حذف پرسپولیس از لیگ قهرمانان آسیا درسهای زیادی برای فوتبال ایران داشت تا بتواند طلسم قهرمان نشدن در آسیا را بشکند.
به گزارش ایسنا، یک سال دیگر و یک ناکامی دیگر برای نمایندگان ایرانی در لیگ قهرمانان آسیا ثبت شد. فوتبال باشگاهی ایران ۲۵ سال است که نتوانسته به قهرمانی در آسیا برسد. قهرمانی در لیگ قهرمانان آسیا برای باشگاههای ایرانی فقط یک خاطره است و در ۲۵ سال گذشته فوتبال ایران نتوانسته این طلسم را بشکند و در حسرت قهرمانی در این رقابتها مانده است. امسال فوتبال ایران به تیم قدرتمند پرسپولیس دلخوش بود تا بتواند بعد از مدتها فوتبال ایران را در این عرصه به قهرمانی برساند. به نظر میرسید همه شرایط برای موفقیت این تیم فراهم شده است ولی الهلال در نیمه نهایی توانست پرسپولیس را خیلی راحت کنار بزند و این پایانی بر یک سال امیدواری سرخها برای رسیدن به قهرمانی در آسیا بود.
* ضربه مهلک مهدی طارمی
چند شب قبل از دیدار رفت با الهلال خبر محرومیت مهدی طارمی ضربه مهلک روحی به تیم سرخ پوش زد. طارمی که در مقطعی بهترین گلزن لیگ قهرمانان بود و امید اول گلزنی سرخپوشان محسوب میشد، میتوانست این تیم را به دیدار نهایی برساند ولی اقدام غیرحرفهای این بازیکن در سال قبل، دامن سرخپوشان را بدموقع گرفت. موضوع جدایی طارمی و امضای قرارداد با تیم ترکیهای و بازگشت او به ایران، اوج بیبرنامگی و رفتار ناشیانه را در تیمهای باشگاهی ایران به خوبی نشان میدهد که جای تامل دارد. پرسپولیس اکنون با مدیرانی که اشتباه خودشان را گردن نگرفتند و بازیکنی که این محرومیت را موضوع مهمی نمیداند، طرف حساب است.
* قهرمانی، تفکر قهرمانی هم میخواهد
یکی از عمدهترین دلایل عدم پیشرفت فوتبال ایران تفکرات غیرحرفهای حاکم بر بازیکنانی است که میلیاردی پول به دست میآورند و در ازای آن رفتار حرفهای نشان نمیدهند. شبزندهداری بازیکنان پرسپولیس در لیگ قهرمانان علاوه بر این که نشان میدهد کادر فنی تیم، رفتار جدی با بازیکنان ندارد، این موضوع را به خوبی نشان میدهد که تفکر بازیکنان ایرانی فرسنگها با بازیکنان حرفهای فاصله دارد. هیچگاه در سطح حرفهای نمیتوانیم این موضوع را ببینیم که بازیکن تیمی در لیگ قهرمانان اروپا قبل از بازی با تیم حریف هتل را ترک میکنند و تا پاسی از صبح به گردش و شبزندهداری میپردازند. اگر باشگاههای ایرانی در قراردادهایی که با بازیکنان میبندند، تمامی موارد و هنجارها و رفتارهای حرفهای را لحاظ کنند و جرائم سنگینی برای نقض این رفتار در نظر بگیرند، شاهد ریشهکن شدن این گونه رفتار در بین فوتبالیستهایمان خواهیم بود.
* ضعف در دیپلماسی ورزشی
نمیتوان این حقیقت را کتمان کرد که سعودی ها در کنفدراسیون فوتبال آسیا نفوذ دارند. پرسپولیس با تنها سه بازی خانگی به این مرحله رسید. تن دادن به تصمیم عجیب AFC یک شکست در دیپلماسی ورزشی ایران بود که نداشتن کرسی در سطوح بالای مدیریت فوتبال در آسیا را نشان میدهد. قطعا حمایت ۱۰۰ هزار نفری از تیمهای پرسپولیس و استقلال در لیگ قهرمانان یک اهرم مثبت برای این تیم بود که با ضعف دیپلماسی ورزشی از بین رفت.
