یک ماه پیش هومن جوکار، مدیر پروژه بینالمللی حفاظت از یوز ایرانی، خبر از ادامه همکاری سازمان ملل با این پروژه داد اما حال معاون نماینده دفتر برنامه عمران سازمان مللمتحد در ایران، میگوید این سازمان درباره ادامه حضورش در پروژه بینالمللی حفاظت از یوز تغییر موضع داده و حاضر به ادامه همکاری نیست.
به گزارش انتخاب، در حالی که یک ماه هومن جوکار، پیش مدیر پروژه بینالمللی حفاظت از یوز ایرانی در گفتوگو با «تعادل»، خبر از ادامه همکاری سازمان ملل با این پروژه داد اما حال معاون نماینده دفتر برنامه عمران سازمان مللمتحد در ایران، میگوید این سازمان درباره ادامه حضورش در پروژه بینالمللی حفاظت از یوز تغییر موضع داده و حاضر به ادامه همکاری نیست. آن ماری کارسون، معاون نماینده مقیم دفتر برنامه عمران سازمان مللمتحد در ایران در جلسه کمیته راهبردی یوزپلنگ آسیایی گفت: واقعیت این است که ما در سال آخری که برای پروژه تعریف شده هستیم و به دلیل چالشهای دفتر برنامه عمران سازمان مللمتحد میبایست شکل برخوردمان را با ماجرا تغییر دهیم.
وی تصریح کرد: ما مطمئن هستیم که دولت ایران به دلیل ظرفیتهایی که دارد، این امکان را پس از این خواهد داشت که حتی در صورت نبودن کمکهای ما راسا به حفاظت از یوز کمک کند.
کارسون ادامه داد: یکی دیگر از زیرساختهای مهمی که دفتر برنامه عمران سازمان ملل متحد ایجاد کرده به مساله دریافت کمکهای مالی برمیگردد. اما با توجه به شرایط خاصی که امروز در دنیا حاکم شده، ما مجبور شدهایم که در مورد تخصیص بودجهها و اعتبارات کمکرسان تغییر موضع دهیم و این مساله هم صرف پروژه حفاظت از یوز نیست. اظهارات کارسون در حالی است که مدیر برنامههای محیط زیست و توسعه اقتصادی اجتماعی دفتر برنامه عمران ملل متحد، قطع همکاری را ناشی از تغییر سیاستهای سازمان ملل دانسته و میگوید: نوع مشارکت مالی UNDP ملل در اجرای چنین پروژههایی به صورت کلی تغییر کرده است و بایستی در اجرای چنین پروژههایی علاوه بر حمایت مالی از طرف برنامه عمران ملل متحد حمایت مالی مستقیم از طرف دولت هم اتفاق بیفتد.
مدیر برنامههای محیط زیست و توسعه اقتصادی اجتماعی دفتر برنامه عمران ملل متحد، افزود: اینها شیوهها و روشهای جدیدی است که سازمان ملل از سال ۲۰۱۷ در دستور کار خود قرار داده و بر این اساس ما کار را ادامه خواهیم داد.
وی در خصوص آنکه گفته شده علت موضوع عدم عملکرد قابل قبول پروژه حفاظت از یوزپلنگ آسیایی بوده تصریح کرد: برخلاف آنچه مطرح شده ما بسیاری از پروژههای GEF (صندوق جهانی محیط زیست) خودمان را با اتمام پروژه میبندیم اما با اینکه منابعGEF این پروژه در سال ۲۰۱۰ به پایان رسید، پروژه تا الان هم با منابع UNDP ادامه پیدا کرده بود.
مدیر برنامههای محیط زیست و توسعه اقتصادی اجتماعی دفتر برنامه عمران ملل متحد توضیح داد: الان درواقع از دولت خواستهایم هم شکل حمایتهای ما تغییر پیدا کند و هم دو طرف بتوانند کمکهای مالی منظمتر و هدفمندتر برای اجرای پروژه یوز داشته باشند. نه اینکه برنامه عمران ملل متحد شرط گذاشته باشد اما تقاضا کرده برای اینکه ما به کمکهای خودمان ادامه دهیم لازم است که دولت هم در این زمینه کمک جدی داشته باشد و کار بطور مشترک ادامه پیدا کند.
سلیمانی در خصوص ارزیابی برنامه عمران ملل متحد از عملکرد پروژه حفاظت از یوزپلنگ آسیایی گفت: این پروژه بستری بوده که توانسته در سالهای گذشته انرژی متمرکزی را روی موضوع یوز حفظ بکند. به هر حال نباید دو موضوع وضعیت یوز و عملکرد پروژه را با هم درآمیخت.
وی تصریح کرد: همه میدانیم شرایط یوز شرایط مناسبی نیست اما پروژه با توجه به منابعی که برایش صرف شده که قاعدتا باید خیلی خیلی بیشتر از این میبود دستاوردهایی هم داشته که نسبت به این منابع اندک خوب بوده است.
سلیمانی در پایان گفت: همچنان معتقدیم بستری که پروژه فراهم کرده توانسته یک حرکت منسجم و هماهنگی را برای یوز فراهم کند. اگر بخواهیم موضوع حفاظت از یوز را بطور جدی پیگیری کنیم لازمهاش آن است که همه ما هم برنامه عمران ملل متحد و هم دولت بطور متمرکزتر و جدی و مشارکتی به آن بپردازیم.
از حدود سال ۲۰۰۱ برای جلوگیری از انقراض یوزپلنگ و با همکاری سازمان محیط زیست و بخش محیطزیست و انرژی و سوانح دفتر عمران سازمان ملل متحد UNDP شکل گرفت. دراین راستا سازمان ملل در ابتدا رقمی معادل ۷۵۰ هزار دلار از منبع صندوق محیط زیست جهانی به این پروژه پرداخت شد و بعدها نیز حدود ۹۰۰ هزار دلار از جانب برنامه عمران ملل متحد (UNDP) به این پروژه کمک شد.
بررسی ها نشان می دهد بحران در زیستگاه های یوزپلنگ در جنوب کشور مانند استان یزد نسبت به مناطق شمالی مانند توران در سمنان و میاندشت در خراسان شمالی جدی تر است، بنابراین همه باید برای حفاظت از این گربه سان در خطر انقراض تلاش کنیم.