نتایج یک پژوهش کالج سلطنتی لندن نشان می دهد کودکان کتابخوان باهوش تر از کودکانی هستند که تمایلی به مطالعه ندارند.بر اساس این پژوهش والدین نقشی پررنگ در ایجاد این علاقه ایفا می کنند.
به گزارش سرویس خواندنی های انتخاب، شاید باور کردنی به نظر نرسد اما ریشه تمایل کودکان به کتابخوانی از دوران جنینی آغاز می شود. درواقع وقتی مادر برای جنین خود کتاب می خواند، جنین عادت می کند در فواصل زمانی مشخص داستانهایی را بشنود.
بعدها و از دوران نوزادی نیز مهم است که مادر یا پدر برای کودک صحبت کنند و داستان تعریف کنند. بر اساس نتایج پژوهش مذکور، برقراری تعامل بین والدین و نوزاد و صحبت کردن با نوزاد می تواند بعدها به هوش هیجانی کودک کمک کند.
برقراری ارتباط چشمی، تعریف داستان با هیجان و ایجاد حس مثبت در نوزاد می تواند زمینه ساز افزایش تمرکز و خلاقیت کودک در دوران تحصیل شود. پس از مرحله نوزادی، والدین می توانند هرشب برای کودک خردسال خود داستان پیش از خواب تعریف کنند. این داستانها به خلاقیت کودک و آغاز یک روز متفکرانه تر در مهدکودک کمک می کند.
پژوهش های این گروه نشان داده کودکانی که این مسیر را طی می کنند، در دوران مدرسه نیز ایده پردازتر هستند و می توانند در نقش لیدر بچه های همسن خود ظاهر شوند. این کودکان بر اساس آموزه های داستان ها نسبت به همسن های خود ریسک پذیرتر هستند.
جالب است بدانید با توجه به این که دایره لغات کودکان کتابخوان بیشتر از همسن و سالهایشان است معمولا در مهارت های کلامی و نوشتاری نیز قوی تر ظاهر می شوند.
تا سال ها پیش اغلب افراد به دنبال بالا بردن هوشبهر یا IQ بودند. اما این روزها افزایش هوش هیجانی یا EQ نیز اهمیت زیادی پیدا کرده است.
