نشریه نشنال اینترست در مقاله ای به موضوع تحریم های هسته ایران پرداخته است.
به گزارش «انتخاب»؛ در بخشی از این مقاله به قلم رایان کاستللو می خوانیم: بهتر است قانونگذاران مسئول در ایالات متحده به جای همنوایی با ترامپ به چرخش چرخ های توافق هسته ای کمک کنند .
رئیس جمهور ایالات متحده ؛ دونالد ترامپ در گفت و گو با مقامات کنگره قول داده تا اواسط ماه مه تکلیف پرونده هسته ای ایران را روشن و توافق را نقض کند . اما این سخنان وی که طی ماه های اخیر نیز بارها و بارها تکرار شده ، بیش از آن که جنبه خبری داشته باشد ، لحنی دستوی دارد .
درواقع ترامپ با ایجاد طرح اولتیماتوم دهی از کاخ سفید به کنگره و برونسپاری کارها روندی را به راه انداخته که ظاهرا به جز شکست سرانجامی نخواهد داشت . درواقع، ایالات متحده نمی تواند به سادگی تصمیمات جدیدی را برای یک توافقنامه بین المللی به تصویب برساند ، افزون بر این که کنگره کنونی نیز دلایل جدی و محکمه پسندی برای ورود به این موضوع در اختیار ندارد .حتی نیازی نیست بیش از این به الزام در پایبندی معامله هسته ای بپردازیم که از سوی چندین نهاد بین المللی حمایت می شود.
بنابراین هر گونه تلاش برای رد این توافق و یا نابودی آن غیرقانونی است و برای فسخ این معامله نیاز به یک عملکرد وسیع و گسترده است . این یک واقعیت است که مقامات کاخ سفید نباید اجازه عبور از مرزهای قانونی و انجام چنین بی احتیاطی بزرگی را به ترامپ بدهند . به ویژه در شرایطی که خاورمیانه مرزهای صلح و جنگ را گم کرده و شرایطی حساس دارد .
بنابراین قانونگذاران و سیاستگذاران ایالات متحده به شکل جدی باید اقداماتی را برای هشدار به مسیر خطرناک ترامپ اتخاذ کنند . در حال حاضر دولت ترامپ باید هر 90 روز یکبار برنامه جامع اقدام مشترک را به امضا برساند . صدور این تاییدیه 3 ماهه ، هر بار نفس راحتی را برای فعالان عرصه دیپلماسی آمریکا رقم می زند . افزون بر این که ، هر بار امضا این قرارداد به ادامه روند فعالیت های صلح آمیز هسته ای ایران و انجام معاملات اقتصادی این کشور کمک می کند .
اما اگر ایران از هر یک از بندهای پروتکل الحاقی آژانس سرپیچی کند ، این قرارداد پیش از اکتبر 2023 به پایان خود خواهد رسید و نیازی به تصویب ترامپ و امضای او نخواهد داشت . در چنین شرایطی تحریم ها نیز باز می گردند و ایران به شرایط پیش از تحریم به عقب رانده می شود .
در حال حاضر اگر ایران بیش از 130 تن آب سنگین تولید کند با اخطار رو به رو می شود ، گرچه بازرسان آژانس بازرسی ها و نظارت هایی جدی بر غنی سازی این کشور دارند ، اما اگر ایران هر گونه موشک با قابلیت حمل بمب اتمی یا سلاح هسته ای خطرناکی تولید کند نیز مشمول لغو توافق می شود ، چرا که استفاده از فناوری موشکی خارج از مرزهای JCPOA قرار دارد. ترامپ نیز بارها و بارها به طور ضمنی اعلام کرده ، ایران هم اکنون سلاح های موشکی دارد و اجازه نمی دهد بازرسان این سلاح های مخفی را ببینند . وی حتی در یک اظهار نظر جنجالی گفت «مقامات ایرانی داشتن سلاح های هسته ای را انکار نکرده اند »
به نظر می رسد تاییدیه ها و تعهدهای متعددی که در پروتکل توافق هسته ای ایران گجانده شده اند از دید ترامپ و کابینه او ناکافی هستند ، تا جایی که دولت ترامپ در تلاش است تا ضمن ابراز تردید نسبت به اجرای صحیح توافق هسته ای از سوی ایران اقدام به اعمال محدودیت هایی مجدد برای غنی سازی ایران کند .
ترامپ معتقد است توافق هسته ای ایران را قادر کرده با آزمایش ظاهری سلاح های موشکی معمولی ، سلاح های دوربرد موشکی مخرب و هسته ای را نیز تولید و آزمایش کند . به گفته یوکیا آمانو، مدیر کل آژانس بین المللی انرژی اتمی، برخی از اظهار نظرهای شکاکانه نسبت به تاسیسات هسته ای ایران ،بیش از آن که قانع کننده و یا منطقی باشند تحریک آمیز و خصمانه هستند .
به نظر می رسد پروتکل های توافق هسته ای همانقدر که برای توافق کنندگان قانع کننده هستند برای مخالفانش واجد تغییر و پر ایراد به نظر می رسند، اما نباید این موضوع را نیز فراموش کرد که در صورت سقوط و شکست این توافق بین المللی ، شانس تولید سلاح هسته ای از سوی ایران افزایش پیدا کرده و حتی احتمال در گیری نظامی با ایران نیز چندین برابر خواهد شد . اگر ایالات متحده نگران دیپلماسی خود به ویژه با متحدانش است ، بهتر است پیش از هر اقدام یا اظهار نظری به وقایع پس از لغو توافق و مشکلات احتمالی با چین و روسیه فکر کند .
