سال بعد نیز اعضای ایپک به تکاپو افتادند تا سناتور چارلز پرسی، رییس وقت کمیته روابط خارجی سنا و حامی فروش هواپیماهای جاسوسی آواکس به عربستان سعودی را با سناتور دموکرات، پال سیمون جایگزین کنند.
پیروزیهای پی درپی، ایپک را به تشکیلاتی بدل کرد که کسی جرات تقابل با آن را ندارد. طی سه دهه گذشته ایپک تلاش کرده و موفق شده کنگره را به سمت هواداری از اسراییل متمایل کند و حمایت هر دو حزب برای کمکهای اقتصادی و نظامی به اسراییل به دست بیاورد. بنابر اعلام مرکز رصد سیاستهای پاسخگو، ایپک سال گذشته ۳.۵ میلیون دلار را صرف لابیگری کرده است. اما تمایل روزافزون نمایندگانی مانند خانم عمر به محکوم کردن اسراییل به خاطر جنایتهای حقوق بشری همزمان با اتخاذ سیاستهای افراطی از سوی دولت نتانیاهو، موجب شده حمایت دو حزب آمریکا از ایپک به چالش کشیده شود. برخی لیبرال دموکرات ها از جمله یهودیان جوان در حال ترک این تشکیلات هستند.
شکاف میان دموکراتها و جمهوریخواهان در رابطه با اسراییل حقیقت دارد و انعکاسی است از جدایی میان دولت اسراییل و جامه یهودیان آمریکا و از آنجا که جامعه یهودیان، تشکیل دهنده پایگاه اصلی ایپک میباشد، شاهد اختلافات شدیدی هستیم. سال گذشته وقتی اسراییل، جوامع فلسطینی در کرانه باختری را تخریب میکرد، نماینده کنگره یان شاکوفسکی امضای ۷۶ نفر از اعضای کنگره را در محکومیت این اقدام گردآوری کرد. ایپک در این خصوص سکوت اختیار کرد. وقتی اوباما برخلاف موضع ایپک به امضای توافقنامه هسته ای با ایران رضایت داد، دموکراتها در سنا نیز علیرغم هزینه ۲۰ میلیون دلاری ایپک برای ممانعت از آن، حمایت خود را نشان دادند. در نهایت ماه گذشته نیز وقتی سنا به لایحه مورد حمایت ایپک برای مقابله با کمپین تحریم اسراییل رای داد، تقریبا نیمی از سناتورهای دموکرات علیه آن رای دادند.
متحدان ایپک در کنگره معتقدند که این گروه، منبع باارزشی برای کسب اطلاعات است. این لابی برای اعضای خود این فرصت را فراهم میکند که با مقامات دولتی که نیاز دارند، از نزدیک گفتگو کنند. اما همه نمایندگان چنین نگاهی ندارند. در سال ۲۰۰۶ بتی مک کلوم، نماینده دموکرات مینسوتا که از ارسال کالاهای بشردوستانه به غزه حمایت کرده بود، در نامهای به رییس ایپک، ورود اعضای آن به دفترش را به علت توهین به رییس دفتر خود ممنوع کرد. پس از این واقعه ایپک فورا حمایت مالی از کمپین انتخاباتی این نماینده را متوقف کرد.
ایپک به اعضای خود توصیه میکند که در جلسات لابیگری از آوردن پول و طرح امور سیاسی خودداری کنند. اما یکی از نمایندگان بازنشسته کنگره میگوید که بسیار عادی است که تعدادی از اعضای کنگره به جلسه ای در خارج از مجلس برای دیدار با افراد توانگری که نزدیک به ایپک هستند، دعوت شوند. اگر در انتهای جلسه آن نماینده بگوید به نظرم فلسطینیان نگرانی های مشروعی دارند یا اینکه این مسأله بسیار پیچیده است و اظهاراتی از این قبیل، در انتها پاکتهای اهدایی به آن نماینده به میزان چشمگیری کاهش میآید.
