مسجد کوفه برای افرادی که توفیق زیارت آن مکان مقدس را نداشته اند یادآور مظلومیت حضرت امیرالمومنین علی بن ابی طالب (ع) است و برای آنها که توفیق تشرف به آن مکان مقدس را دارند، علاوه بر آن، عبرت های نهفته و پنهان دارد.
به گزارش انتخاب؛ از دور که نگاه می کنی مسجد کوفه دارای گنبد و چند مناره ای است که گنبد طلایی آن بر روی مزار شریف مسلم بن عقیل، فرستاده مخصوص امام حسین (ع) به کوفه و یکی از یاوران و شهیدان واقعه کربلا قرار دارد.
روبروی مسجد کوفه نیز مرقدی با گنبد سبز قرار دارد که برای میثم تمار است و روی در ورودی آن نوشته شده است «السلام علیک یا میثم بن یحیی التمار».
کنار مسجد کوفه و ضلع جنوبی آن نیز خانه ای قرار دارد که امیر المومنین علی بن ابی طالب (ع) به همراه خانواده اش چهار سال آخر حکومت خود را در آن به سر برده و زمین این خانه شاهد مناجات ها و عبادت های سه امام معصوم و غسل دادن و کفن نمودن پیکر مطهر امیرالمومنین (ع) بوده است.
ضلع جنوب شرقی مسجد دارای پنج جایگاه است. مقام اول آن به نام حضرت آدم (ع) مقام دوم مربوط به حضرت نوح (ع)،جایگاه سوم جایگاه فرشته وحی، جبرئیل (ع) و جایگاه چهارم واقع شده برای امام سجاد(ع) وجایگاه پنجم محراب شهادت امیرالمومنین (ع).
زائرین این مسجد در صف ایستاده اند تا هر کدام بتوانند این محراب را زیارت کنند و پس از آن دو رکعت نماز حاجت بخوانند.
ضلع جنوب غربی این مسجد دارای گنبدی است که متعلق به مسلم بن عقیل است. بر روی قبر مطهر مسلم بن عقیل فرستاده امام حسین (ع) به کوفه ،حدیثی از پیامبر دیده می شود که بسیار معروف است: "من عقیل را دوست دارم و به درستی که فرزندش در دوستی فرزند تو کشته خواهد شد".
حضرت مسلم بن عقیل (ع) سال 60 هجری به همراه امام حسین (ع) از مدینه به مکه آمد و سید الشهدا (ع)، مسلم را به عنوان نماینده خود از مکه به کوفه فرستاد تا مردم با او بیعت کنند. به هنگام ورود مسلم به کوفه هیجده هزار نفر با او بیعت کردند، اما پس از ورود عبید الله بن زیاد و تهدید مردم، بیشتر آنها مسلم را تنها گذاشتند و در روز نهم ذی الحجه به دستور عبید الله بن زیاد او را بر بام قصر دار الاماره بردند و سر از بدنش جدا کرده و به پایین انداختند.
این مرقد نیز همانند مقام های دیگر واقع شده در این مسجد دارای اعمال خاص خود است. چند متر آن طرف تر که شاید مسافت آن به 10 متر نمی رسد مقبره کوچکتری قرار دارد که متعلق به مختار ثقفی است که پس از جنگ های سختی کوفه را تحت کنترل خود در آورد و عاملین واقعه کربلا را مجازات کرد. سپس لشگری به سوی عبید الله بن زیاد فرستاد که پس از شکست او، سر از بدنش جدا کردند.
مختار سر عبیدالله بن زیاد را نزد امام سجاد (ع) در مدینه فرستاد، حضرت خوشحال شد و فرمود: خدا جزای خیر به مختار دهد که خونخواهی ما نمود.پس از آن، مصعب بن زبیر در سال 67 هجری با غلبه بر کوفه سر از بدن مختار جدا کرد.
