بهاره آورین، عضو شورای شهر تهران در مورد یکی از مطالب «انتخاب»، توضیحاتی ارائه کرد.
در متن جوابیه، آروین آمده است:
مسئول محترم پایگاه خبری انتخاب
با سلام و احترام؛
با توجه به انتشار مطلبی با عنوان «طراحی بازی احمدی‌نژاد بقایی این‌بار توسط پدرخواندگان یک طیف اصلاح‌طلب» که در تاریخ جمعه ۱۷ فروردین در پایگاه خبری انتخاب منتشر شده و در بخش‌هایی از آن، مطالب کذب و خلاف واقعی را به اینجانب در خصوص ادعای مخالفت رهبری با شهردار تهران نسبت داده است، خواهشمند است طبق اصول و قوانین رسانه‌ای، هرچه سریعتر نسبت به انتشار متن کامل جوابیه اینجانب، در وبسایت پایگاه خبری انتخاب و نیز در کانال انتخاب در تلگرام، در جایگاه مشابه با متن مذکور اقدام فرمایید.
اینجانب دو متن در مورد استعفای شهردار تهران را در کانال شخصی‌ام در تلگرام منتشر کرده‌ام، یک متن در تاریخ ۲۷ اسفند با عنوان «بدون تاریخ، بدون امضا (درباره استعفای شهردار تهران)» که در آن به مجموعه دلایل احتمالی استعفای شهردار تهران پرداخته‌ام (https://goo.gl/aB3B9n) و متن دوم با عنوان «حتما راهی هست (نجفی چرا/چگونه بماند؟)» که در آن، دلایلی را برای عدم‌پذیرش استعفای شهرداران تهران برشمرده‌ام (https://goo.gl/PykL4F). در هر دو متن صراحتا اعلام کرده‌ام که از نظر من، رهبری نظام و بخش‌های اصلی حاکمیت مخالفتی با شهردار بودن آقای نجفی ندارند و این مخالفت غالبا مربوط به بخش‌های تندرو رقبای سیاسی اصلاح‌طلبان است. در ادامه، بخش‌هایی از هر دو متن که در این خصوص بیان شده است، ارایه می‌شود.
بخش‌های مرتبط در متن اول:
در کنار همه این موارد، این واقعیت هم بوده و هست که در خواست ملاقات اختصاصی اعضای پنجمین دوره شورای اسلامی شهر تهران به همراه شهردار منتخب با رهبری نظام تا به امروز به تعویق افتاده است. مساله‌ای که مخالفان نجفی، به خصوص در میان اصلاح‌طلبان، آن‌را به مخالفت بخش‌های اصلی حاکمیت با حضور نجفی به عنوان شهردار تهران تعبیر کرده و معتقد بودند چنین حضوری با توجه به چنان مخالفتی نه به صلاح جریان اصلاح‌طلبی است و نه به صلاح اداره پایتخت. (شخصا البته مخالف چنین تعبیر و تفسیری از تعویق ملاقات هستم و فکر می‌کنم فرآیندی از اعتمادسازی که نشان دهد شورای پنجم و شهردار منتخب‌شان علی‌رغم سبقه و سابقه سیاسی‌شان، به دنبال سیاسی‌کاری در اداره شهر نبوده و بیش از هر چیز مبارزه واقعی با فساد و بهبود خدمت‌رسانی به شهروندان تهرانی را در اولویت کارهای خود قرار داده‌اند، راه‌گشای تعامل کارآمد با حاکمیت خواهد بود.)
بخش‌های مرتبط در متن دوم:
از این‌رو می‌توان گفت همراهی بخش محدودی از جریان اصلاح‌طلبی با این ایده رقبای سیاسی که مشکل از شخص نجفی است که مورد پذیرش بخش‌های اصلی حاکمیت نیست، در بهترین حالت ساده‌لوحانه و در بدترین حالت فرصت‌طلبانه است. حاکمیت چه مشکلی می‌تواند با شهردار کارآمدی داشته باشد که به جای آن‌که سودای ریاست‌جمهوری در سر بپروراند، همه تجربه و توان مدیریتی‌اش را برای تحول بنیادین در شیوه درآمدزایی شهرداری تهران، توقف شهرفروشی و حذف فساد و رانت از شهرداری تهران به کار گرفته است؟ مخالفت با نجفی نه از سوی بخش‌های اصلی حاکمیت، بلکه از سوی بخش‌های تندرو رقبای سیاسی اصلاح‌طلبان دنبال می‌شود. نجفی کسی است که می‌تواند برند مبارزه موثر با فساد و رانت را از آنِ جریان اصلاح‌طلبی کند، چیزی که رقبای سیاسی اصلاح‌طلبان بسیار از آن واهمه دارند و همین است که به هر تلاشی برای کنار گذاشته شدن او دست زده و خواهند زد. رقبا و مخالفان تندرو اصلاح‌طلبان بیش از هر چیز با کسی به عنوان شهردار مخالفند که بتواند شهر را به شکل کارآمدی اداره کند و نه فقط شهر را اداره کند بلکه بدون شهر فروشی و تخلفات متعدد از طرح جامع و تفصیلی شهر تهران هم اداره کند و بالاتر از همه این‌ها، شهر و شهرداری تهران را بدون فساد اداره کند.
چنان‌که ملاحظه می‌شود اینجانب در هر دو متن، نه فقط مدعی مخالفت رهبری نظام و بخش‌های اصلی حاکمیت با شهردار شدن نجفی نشده‌ام بلکه اتفاقا این ادعای ناصواب و آسیب‌زننده به جریان اصلاح‌طلبی و نظام جمهوری اسلامی را به چالش کشیده‌ام. ادعای کذبی که متاسفانه پایگاه خبری انتخاب نیز با انتشار این مطلب به آن دامن زده و ناخواسته در دام رسانه‌های معاند برای آسیب‌زنی به نظام جمهوری اسلامی افتاده است.
