پایگاه خبری تحلیلی انتخاب (Entekhab.ir) : روزنامه اعتماد نوشت:ممکن است برخی تصور کنند که وقتی یک شخص یا جناح توانسته مثلا هفتاد درصد آرای مردم را جلب کند، چه نیازی است که کیک قدرت را با جریانات شکست‌خورده تقسیم کند؟
براي پاسخ به اين پرسش كافي است كه فاتحان انتخاباتي دو دهه اخير كشورمان را به ياد بياوريم كه برخي از آنان با وجود برخورداري از اكثريت مطلق آرا، به دليل ضعف در تعامل با جريان‌هاي ديگر، نتوانستند اهداف و برنامه‌هاي خود را محقق سازند.
امروز و با پايان رقابت‌هاي انتخاباتي و ايام چينش كابينه، با توجه به شناختي كه از رييس‌جمهور و توانمندي‌هاي او داريم، ضروري است كه همچون ايام انتخابات، باز هم به ايشان اعتماد كنيم و با تمام توان پاي كابينه انتخابي بايستيم.
درست است كه حسن روحاني اكنون يك پشتوانه بيست‌وچهار ميليوني پشت سر خود دارد، اما اگر اين پشتوانه عظيم بخواهد بر سر انتخاب يا عدم انتخاب برخي افراد در كابينه آينده با ايشان وارد چالش شده يا بعضا سهم‌خواهي كند، تا حد زيادي از قدرت او پاي ميز مذاكره با ساير اركان قدرت خواهد كاست.
بهتر است بپذيريم كه درنهايت اگر معامله‌اي هم صورت بگيرد، هدفش پيشبرد شعارها و برنامه‌هاي انتخاباتي رييس‌جمهور است؛ حتي اگر طرف آن، جدي‌ترين مخالفان اصلاحات و اعتدال باشند. صدالبته بايد به اين نكته نيز توجه داشت كه اين تعامل و بده‌وبستان ابدا به‌معناي وادادگي و عدول از اصول اصلاحات نيست. يكي ديگر از بحث‌هاي فرعي مطرح‌شده در روزهاي اخير، اظهارنظر پيرامون حضور يا عدم حضور اين شخص يا آن شخص در كابينه است. بايد به‌ياد داشته باشيم كه رسيدن چند شخص خاص به وزارت يا رياست‌جمهوري، هدف غايي اصلاحات نيست. بلكه هدف اصلي، تحقق سازوكارهاي دموكراتيك و جامعه مدني قدرتمند است...
كما اينكه شايد چندسال پيش هيچ‌كس تصور نمي‌كرد كه دكتر روحاني تا اين حد بتواند بر برنامه‌ها و اهداف اصلي اصلاح‌طلبانه ايستادگي كند. به همين دليل است كه به‌جاي تمركز بر حضور افرادي خاص در دولت، بايد بر پذيرش خواسته‌هاي بيست و چهار ميليون حامي رييس‌جمهور از سوي اعضاي دولت اصرار و در چهارسال آينده نيز بر پايبندي آنان به اين خواسته‌ها نظارت داشته باشيم.