با اینکه فاصله مقبره مختار با مرقد مطهر مسلم بن عقیل چند متر بیشتر نیست اما میان آن دو فاصله است که تاریخ آن را به ثبت رسانده است. در ذهنم سخنان رهبر فرزانه انقلاب را درباره توابین مرور می کنم که فرمودند: " کسانى در کوفه دلهاشان پر از ایمان به امام حسین بود، به اهل‌بیت محبت هم داشتند، اما چند ماه دیرتر وارد میدان شدند؛ همه‌شان هم به شهادت رسیدند، پیش خدا هم ماجورند؛ اما کارى که باید بکنند، آن کارى نبود که آنها کردند؛ لحظه را نشناختند؛ عاشورا را نشناختند؛ در زمان، آن کار را انجام ندادند. اگر کارى که توابین در مدتى بعد از عاشورا انجام دادند، در هنگام ورود جناب مسلم به کوفه انجام می دادند، اوضاع عوض می شد؛ ممکن بود حوادث، جور دیگرى حرکت بکند. شناسایى لحظه‌ها و انجام کار در لحظه‌ى نیاز، خیلى چیز مهمى است.
نحوه شهادت مختار ثقفی
سال 61 هجری عبیدالله بن زیاد پس از شهادت امام حسین(ع) در کربلا دستور داد اهل بیت آن حضرت را به کوفه و قصر دارالاماره بیاورند و در آن جلسه سر بریده امام حسین (ع) را نزد خود قرار داد و با چوب دستی به سر مطهر حضرت جسارت کرد.
سال 66 هجری مختار ثقفی قیام کرد، عبیدالله بن زیاد را به هلاکت رساند بر تخت دارالاماره نشست و سر بریده ابن زیاد را بر او وارد کردند.
سال 67 هجری مصعب بن زبیر بر مختار پیروز شدو در حالی که مصعب بر تخت کیه زده بود، سر مختار را برای او آوردند.
سال 72 هجری عبدالملک بن مروان به عراق حمله کرد و پس از پیروزی، در قصر دارالاماره بر تخت نشست و سر بریده مصعب را برای او آوردند. شخصی در حضور او گفت: ای امیر! من سرگذشت عجیبی از این قصر به خاطر دارم و وقایع آن را تعریف کرد.
عبدالملک با شنیدن این قضیه بر خود لرزید و دستور داد قصر دارالاماره را خراب کنند.
شایان توجه است که قصر دارالاماره در ذیحجه سال 60 هجری، شهادت دو فرستاده امام حسین را نیز شاهد بوده است.
در زمان بررسی ها جستجوی آثار مسجد که از طرف سید وجمعی از علما صورت گرفت, سید قبر شریف پنهان شده ای را پیدا کرد وجایگاه آن قبر انتهای راه رو در زیر زمین وبه طرف خارج مسجد به سمت قصر الأماره بود وبر آن قبر سنگی یافتند که بر آن اسم ولقب مختار نوشته شده بود .
پس از یافتن قبر, (محسن الحاج عبود شلاش ) ساختن حرم جدید وبزرگی برای مختار را بر عهده گرفت وآن را به رواق حرم حضرت مسلم از سمت جنوب ملحق کرد , وبرای قبر پنجره ای آهنین قرار داد ودرب راه رو که در حجره ای در کنج مسجد کوفه قرار داشت را مسدود کرد .
حامد حسن زاده خراسانی
توابين كساني مثل سليمان صرد- رفاعه بن شداد و ... بودند
مردي بود كه هدفي رو در سر پروروند و به هدف رسيد ..... انتقام .....
و بعد از رسيدن به هدف شهيد هم شد و حيف بود شهيد نشه ....
تاريخ رو بيخيال كه بشيم ...... استواريش در هدف و مرامش ديوونم ميكنه ....
ياد جمله اي از دكتر شريعتي ميفتم :
در اقوام عرب رسم بود در ماههاي حرام جنگ رو تعطيل و پرچم سرخي رو روي چادر بزرگان قوم به نشانه ي توقف جنگ ميزدن ..
بر روي مرقد امام حسين هم پرچم سرخي هست
يعني ماه حرام است ، نبرد هنوز به پايان نرسيده.....
نمونه ماجرای مختار ثقفی در طول تاریخ به وفور دیده شده و مردمی راکه بعدها از آن مطلع شدند بسیار متاثر وناراحت کرده در صورتی که همان مردم در زمان خودشان نمونه هایی به مراتب بدتر از آن را تجربه کردند و به آن توجهی نمی کنند یا خودشان شریک حکام جور وتزویر می شوند در قسمت آخر این مجموعه تلویزیونی مشاهده کردیم که آل زبیر برای اینکه صدای مختار به گوش ارتششان نرسد دستور دادند که همه فریاد جاالحق و زهق الباطل سر بدهند در صورتی که قران می فرماید مسلمان واقعی تمام صداهارا گوش کند و آنچه به حق نزدیکتر است را بپذیرد . در کربلا هم سپاهیان یزید و عمر سعد برای اینکه صدای نوه پیغمبر به گوش سپاهیانشان نرسد همین کار را کردند.
