شیراندامی که به تازگی تحت عمل جراحی قرار گرفته و در بیمارستان بستری است گفت: اگر بقال بودم تا الان صد تا بقال بالای سرم بودند.
این بازیگر سینما و تئاتر که حدود دو سال قبل یکی از انگشتان پایش به دلیل بیماری دیبات قطع شد، درباره حال و احوال این روزهایش بیان کرد: خیلی حالم خوب نیست، چون روز گذشته جراحی داشتم که حتی امکان بیهوش کردن من هم نبود و استخوان شست پایم را از مفصل درآوردند تا زخمی که در اثر دیابت ایجاد شده بود، خوب شود.
او گفت: دو سال تمام اذیت شدم و چند بار به بیمارستان رفتم اما آخر هم نتوانستند کاری کنند. تمام دکترها در این مدت میگفتند باید انگشت شستم قطع شود اما دکتر ستایش بهترین جراحی بود که بعد از معاینه گفت، با درآوردن استخوان لای زخمام مشکل حل میشود.
شیراندامی که در صدایش ناراحتی ناشی از عوارض بیماری و بیمعرفتیها محسوس بود، ادامه داد: هر روز خانم پرستاری میآید برای پانسمان زخم و کارهایی که باید انجام شود. هزینههایش هم همه با خودم است و در این مدت هیچ هنرمند یا مدیری حتی از موسسه پیشکسوتان احوالی از من نپرسیده است، روزگار همین است دیگر. کسی سراغ ما را نمیگیرد.
او گفت: در این مدت تنها کاری که توانستم بکنم چاپ کتابی دربارهِ تجزیه و تحلیل نمایشنامه «مرگ پیشهور» یا همان «مرگ فروشنده» آرتور میلر بوده که اردیبهشتماه منتشر شد و اگر بتوانم پس از این دوران در خانه بمانم کتاب جدیدی را شروع خواهم کرد.
شیراندامی البته در بین صحبتهای خود اشارهای گذرا کرد که برای چاپ همان کتاب هم با مشکلاتی مواجه بوده که به وقتش آنها را مطرح خواهد کرد.