تفسیر جوانفکر از سکوت احمدی نژاد

كمتر كشوري را مي توان سراغ گرفت كه رئيس جمهور آن براي پاسخ به سوالات نمايندگان رسانه هاي ارتباط جمعي، هر از گاهي وقت موسعي را اختصاص دهد و با صبر و حوصله به پرسش هاي خبرنگاران كه به صورتي كاملاً آزاد و باز مطرح مي شود، پاسخ گويد.

 آقاي احمدي نژاد به سبب ارتباطات گسترده اي كه با محيط پيراموني خود و با قشرهاي مختلف مردم برقرار كرده است، في نفسه به عنوان يك رسانه ارتباط جمعي شناخته مي شود، اما اين نكته نيز شايسته تاكيد است كه رئيس جمهور به شكل بارزي بر مسائل عمومي كشور از جمله تحولات سياسي، اقتصادي، اجتماعي و فرهنگي مسلط است و فرايند رويدادهاي جاري در منطقه و جهان را با دقت و تيزهوشي رصد مي كند و با فهم و درك صحيح، به بررسي و تحليل آنها مي پردازد و همين امر سبب شده است تا او بر اساس دانش، آگاهي و شناخت دقيق و منطقي از مسائل، به پرسش هاي كنجكاوانه خبرنگاران پاسخ دهد.

 از جمله نكات تامل برانگيزي كه رئيس جمهور محترم در نشست خبري عصر ديروز بر آنها تاكيد ورزيد، «سكوت الهام بخش وحدت» در برابر فشارهاي سياسي و تبليغاتي يك جريان خاص بود. كساني كه سال هاي آغازين انقلاب را به ياد دارند، اين سخن را اولين بار از شهيد مظلوم بهشتي شنيدند.

او اين جمله را در برابر موج سنگين تخريب منافقين و عوامل وابسته به جريان بني صدر ابراز كرده بود و البته آنها حتي حاضر نشدند سكوت او را تحمل كنند و سرانجام آيت الله بهشتي را به همراه 72 تن از ياران انقلاب، مظلومانه به شهادت رساندند.

رئيس جمهور پيشتر نيز در جلسه هيات دولت تصريح كرده است كه برخي از حرف ها را در دل خود نگه مي دارد. ضرب المثلي وجود دارد كه مي گويد سكوت علامت رضايت است اما با جرات مي توان گفت كه سكوت آقاي احمدي نژاد، بلندترين فرياد اعتراض است.

بدون ترديد او به كساني كه با بي پروايي و جسارت تمام، وي و همكارانش را آماج انواع تهمت هاي ناروا و توهين ها قرار داده اند، معترض است و چنين رفتاري را زيبنده كساني كه خود را افرادي مسلمان، انقلابي و متعهد به تبعيت از ولايت معزز فقيه و آرمان هاي انقلاب اسلامي وانمود مي سازند، نمي داند.

رئيس جمهور محترم با سكوت معني دار خود به مدعيان و زياده خواهان، درس آزادگي و انصاف و مروت مي دهد. به آنها مي آموزد كه مناصب قدرت، بي ارزش تر از آن است كه عده اي براي تصاحب آن، حاضر شده اند به هر روش و منش مذمومي متوسل شوند، وحدت ملي را به خطر اندازند، دشمنان را اميدوار و دوستان را مايوس سازند، موازين اخلاقي و ارزشي را زير پا بگذارند و حتي با خودزني هاي پي در پي، توجهات را به سوي خود جلب كنند.

 «سكوت الهام بخش وحدت»، موضع شفاف رئيس جمهور محترم در برابر كساني است كه قافيه سياست را پيش روي خود باخته ديده اند و به هر وسيله اي متشبث مي شوند تا بلكه بتوانند آب رفته را به جوي بازگردانند.

به آنها مي توان گفت كه براي جبران مافات، بايد به خود آيند، از ادامه راه ناصوابي كه در پيش گرفته اند، باز ايستند، شهامت خود را با پذيرش خطايي كه مرتكب شده اند، نشان دهند و از كوبيدن بر طبل توخالي «جريان انحرافي» كه صرفاً بازتاب دهنده يك صداي گوش خراش است، دست بردارند.