امروز مانیز مثتثنی از این امتحان الهی نیستیم ونشانه های جریان تزویر به خوبی روشن است دیدیم که در مناظره های تلویزیونی کاندیداها یکی از این کاندیدها که مدام دم از امام زمان می زد شروع کرد به زیر سوال بردن برخی از شخصیتهای انقلابی وریشه دار از جمله هاشمی رفسنجانی که سوابق خوبی پس انقلاب ایفا کرده بود واصلا در آن برهه آوردن اسم ایشان کاملا" بی ربط بود آقای احمدی نزاد قبل از مطرح کردن این حرفها چهار سال رئیس جمهور بود اگر راست می گفت باید هاشمی رفستجانی وناطق نوری و همه کسانی را که متهم به فساد مالی بودند را دست کم رسوا می کرد نه اینکه شب انتخابات آن قصه ها را سر هم کند وحکایتش حکایت قران بر نیزه کردن بود . میبینیم پس ازدوسال از گدشت انتخابات هیچ اقدامی بر علیه آنهایی را که متهم کرده بود را انجام نداد
و دیگر اینکه وقتی نوه حضرت امام در ۱۴ خردادسال قبل در حال صحبت کردن بود عده ای که خود را مسلمان واقعی میپنداشتند بر علیه سید حسن خمینی فریاد مرگ بر منافق سر دادند که صدای ایشان به کسی نرسد
ودیگر اینکه همین مجلس اصولگرا اعلام کرد که دولت احمدی نزاد در خرداد ۸۸ به ۹ ملیون نفر مبلغ ۸۰ هزار تومان به هر نفر پول پرداخت کرده که معلوم نیست از کدام منبع این را پرداخت کرده و همه میدانیم که بعد از انتخابات خرداد ۸۸ دیگر پولی تحت این عنوان به مردم با آن وسعت پرداخت نشد . حالا چه افراد بیگناهی زندانی وسر به نیست شدند را خدا بهتر میداند . مردم ایران به خوبی تزویرهایی از حاکمیت فعلی دیدندکه آل زبیرو حتی عمرسعد هرگز تن به این کار ندادند ازجمله تجاوز به خواهر وبرادران دینی خود والبته خدا خواست که همین قوم مزور و ریاکار به همان جریانی که دیروز برایش یقه پاره می کردندالقابی تحت عنوان منحرف ورمال و جن گیر صدا بدهند. ومردم میداند که به خاطرمنافع شخصی و گروهی با هم درگیر شدند یا به قول معروف دعوا سر لحاف ملا نصرالدین بود .
اگر ما مجموعه مختار را ببینینم واز آن عبرت بگیریم و هیچ وقت در برابر جور و ظلم و تزویر ساکت ننشینیم رستگار خواهیم شد و گرنه رنگ خوشبختی را نخواهیم دید . گرچه با وجود درآمدهای سرشار نفتی که در زمان دولت اصولگرا ومجلس وهمینطور بقیه بخش ها که همه اصولگرا بودند نصیب خزانه ایران شد متاسفانه آمارفقر بیکاری طلاق فساد فحشا و...در این چند سال اخیرچند برابر شده است .والبته همین اتفاقات در زمان معاویه و خلفای عباسی اتفاق افتاد و البته که وقتی حاکم ظلم میکند و مردم سکوت میکنند خداوند هم در رحمت و برکاتش را میبندد.ویادمان نرود تزویر سه ضلع دارد . زر و زور و فریب. با زر هرکس را که سلاح دید می خرد وبا زور سعی میکند کسانی که خریدنی نیستند را سرکوب یا سر به نیست کند و با دروغگویی و سفسطه یا به قول معروف آسمان وریسمان کردن مردم را فریب می دهند.
همه ما میدانیم که دولت از همه این ابزارها برای بقای خودش استفاده کرد و برای آینده هم برنامه دارد.