کی‌روش: در ایران همه به خانه هم گل می‌برند/ ایرانی‌ها زیاد انگلیسی بلد نیستند

سرمربی پرتغالی ایران که تیم فوتبال کشورمان را به جام جهانی روسیه رساند، از زندگی و حضور در ایران احساس رضایت و خوشی می‌کند.

 

به گزارش فارس، کارلوس کی‌روش مصاحبه‌ای با سایت دی‌ان کشورش انجام داده و به نکات قابل تاملی اشاره کرده است.

*رسانه‌ها

در ابتدای این مصاحبه سرمربی پرتغالی کشورمان به نقش مطبوعات ورزشی اشاره کرده است.وی دربخشی از این مصاحبه اظهار داشت:میل دارم این مصاحبه را به بهانه اقامت در ایران آغازکنم.از ۷ سال قبل گویی در خانه‌ام هستم.از مجموعه مطبوعات آنجا دور نیستم.در خود تهران فقط ۱۷ نشریه هست که مربوط به ورزش هستند.به این ترتیب تاثیر مطبوعات به خاطر حضورم در ایران زیاد است. اما در این زمینه یکسری مباحث البته مطرح می‌شود.به عنوان مثال وقتی در آمریکا کار می‌کردم، طبیعی است مجبور بودم تاثیرات رسانه‌ای را بیشتر با فوتبال داخلی همراه کنم. به مکزیک، برزیل، آمریکای شمالی و آمریکای مرکزی سفر کردم که به واسطه نام و آوازه‌ام، پروژه‌های خوبی ایجاد شد.بعدا از دعوت‌های که گرفتم، به خاطر این حضورها نفع بردم.

وی افزود: سپس به اروپا بازگشتم و زندگی‌ام تغییر کرد.تاثیر رسانه‌ای در اروپا بازهم فرق دارد. اما در این بخش از آسیا که شامل ژاپن و کره هم می‌شود، حتی میلیون‌ها انسان تاثیر می‌گیرند. از آنجایی که در خدمت یک تیم ملی هستم که با ژاپن و یا کره بازی می‌کند،‌بحث پروژه‌های رسانه‌ای مثبت  مطرح می‌شوند که اتفاقی است خوب  که خوشبختانه به نتایج ورزشی حتی بسیار کمک می‌کنند.

*ایران، کشور گل!

کی روش در ادامه این مصاحبه از زندگی در کشورمان حرف زده است.وی در پاسخ به این سئوال که از زندگی در تهران راضی و خرسند است و در منزلش همواره گل دریافت می‌کند، نیز اظهار داشت:بله.حس عجیبی است.چون ایران مناطق ساحلی زیادی دارد اما این کشور، سرزمین گل است.ایرانی‌ها در کل زیاد انگلیسی بلدنیستند.واژه‌های مثل«از تو خوشم می‌آید» یا «رویت حساب می‌کنم»،‌به ساده‌ترین شکل ترجمه می شوند که همین «دوستت دارم» هست.اکنون این واژه «دوستت دارم» معنای متفاوتی دارد که فقط بار معنای عاطفی ندارد.در ایران مرسوم است که مردان گل می‌دهند.مردم آنجا کلا به هم زیاد گل می‌دهند.هیچکس به خانه دیگری بدون گل نمی‌رود.گل همه جا برای فروش هست.گل در واقع بخشی از زندگی مردم ایران است.من هم گل دادن را دوست دارم. البته در ایران حتی آقایان هم موقع دیدن همدیگر آنگونه که در آسیا مرسوم است، با یکدیگر روبوسی می‌کنند و گل هم می‌دهند.گاهی برخی آقایان با من روبوسی می‌کنند و می‌گویند ارادت داریم  و گل می‌دهند.خلاصه به خصوص بعد از مسابقات، باغچه هتل محل اقامتم مملو از گل می‌شود.

*زندگی رضایت‌بخش در ایران

وی دراین مصاحبه در مورد احساس رضایت‌ش از زندگی در تهران نیز عنوان کرد: بله، از زندگی در اینجا راضی  هستم و این مساله را همواره در میدان فوتبال می‌بینم.ما امکان این که در جلوی در خانه‌مان کار کنیم نداریم.چون زمین‌های فوتبال با محل زندگی فاصله دارند.جایی که ما کار می‌کنیم و جایی که اعتماد می‌کنیم و دغدغه داریم، دغدغه‌های ما در قبال خانواده‌ها است که به آنچه انتظار دارند و یا نتایج مورد نظر برسیم. مثل این است که در خانه هستیم و وطن دوم‌مان است.من از اولین روز کارم که در ایالات متحده آمریکا شروع کردم، همیشه یک تصمیم کاملا ساده گرفتم.این که هر جا و مکانی را خانه خودم کنم.در ژاپن آیین عادی داشتیم.روزهایی هم داشتیم که برای ماجراجویی می‌رفتیم.دوست داشتم به رستوران‌های بروم که در آنجا هیچ کلمه انگلیسی را متوجه نشوند و ما هم هیچ کلمه ژاپنی ندانیم و در نهایت غذای مان را صرف کنیم.

*پیشنهاد کاری از الجزایر، قطر و آفریقای‌جنوبی

در بخش پایانی این گفت‌وگو کی‌روش به فرصت‌های شغلی که در مدت زمان حضورش در ایران به دست آورده، اشاره کرده است:در این ۷ سال نمی‌توانم تصور کنم که هیچگاه دعوتی در سطح باشگاهی نداشتم. شانس‌های خیلی خوب و بزرگی در سطح ملی داشتم.نه فقط در آسیا بلکه در حتی در آفریقا... من از رده‌‌های بالای حرفه‌ای صحبت می‌کنم.

وی در پاسخ به این سئوال که امکان کار در الجزایر برایش وجود داشته، نیز اظهارداشت:بله. از الجزایر بوده، آفریقای جنوبی و قطر همینطور. من فرصت‌های کاری زیادی داشتم که بسیار جذاب بودند.