پایگاه خبری تحلیلی انتخاب (Entekhab.ir) : ديديم كه جريان اصلاحطلبي در شهرها يا منزوي بود يا در حد مورد انتظار مورد حمايت قرار نگرفته است. اميد است كه در اين كابينه چنين مشكلي وجود نداشته باشد و شاهد كابينهاي هماهنگ، همگرا و منسجم باشيم. همه نيز يكصدا آرمانهاي اصلاحطلبانه را كه آقاي روحاني در شعارهايش مطرح كرد، دنبال كنند و در جهت تحقق آن پيش بروند.
به گزارش انتخاب به نقل از روزنامه اعتماد: دولت دوازدهم با پشتوانه راي ٢٤ ميليوني كار خود را آغاز ميكند. اصلاحطلبان از زماني كه دولت اول روحاني روي كار آمد تا امروز همواره بناي خود را بر حمايت و تقويت دولت گذاشتهاند. در هر برهه زماني نيز كه نقدي نسبت به دولت داشتند آن را بارز كردند. رسول منتجب نيا، قائممقام دبيركل حزب اعتماد ملي معتقد است كه اصلاحطلبان در ٤ سال آينده دولت نيز بايد به ارتباط و تعامل با دولت ادامه دهند. او همچنين بيان ميكند كه اين تعامل نبايد صرفا از يك كانال خاص و از طرف يك نفر يا چند نفر باشد بلكه بايد ارتباط دولت با اصلاحطلبان ارتباطي تعريف شده و قابل قبول باشد. اين فعال سياسي اصلاحطلب تاكيد دارد كه يكي از عوامل حفظ و استمرار اين تعامل روي كار آمدن كابينهاي مورد قبول اصلاحطلبان است. بالاخره اين كابينه بايد آرمانهاي اصلاحطلبان را دنبال كند و مورد قبول آنها باشد. با وجود چنين كابينهاي خود به خود ارتباطها و تعامل برقرار ميشود.
پس از معرفي كابينه موضع اصلاحطلبان نسبت به دولت آقاي روحاني بايد چه باشد؟
اصلاحطلبان از آقاي روحاني حمايت كردهاند و ايشان را كانديداي منحصر به فرد خودشان دانستهاند و حمايت خود را نيز ادامه خواهند داد. آنچه از آقاي روحاني انتظار است اين است كه كابينهاي را تشكيل دهد كه بتواند با آرمانهاي اصلاحطلبان كه در شعارها و وعدههاي آقاي روحاني در ايام انتخابات بارها و بارها اعلام شده، تناسب داشته باشد. اگر كابينهاي روي كار بيايد كه ناهماهنگ با آقاي روحاني باشد و ناهماهنگ با اصلاح طلبان باشد، به ضرر شخص آقاي روحاني و كشور است و مردم را مايوس و نااميد خواهد كرد. آقاي روحاني به خوبي ميداند كه بخش زيادي از راي ٢٤ ميليونياش مربوط به بدنه راي اصلاحطلبان ميشود. اگر اصلاحطلبان نبودند كه با تمام قدرت از ايشان حمايت كنند، معلوم نبود آقاي روحاني اساسا راي بياورد؛ چه رسد به اينكه راي بالايي را از آن خود كند. اين امر روشن است. اين به معناي سهمخواهي اصلاحطلبان نيست بلكه نمود يك انتظار ملي است. بخش بسيار زيادي از افرادي كه به آقاي روحاني راي دادند، به دليل حمايت اصلاحطلبان و شعارها و وعدههاي اصلاحطلبانه آقاي روحاني بوده است. لذا كابينهاي بايد تشكيل شود كه متناسب با انتظارات مردمي باشد. اميد داريم كه آقاي روحاني بهگونهاي كابينه را چيده باشند كه اين انتظار را به خوبي بتواند برآورده كند.
نقدهايي كه اصلاحطلبان به دولت آقاي روحاني مطرح ميكنند چه ارتباط و نسبتي با حمايت آنها از دولت دارد؟
هيچ گونه تعارض و منافاتي بين نقد سازنده از دولت و حمايت از آن وجود ندارد. اساسا انتقاد ميتواند سازنده و موجب رفع نواقص باشد. مخصوصا اگر از ناحيه دوستان آقاي روحاني انتقادها متوجه افراد و صاحبان قدرت شود. بايد نوع انتقاد، انگيزه و لحن و روش آن را مورد توجه قرار دهيم. اگر فردي در قالب انتقاد بخواهد دولت را تضعيف و تخريب كند، مورد پذيرش نيست. ليكن اگر انتقاد و تذكر همراه با پيشنهاد باشد، موجب پيشرفت و توسعه كشور ميشود.
