کهن‌ترین کتاب داروشناسی ایران در راه ثبت جهانی

محمدرضا وصفی با اشاره به جزییات سفر صالحی‌ امیری رئیس سازمان اسناد و کتابخانه‌ی ملی جمهوری اسلامی ایران به اتریش و دیدار رؤسای کتابخانه‌های ملی دو کشور به خبرآنلاین گفت :«بازدید از مرکز اسناد دولتی اتریش، کسب آگاهی از شیوه کار آرشیو این مرکز برای نگهداری و در دسترس‌سازی اسناد، مذاکره با کتابخانه ملی اتریش به منظور انجام پاره‌ای از فعالیت‌های مشترک در سال 2019، حضور در آکادمی ایران‌شناسی اتریش و امضای تفاهم‌نامه از جمله برنامه‌های این سفر بود.»

به گفته او، به نمایش گذاشتن متقابل اسناد تاریخی، کمک‌های کارشناسی در حفظ و مرمت آثا و مذاکره در ثبت جهانی دو اثر قدیمی در این کتابخانه در برنامه حافظه جهانی یونسکو از جمله مفاد این تفاهم‌نامه است.

 وصفی از مذاکره برای ثبت مشترک دو اثر «ختم الغرائب» و «الابنیه عن حقایق الادویه» خبر داد و در توضیح این دو اثر گفت: «الابنیه اثر ابو منصور موفق هروی، پزشک و داروشناس ایرانی در سده 4 و 5 هجری قمری است. این کتاب کهن‌ترین کتاب فارسی موجود در داروشناسی شناخته می‌شود. میکرو فیلم این نسخه نفیس با همکاری مشترک کتابخانه ملی اتریش و پژوهشگاه میراث مکتوب پیش از این در ایران منتشر شده است.»

او ادامه داد: «در حال حاضر اتریش رویکرد ویژه‌ای به علم داروشناسی و گیاه‌شناسی ایرانی دارد و پژوهشگران زیادی طی یک سال گذشته به ایران سفر کرده و با اساتید کشورمان در این رابطه مذاکره کرده‌اند. در این اثر جاویدان ایرانی، ابو منصور موفق از بقراط، جالینوس، ابن ربن طبری، حنین ابن اسحاق، ثابت بن قره، زکریای رازی، سنان بن ثابت، موسی بن سنان، ماسرجویه و دیسکوریدس یاد کرده است.»

رایزن فرهنگی ایران در اتریش افزود: «الابنیه در سال 447 قمری توسط علی بن احمد اسدی طوسی، شاعر و واژه‌شناس کتابت شده است و امروز در کتابخانه ملی اتریش نگهداری می‌شود.»

او به کتاب خاقانی و نسخه‌ای نفیس از آن در اتریش اشاره کرد و یادآور شد: «تحفه العراقین یا ختم الغرائب به شماره 845 در کتابخانه ملی اتریش نگهداری می‌شود و در سال 593 هجری قمری کتابت شده است. این اثر متعلق به خاقانی شروانی است و دو سال پیش از پایان عمر مؤلف، کتابت شده است. اثر، توصیفی از سفر روحانی به مکه معظمه است. از این اثر نسخه دیگری نیز در ایران موجود است. نسخه وین به پیشنهاد مرحوم ایرج افشار به صورت فاکسیمیله با مشارکت آکادمی علوم اتریش و مرکز پژوهشی میراث مکتوب پیش از این منتشر شده است.»

 وصفی تأکید کرد: «این دو اثر باید از سوی کنسرسیوم محتوای ملی مورد توجه قرار گیرد و این امر، بدون همکاری کتابخانه ملی اتریش امکان‌پذیر نیست.»