طنز: بالاخره زمستان به کنار دریا برویم یا پیست اسکی؟

بارها گفتیم که در مورد دلسوزی مسئولان زحمت کش نباید شک کرد. فقط مشکل این است که این دلسوزی‌ها گاه گداری هم‌جهت نیستند. اگر بخواهیم کمی دقیق‌تر بگوییم، بیشتر مواقع مخالف یکدیگرند! فدای یک تار موی سرشان؛ برای ما ایرانیان؛ نیت مهم است؛ نه عمل!

فرض بفرمایید یک مسئول زحمتکش کلی زحمت بکشد تا متوجه شود زمستان پیش رو، سردترین زمستان قرن اخیر می‌شود. بعد هم از سر دلسوزی کلی خرج کند و ستاد بحران راه بیندازد و رابه‌راه به مردم هشدار دهد که کلی سیل و النینو و از این جور چیزها در راهست.

اما از آن سو، مسئول زحمتکش دیگری که تصادفا آنهم دلسوز است، با کلی زحمت تشخیص دهد، زمستان امسال به‌قدری گرم خواهد شد که از همین حالا برای رفتن به کنار دریا و آبتنی کردن می‌توان برنامه‌ریزی کرد!

خب؛ هر قدر هم نظرات متضاد باشند، نباید سیاه‌نمایی کرد. به‌جای تعجب کردن یا غر زدن، باید جور دیگری نگریست. مهم این است که این بندگان خدا نیت‌شان خیر بوده و هست. حالا چرا بعضی‌ها گیر می‌دهند و شیطنت می‌کنند و از ناهماهنگی‌ها در بین دستگاه‌ها می‌نالند؛ راستش را بخواهید خود من هم نمی‌دانم این‌گونه زیاده‌خواهی‌ها از کجا آب می‌خورد؟!

بنده که به‌عنوان یک شهروند، درحالی‌که در یک دست مایو و در دست دیگرم چوب اسکی نگاه داشته‌ام، از زحمت‌های هر دو گروه به‌طور ویژه تشکر می‌کنم.