صحنه کتک خوردن یک کودک از آزاردهنده ترین و دردناک ترین صحنه ها در جهان است. اما این موضوع وقتی بدتر می شود که ببینیم والدین کودک خود را کتک می زنند. برخی والدین می گویند در هنگام خشم شدید کنترلی روی رفتار خود ندارند و ناخواسته فرزندشان را می زنند. اما هیچ عذری برای آزار کودکان بیگناه پذیرفتنی نیست.
به گزارش سرویس خواندنی های انتخاب، فرقی ندارد که به کودک یک سیلی بزنید یا او را شکنجه کنید در هر شرایطی، آسیب رسانی فیزیکی یا روانی به کودک نابخشودنی است و عوارضی خطرناک برای آینده وی دارد. متدهای تربیتی امروزی به هیچ وجه با آزار جسمی کودک مطابقت ندارند و هیچ روانشناس کودک یا مربی و مشاوری حتی یک پشت دستی را نمی پذیرد.
اما برخی والدین می گویند وقتی به شدت خشمگین می شوند روی رفتار خود کنترل ندارند و ناخواسته کودک را کتک می زنند. این توجیه پذیرفتنی است؟ قطعا پاسخ منفی است اگر قرار باشد ریشه های خشم را مورد بررسی قرار دهیم نیاز به ساعت ها روانکاوری و جلسات مشاوره وجود دارد. اما به طور کلی چند توصیه مهم برای والدینی داریم که خودشان هم از رفتار زشت خود خسته شده اند و قصد تغییر دارند:
_مهم ترین و علمی ترین روش برای شما مراجعه به روانشناس است. احتمال دارد روانشناس جلسات متعددی را برای ریشه یابی خشم شما تشکیل دهد پس صبور باشید و به نتایج مثبت کنترل خشم خود فکر کنید
_وقتی احساس می کنید آستانه تحملتان رو به اتمام است صحنه برخورد را ترک کنید، درواقع روی نقطه جوش خود کار کنید و پیش از رسیدن به مرحله خشم غیرقابل کنترل دعوا با کودک را با خارج شدن از اتاق یا خانه مهار کنید
_هنگام بحث با کودک از او فاصله بگیرید. همین فاصله فیزیکی کمک می کند به خودتان یاداوری کنید حق برخورد را ندارید
_به جای دعوا سعی کنید روی نقاط مثبت رابطه خود با کودک تمرکز کنید و اصطکاک ها را به حداقل برسانید
_مواردی را که باعث می شوند خشم شما از کنترل خارج شود شناسایی کرده و از این موارد دوری کنید. برای مثال حساسیت روی نمرات کودک، حساسیت روی برخی صحبت های کودک و ...
_در یک کلاس ورزشی ثبت نام کنید و به تنهایی یا در صورت امکان همراه با کودک در آن شرکت کنید
_به جای فرار کردن از برقراری ارتباط با کودک سعی کنید ارتباطتان را با وی ترمیم کنید
_گاهی سر و سامان دادن به اوضاع را به همسرتان بسپارید، به خصوص اگر حس می کنید با مواجهه با برخی مشکلات خشمتان سرریز می شود
