روایتی از پاریس دو هفته پس از بمب‌گذاری ها و در زمان کنفرانس جهانی تغییر اقلیم

 دکتر مهدی زارع، استاد زلزله شناسی و مهندسی زلزله پژوهشگاه زلزله شناسی، در زمان کنفرانس تغییر اقلیم پاریس، به این شهر سفر کرده بود. او در یادداشتی برای خبرآنلاین، اوضاع پاریس را دو هفته پس از بمب‌گذاری ها روایت کرده است؛

بعد از حملات 13 نوامبر (22 آبان ماه 94)  و در فاصله حدود 2 هفته ای تا برگزاری کنفرانس جهانی تغییر اقلیم سازمان ملل متحد(cop21) مهمترین چالش چگونگی برگزاری این کنفرانس در شرایط خاص بعد از حملات پاریس بود. البته بلافاصله بعد از حملات پاریس اعلام شد که کنفرانس COP21 برگزار خواهد شد، و البته همزمان وضعیت فوق العاده(مراقبت های امنیتی) حداقل تا سه ماه بعد (فوریه 2016) تمدید شد.

نگارنده البته نه به خاطر کنفرانس تغییر اقلیم بلکه به دلیل ارائه مقاله در کنفرانس ملی مهندسی زلزله فرانسه (که همزمان با کنفرانس تغییر اقلیم، و به میزبانی انجمن مهندسی زلزله فرانسه در موسسه علوم و  تحقیقات حمل و نقل، آمایش و شریان های فرانسه  IFSTTAR برگزار شد) به مدت یک هفته در پاریس حاضر بود.

از روز قبل از برگزاری کنفرانس جهانی تغییر اقلیم تدابیر ویژه برای برگزاری این برنامه مهم در شهر پاریس دیده می شد،  از  جمله نصب آفیش ها و علائم راهنمایی و تبلیغ مفاهیم مورد نظر برنامه تغییر اقلیم سازمان ملل متحد مانند این جمله هشدار دهنده برای ضرورت شتاب برای جلوگیری از گرمتر شدن زمین که به فارسی می شود «دیرتر خیلی دیرخواهد بود».

همچنین  دو روز رایگان اعلام کردن حمل و نقل عمومی در مناطقه 5 گانه حمل و نقل و تردد در پاریس و حومه (اعم از مترو، شبکه راه آهن سریع السیر ناحیه ای RER و  اتوبوس) در روز های یکشنبه و دوشنبه (8 و 9 آذر 94) همگی به مناسبت کنفرانس جهانی تغییر اقلیم به اجرا در آمد.

از سوی دیگر  ماموران امنیتی و پلیسی فراوان تقریبا در تمام مکان های عمومی و کنترل های وسایل شخصی و بازرسی از رهگذران در طی این مدت هم به مناسبت کنفرانس COP21 و هم وضعیت اضطراری بعد از حملات 13 نوامبر طبیعی دیده می شدند. به ویژه  کنترل ورود مردم به مکان های عمومی به نحوی که حتی المکان همه ورودی ها از یک در وارد شوند تا امکان بازرسی فراهم باشد و  محدودیت های استفاده در نرم افزار های پیام رسان  در روز 9 آذر از موارد قابل ذکر است.

ولی باید به این مشاهدات حاشیه ای چند جمله بیافزایم: اولا تمام کنترل ها به صورتی اجرا می شد که با مردم با نهایت ادب و احترام برخورد شود و جالب آن است که اکثر فرانسوی ها که در طی این مدت نگارنده با آنها گفتگو کرد این نوع کنترل ها را مفید و لازم می دانستند و با آن همراهی نشان می دادند، گرچه فقط در یک مورد، مشاهده کردم که یک شهروند (مرد مسن) فرانسوی از بازررسی ها در حین ورود به یک فروشگاه فرهنگی (FNAC) ابراز نارضایتی و شکایت داشت.

نکته دیگر این است که تقریبا تمام مکان ها عمومی و توریسیتی و فرهنگی بر روی بازدید کنندگان بازبودند، و فقط تجمع راهپیمای طرفداران محیط زیست در روز 8 آذر در میدان رپوبلیک (جمهوری) پاریس به دلیل ریسک های امنیتی لغو شد. در این مورد هم طرفداران محیط زیست که امکان حضور نداشتند، کفش های خود را در ردیف های حضور در صف تظاهرکنندگان بر روی زمین گذاشتند و صحنه را ترک کردند (جالب است که در بعضی صفحات رسانه ای داخلی از روی اینترنت دیدم که این حرکت به مخالفان کنفرانس تغییر اقلیم نسبت داده شده که البته درست نبود.)

دو موضوع قابل ذکر دیگر همزمان با کنفرانس تغییر اقلیم در پاریس رخ داد: یکی «کنفرانس مردمی جایگرین (آلترناتیو) تغییر اقلیم»، از سوی منتقدان برنامه های تغییر اقلیم که البته به شیوه آرام و مسالمت آمیز بر فرآیندهای کنترل گرمایش زمین در سطح بین المللی نقد دارند و معتقدند که می توان به شیوه های زندگی کنونی (و رشد) ادامه داد ولی همزمان  به مساله تغییر اقلیم توجه کرد (بدون آنکه در روند رشد اقتصادی و صنعتی در جهان خللی وارد شود) و دیگری تظاهرات همراه با خشونت از سوی مخالفان عمدتا چپگرای برنامه های تغییر اقلیم، که البته از سوی پلیس کنترل شد.

این گروه معترض دوم به طور کلی هر نوع برنامه بین المللی برای کنترل گرمایش زمین و محدود کردن رشد اقتصادی و کاهش گاز CO2 را از اساس توهم و  برنامه  و توطعه ای امپریالیستی برای محدود کردن رشد و توسعه کشورهای در حال توسعه، از بین بردن فرصت های شغلی و در جهت فقیر تر کردن مردمان محروم و حاشیه نشین در کشورهای پیشرفته و همچنین بیشتر شهروندان و ساکنان کشورهای جهان سوم و در حال توسعه می دانند. به هر حال هر دو حرکت مخالف/منتقد  با روند جریان کنفرانس cop21  در زمان کنفرانس مشهود بودند.

ولی مهم آن است که بیشتر کشورهای دنیا اهمیت مساله گرمایش اقلیم را درک کرده اند و خوشبختانه اخبار حکایت از آن داشت که هییت ایرانی نیز با پیشنهاد های عملی برای کاهش 4 در صدی تولید گازهای گلخانه ای در ایران به کنفرانس رفت و ذکر شد که در صورت برداشته شدن تحریم ها ایران برای کاهش بیشتر تولید گازهای گلخانه ای خود آمادگی دارد.

کنفرانس cop21 همچنان تا 20 آذر ادامه خواهد داشت.