پایگاه خبری تحلیلی انتخاب (Entekhab.ir) : اميرحسين کريمان: روزگار جستجو در ميان برگه دان ها و قفسه هاي خاک گرفته به پايان خود نزديک مي شود.
بزودي نخستين «کتابخانه انساني» در شهر ساري در استان «بريتيش کلمبيا» کانادا راه اندازي مي شود و کتاب هاي زنده جايگزين کتاب هاي کاغذي خواهند شد.
بي ترديد در نگاه نخست، امانت گرفتن آدمها به جاي کتاب نه تنها عجيب بلکه افراطي و ساختارشکنانه به نظر مي رسد.
اين کتابخانه انساني با هزينه اي افزون بر 36 ميليون دلار ساخته خواهد شد و در آينده نزديک با عنوان «کتابخانه مرکزي شهر ساري» درهاي خود را به روي عموم مردم مي گشايد.
مراجعان به اين کتابخانه مي توانند با جستجو در ميان «کتاب هاي زنده» آن و بررسي تجربيات و دانش آنها در زمينه هاي گوناگون - از کوري، مهاجرت و مذهب گرفته تا معلوليت و هزاران موضوع ديگر- به اطلاعات مورد نياز دست يابند.
به گفته معاون اين کتابخانه، هدف از راه اندازي آن در هم شکستن کليشه هاي ديرپاي کتابخواني است تا بدين ترتيب دوره «مونولوگ» و «تک گويي» کتاب ها پايان يافته و دوران تازه اي آغاز شود که کتابخانه ها بر پايه «گفتگو» و «ديالوگ» هوشمندانه فعاليت مي کنند.
او تأکيد مي کند در پي آن هستند به کتابخانه ها جان بخشيده و درهاي مغز کساني را که گنجينه تجربه و دانش هستند به روي همگان بگشايند.
با وجود ظاهر شگفت اين رويکرد که به نوعي ردپاي شبکه هاي اجتماعي اينترنتي و مشارکت جمعي را مي توان در آن رصد کرد، هم اکنون عده اي با تجربيات شخصي و اطلاعات گوناگون براي ايفاي نقش «کتاب زنده» در اين کتابخانه داوطلب شده اند. پس از گشايش کتابخانه، مراجعان مي توانند در زمينه مورد نظر خود يک متخصص درخواست کنند تا با او در کافه اي که به اين منظور مهيا شده، ضمن خوردن قهوه، بحث و گفتگو کنند.
شايد چنين کتابخانه اي براي عده اي تازگي نداشته باشد زيرا اين طرح ابتکاري نخستين بار يک دهه پيش در اروپا و در شهر کپنهاک به اجرا در آمد تا با رو در رو قرار دادن مردم با پيش زمينه هاي علمي و تجربي مختلف، راه بر پيشداوري و برداشت نادرست از محتواي کتاب ها بسته شود. پس از آن در شهر کوکويتلام استان بريتيش کلمبيا، يک کتابخانه دانشگاهي و کتابخانه عمومي تورنتو نيز طرح هاي مشابهي با موفقيت انجام شد.
آنه ماري آيکانز، مدير ارتباطات جمعي کتابخانه عمومي تورنتو بر اين باور است که طرح «کتابخانه انساني» يک فناوري قديمي به شمار مي آيد زيرا در اين شيوه همانند قرن ها پيش که يگانه راه آموختن داستان بود، دوباره آدمي به داستان گويي و روايت کلامي رو در روي انساني بازگشته است.
