کمکهزینه
شهریه تحصیل در مالزی معمولا به دانشجویان مقطع کارشناسی و کمکهزینه
ماهیانه به دانشجویان تحصیلات تکمیلی تعلق میگیرد. همچنین، کمکهزینه
تخفیف در شهریه عمدتا توسط دانشگاههای خصوصی مالزی ارائه میشود که بین ۲۰
تا ۵۰ درصد از شهریه سالانه را شامل میشود.
کمکهزینه
ماهیانه که معمولا به دانشجویان کارشناسی ارشد و دکترا تعلق میگیرد، چند
نوع است. این کمکهزینه میتواند بهصورت قرارداد رسمی با دانشگاه باشد. به
این صورت که دانشجو در قبال انجام یک پروژه، مبلغی بهصورت ماهیانه دریافت
میکند. نوع دیگر کمکهزینه ماهیانه توسط استادراهنما پرداخت میشود. در
این نوع کمکهزینه دانشجو در قبال انجام اموری نظیر دستیاری در تدریس
ماهیانه مبلغی را از استاد و یا دستیاری در تحقیق دریافت میکند.
دوره
کارشناسی در مالزی بهطورمعمول ۳ سال طول میکشد که هزینه آن با توجه به
دانشگاه و رشته تحصیلی چیزی حدود ۱۲ هزار تا ۱۶ هزار دلار است. در صورت
استفاده از دوره زبان دانشگاه، به ازای هر ترم ۶۰۰ تا ۷۰۰ دلار هم باید
پرداخته شود.
طول دوره کارشناسی ارشد بهطورمعمول ۲ سال است و به
زبان انگلیسی برگزار میشود. هزینه دوره کارشناسی ارشد بسته به دانشگاه محل
تحصیل متفاوت است. اما بهطور متوسط شهریه دانشگاههای دولتی بین ۶ هزار
تا ۷ هزار و پانصد دلار و دانشگاههای خصوصی برحسب رشته و دانشگاه بین ۱۰
هزار تا ۱۲ هزار دلار است.
دکترا در دانشگاههای مالزی ۴ سال طول
میکشد. تحصیل در مقطع دکترا بر حسب رشته و دانشگاه بین ۱۰ هزار تا ۱۶ هزار
دلار هزینه در بر دارد.
همچنین، بهطورکلی هزینههای مسکن، خوراک، ایابوذهاب و غیره به طور متوسط ۱۰ هزار تا ۱۲ هزار دلار در سال است.
تحصیل
اجباری در انگلستان هم ۱۴ سال طول میکشد. در دو سال اول دانشآموزان روزی
دو و نیم ساعت به تحصیل مشغولاند. بعدازاین دوره ۶ سال تحصیلات ابتدایی و
۵ سال تحصیل در دوره متوسطه انجام میشود.
کتاب درسی در سیستم
آموزشی انگلیس وجود ندارد ولی رئوس برنامههای درسی در هر رشته مشخص میشود
و کتابهای بسیاری از سوی بخش خصوصی و موسسات برگزارکننده آزمونهای
استاندارد نوشته میشود. این کتابها برای دانشآموزان، معلمان، مدیران و
اولیا نوشته شدهاند. در سطوح مختلف، توانایی دانشآموزان و با تنوع کتاب
کار یا کتاب مطالعه با جواب و بدون جواب یا دوره کردن مطالب سنجیده میشود.
بدین
ترتیب که دانشآموزان در یک پایه میتوانند در یک درس مشخص از سه سطح
مختلف و سه کتاب متفاوت انتخاب کنند و پس از کلاسبندی بر اساس سطح درس
دبیران کتاب همان سطح را تدریس و مورد آزمون قرار دهند و نتایج در کارنامه و
سابق تحصیلی محصل درج میشود.
در انگلیس مدارس بودجه بالایی برای
فعالیتهای آموزشی از دولت دریافت میکنند. آموزش الکترونیک و تختههای
هوشمند اساس کار معلمان در تمام مدارس است و آموزگاران از چند دهه پیش
آمادگیهای لازم برای استفاده از نرمافزارها را کسب کردهاند. هر سطح
آموزشی در انگلستان، پیشنیازهای منحصربهفرد خود را دارد و تنها
دانشآموزان واجد شرایط میتوانند به آن دوره راه یابند.
تحصیلات
دانشگاهی در مقطع کارشناسی در انگلستان ۳ سال طول میکشد و دورههای
حرفهای نظیر پزشکی، دامپزشکی، حقوق و آموزگاری معمولا ۵ سال به طول
میانجامد. در انگلستان به دلیل وجود صدها دانشگاه، امکان تحصیل برای
دانشآموزان در رشتههای گوناگون، چه برای دانشآموزان انگلیسی و چه
دانشآموزان بینالمللی، فراهم شده است.
تحصیل در خانه و آموزشهای ممنوعهجالب اینجاست، آنها که دوری فرزندان خود را برنمیتابند به سیستم تحصیل در خانه روی آوردهاند.
مطالعه بیشتر:
بازگشت معلم سر خانهها به خانوادههای متمول
چرا
که اکنون خصوصی بودن یک مدرسه بهتنهایی نمیتواند اعتماد خانوادههای
متمول را جلب کند. اکنون این خانوادهها برای اطمینان بیشتر از تحصیل مطلوب
فرزندانشان، به معلم سرخانه روی آوردهاند.
مدارس خاص، تنها راهکار
طبقه الیت برای تحصیل بهتر نیست. بسیاری از این خانوادهها با کلیت نظام
آموزشی مشکلدارند و ترجیح میدهند آموزش ژنهای خوب تمام و کمال به میل و
تحت نظارت خودشان انجام شود. این خانوادهها جایگزینی تمام و کمال برای
مدرسه پیداکردهاند: معلم خصوصی.
مسئولان دولتی و بلندپایه نیز با
پذیرش این کهنگی، بهجای فکر چاره برای سیستم آموزشی کشور فرزندان تافته
جدا بافته خود را به مدارس خاص فرستاده و حتی از شیوههای آموزشی خاص برای
رشد آنها بهره میبرند.
یکی از کسانی که برای فرزند خود معلم
سرخانه گرفته است، میگوید: «فرزند من باهوشتر از بچههای معمولی است. دلم
نمیخواهد در مدرسه وقتش را با دروس عادی و مطالبی که به دردش نمیخورند،
هدر بدهد. در خانه میتواند مطالب مفیدتری بیاموزد.»
زبانهای خارجی
یکی از مواردی است که محصلین در خانه روی آن تمرکز میکنند. معلم خصوصی
زبان انگلیسی را باکیفیت بسیار بالاتری نسبت به مدرسه به کودکان میآموزد.
برخی خانوادهها تمایل دارند کودکشان بهجای انگلیسیزبان دیگری مانند
آلمانی یا فرانسه بیاموزند تا در آینده بتوانند برای تحصیل به این کشورها
بروند. حتی یکی از والدین میگفت تمایل دارد که کودکش زبان چینی بیاموزد،
چراکه چین ابرقدرت آینده جهان است.