عقبه اجتماعياي كه در سال ٩٦ پشت سر آقاي روحاني قرار گرفت، با آمدن او متولد نشد و پيش از آن نيز خواستهها و مطالباتي داشته است. اين امر چه مسووليت و وظيفهاي را روي دوش آقاي روحاني ميگذارد؟
مردم با هيچ مسوولي عقد اخوت نبستهاند كه تا آخر و در هر شرايطي با فردي باشند و از او حمايت كنند. مردم از مسوولان انتظار دارند كه به خواستها و مطالباتشان در حد امكان پاسخ داده و عمل كنند. ٢٤ ميليوني كه به آقاي روحاني راي دادند، قطعا مطالباتي داشتند كه در شعارهايشان در ميتينگهاي انتخاباتي موج ميزد. در هر شهري كه آقاي روحاني حضور پيدا ميكرد، مردم ضمن اينكه از ايشان حمايت ميكردند، خواستههاي خودشان را در قالب شعار اعلام ميكردند. به همين دليل است كه آقاي روحاني وظيف دارد تا مردم را قانع كند كه در جهت تحقق خواستههايشان تلاش ميكند. ممكن است برخي خواستهها عملي نباشد يا در اختيار آقاي روحاني نباشد يا زمان براي تحقق آن لازم باشد و امكاناتي براي آن بايد فراهم آورد. به هر حال روحاني بايد بيشتر با مردم سخن بگويد و آنها را قانع كند. بايد به مردم بگويد كه پيامهاي شما را شنيدم درصدد حل آنها هستم ولي برخي خواستهها از دست من خارج است؛ ظرفيت كشور و امكانات موجود نميتواند پاسخگو باشد و بايد در آينده به آن جامه عمل بپوشانيم. در واقع هيچيك از خواستههاي مردم نبايد بيجواب باشد و مردم قانع نشوند. در اين صورت اميد مردم تبديل به ياس ميشود؛ هم به نظام و هم به دولت و اصلاحطلبان كه ايثارگرانه، سخاوتمندانه و با تمام قدرت از آقاي روحاني حمايت كردند، ضربه ميخورد.
آيا تعامل و ارتباط بين اصلاحطلبان و دولت در ٤ سال آينده بايد ادامه پيدا كند؟ براي اينكه تعامل شكل بگيرد طرفين بايد واجد چه ويژگيهايي باشند؟
تعامل بين دولت و حاميانش به خصوص اصلاحطلبان بايد وجود داشته باشد. اين تعامل نبايد صرفا از يك كانال خاص و از طرف يك نفر يا چند نفر باشد بلكه بايد ارتباط دولت با اصلاحطلبان ارتباطي تعريف شده و قابل قبول باشد. يكي از عوامل حفظ و استمرار اين تعامل روي كار آمدن كابينهاي مورد قبول اصلاحطلبان است. بالاخره اين كابينه بايد آرمانهاي اصلاحطلبان را دنبال كند و مورد قبول آنها باشد. با وجود چنين كابينهاي خود به خود ارتباطها و تعامل برقرار ميشود. اگر اعضاي كابينه افرادي باشند كه خودشان نسبت به برنامههاي رييسجمهور موضع داشته باشند و در جناح ديگري باشند يا انگيزه و ايده اصلاحطلبانه نداشته باشند، در عمل دچار مشكل خواهيم شد. در اين صورت در سياستگذاريها و عزل و نصبها دايما مشكل پيدا ميكنيم. در دوره اول آقاي روحاني چنين وضعي را شاهد بوديم. ديديم كه برخي وزرا روحيه اصلاحطلبي نداشتند يا حتي گرايش به جناح ديگر داشتند، آثارش در استانها و شهرستانها مشهود بود. ديديم كه جريان اصلاحطلبي در شهرها يا منزوي بود يا در حد مورد انتظار مورد حمايت قرار نگرفته است. اميد است كه در اين كابينه چنين مشكلي وجود نداشته باشد و شاهد كابينهاي هماهنگ، همگرا و منسجم باشيم. همه نيز يكصدا آرمانهاي اصلاحطلبانه را كه آقاي روحاني در شعارهايش مطرح كرد، دنبال كنند و در جهت تحقق آن پيش بروند.