* جدایی عجیب سروش رفیعی
سروش رفیعی که در نیم فصل دوم به تیم پرسپولیس اضافه شد و با بازیهای زیبای خود جان تازهای به این تیم بخشیده بود، بعد از بازیهای درخشان در مرحله گروهی لیگ قهرمانان، تصمیم گرفت پیشنهاد الخور - تیمی نه چندان مطرح در لیگ قطر - را بپذیرد. بازیکنی که میتوانست در سال جام جهانی با درخشش در لیگ قهرمانان به پیراهن تیم ملی برسد، تصمیم گرفت منافع مالی را در نظر بگیرد.
* تیمی با هوادار زیاد و جاهطلبی کم
یکی از فرق اساسی بین تیمهای بزرگ و بازیکنان بزرگ با تیمها و بازیکنان کوچک انگیزه و سقف آرزوی آنها است. تیمی مثل لسترسیتی را شاهد بودیم که در میان تیمهای بزرگ به قهرمانی در لیگ برتر رسید یا یونان قهرمان یورو شد ولی سالها بعد این تیمها فاصله زیادی با تیم رویایی خود داشتند در حالی که تیمهای بزرگ و بازیکنان بزرگ هیچوقت از قهرمانی سیر نمیشوند. صحبتهای برانکو قبل از بازی با الهلال و "برترین تیم" خواندن حریف و رضایت از صعود به نیمه نهایی یک نوع رضایت خطرناک را در تیم ایجاد کرد. رضایتی که نشان از سیر شدن از این موفقیت میداد. این جاهطلبی در شان تیمی با ۲۵ میلیون هوادار نیست که سالها است امیدوارند تیمشان را در سطح نخست آسیا ببینند.
** برای قهرمانی در آسیا باید چه کرد؟
فوتبال ایران برای قهرمانی در لیگ قهرمانان آسیا کار سختی دارد و با ادامه این روند، بعید است حالاحالاها شاهد قهرمانی تیمی از ایران در آسیا باشیم. یکی از دلایل موفقیت تیمهای باشگاهی در لیگ قهرمانان، بازیکنان خارجی گرانقیمتی است که تیمهای عربی و به تازگی چینی جذب میکنند و میتوانند تا مراحل پایانی صعود کنند. جذب بازیکنان خارجی خوب نیازمند منابع مالی فراوان است که باشگاههای ایرانی به سبب دولتی بودن از آن بیبهرهاند.
یکی دیگر از دلایل، پیشرفت بازیکنان عرب است. امکانات خوبی که در کشورهای حوزه خلیج فارس وجود دارد سبب شده بازیکنان عرب پیشرفت خوبی داشته باشند. خیلی از بازیکنان بومی الهلال و الاهلی در لیگ قهرمانان نشان دادند که استانداردهای بازیکنان فوتبال در منطقه افزایش یافته و بازیکنان ایرانی نیز باید به سطح بالاتری برسند تا بتوانند در این رقابت پیروز شوند.
* نکته مثبت پرسپولیسیها
البته نکته مثبت پرسپولیس را نمیتوان فراموش کرد که این تیم برای نخستینبار به نیمه نهایی لیگ قهرمانان آسیا رسید و استمرار تلاش، یکی از دلایل اصلی رسیدن به موفقیت است و اگر تیم فعلی پرسپولیس تقویت شود چه بسا سال بعد، این تیم بتواند فینال لیگ قهرمانان را نیز تجربه کند.
اگر اتفاق خاصی رخ ندهد و چوب AFC پنبه نمایندگان بدهکار فوتبال ایران در آسیا را نزند، سال آینده تیمهای پرسپولیس، استقلال، نفت طلائیه و تراکتورسازی نمایندگان فوتبال ایران هستند و برای رسیدن به موفقیت نباید زمان را از دست بدهند.