با پیشرفت تکنولوژی بی وقفه، چشم انداز واقعی جنگ های روباتیک چندان از ما دور نیست. موضوعی که احتمالا دو سر اصلی آن را چین و ایالات متحده تشکیل خواهند داد.
به گزارش سرویس آی تی و فناوری انتخاب مدتی پیش پیتر سینگر و اوت کول کتابی نوشتند و چشم انداز های جنگ های روباتیک در جهان آینده را مورد بررسی قرار دادند. اکنون به نظر می رسد این چشم انداز درواقع چشم انداز جنگ آینده بین چین و ایالات متحده را بیان می کند و نقش هوش مصنوعی در این درگیری نظامی فرضی، کوچک نیست.
هواپیماهای بدون سرنشین یکی از محورهای اصلی جنگ های روباتیک خواهند بود. این هواپیماها انواع مختلفی دارند و نه تنها نظارت در مکان های مختلف جنگی را بر عهده خواهند داشت، بلکه می توانند نقشی مهم در ارتباطات، تدارکات، و همچنین مبارزه با دشمن ایفا کنند.
اگر بخواهیم تصویری واضح تر از ابعاد مختلف فعالیت های پهبادها ارائه دهیم می توانیم به این مثال اشاره کنیم که مدتی پیش دو پهباد آمریكایی که الگوریتم هایی قدرتمند در حوزه ردیابی داشتند موفق شدند یک زیردریایی هسته ای چینی را شناسایی کنند. استراتژیستهایی که با برنامه های شکار دریایی نیروی دریایی ایالات متحده آشنا هستند، می دانند که این جاه طلبی ها در این نیرو چندان جدید نیست. با این حال، اگر نیروهای آمریکایی جاه طلبی های مشابه چین را در حوزه فناوری و هوض مصنوعی فراموش کند چه خواهد شد؟
افزون بر این ها فراموش نکنیم که فعالیت های مبتنی بر هوش مصنوعی جذابیتهای زیادی برای دولت چین در عرصه نظامی دارد. به خصوص به این علت که چین در تلاش است نفوذ خود را در دریای جنوبی چین و اقیانوس آرام توسعه دهد. اما شاید بد نباشد اندکی به عقب برگردیم. 2 سال پیش، در دسامبر 2016 که یعنی در اوج زمانی که توجه همه رسانه ها به انتخاب دونالد ترامپ به عنوان رئیس جمهور بعدی ایالات متحده معطوف بود، بین ایالات متحده و چین رقابتی نامحسوس در حوزه تولید و راه اندازی پهبادها شکل می گرفت. به ویژه آن که در همین زمان عملیات جسوسی پهباد آمریکایی از چینی ها توسط دولت چین شناسایی شد.
در حال حاضر پکن به طور گسترده از سیستم های هوش مصنوعی و روباتیک در مناطقی از اقیانوس آرام و دریای جنوبی چین استفاده می کند. با این وجود ماجرای رقابت در حوزه پهبادهای جاسوسی بین چین و ایالات متحده هنوز داغ است تا جایی که در یکی از جدیدترین مقالات منتشر شده توسط نشریه دفاع ملی چین به موضوع پهباد جاسوسی ایالات متحده در سال 2016 پرداخته شده و این پهباد به عنوان وسیله ای برای نقشه برداری در نظر گرفته شده است که با ایجاد حرارت و میدان مغناطیسی اقدام به ایجاد نقشه های هیدروگرافی می کرده است.
این تحلیل ضمن تاکید بر مبارزه با چنین فعالیت هایی، هشدار می دهد که اهمیت جمع آوری داده های اقیانوسی برای مقاصد نظامی بسیار بالاست و چین برای مبارزه با چنین اتفاقاتی، سنسورهایی قدرتمند را در سراسر منطقه توسعه می دهد. در حالی که این مقاله به جنبه های سیاسی به موضوع پهبادها اشاره نمی کند اما عملا موضوع تهدیدها در مرزهای آبی را مد نظر قرار می دهد.
در دسامبر 2016 یک مقاله دیگر در نشریات چینی منتشر شد که بخشی از ان نیز در نیویورک تایمز منتشر شد. این مقاله به این نکته اشاره می کند که پهبادهای آمریکایی می توانند برای ردیابی حرکات زیردریایی های چینی موثر باشند. سیستم امنیتی چین ارزیابی می کند که نیروی دریایی ایالات متحده حدود 130 نوع از این نوع پهبادها دارد، اما هنوز مشخص نیست که چه میزان از این نیروها به دریای جنوبی چین منتقل شده یا خواهند شد.
از یک سو مقامات ایالات متحده مدعی هستند چین ثبات منطقه ای را از بین می برد و از سوی دیگر تحلیل های نظامی چین نشان می دهد واشنگتن به صورت سیستماتیک توانایی های خود را به چین نمایش می دهد.بنابراین می توان مطمئن بود جنگ روباتیک بین دو کشور در مرحله پیش از آغاز قرار دارد.
