جهان عرب بر سر سه راهی

روزنامه انگلیسی زبان 'نیشن' پاکستان در مقاله ای تحلیلی به عنوان 'جهان عرب بر سر سه راهی' به قلم اظهر عمران نوشت: روند مثبت و موفقیت آمیز مذاکرات هسته ای ایران و شش قدرت جهان به ویژه آمریکا، موجب خشم آل سعود و صهیونیست ها شده است و بدون تردید باید این رویداد را یکی از چشمگیر ترین تحولات در عرصه سیاست خارجی ایران پس از پیروزی انقلاب اسلامی دانست.

نویسنده آورده است: سیاست خارجی ایران همواره به دور از تعصب گرایی و همواره مبتنی بر واقع گرایی و تامین منافع ملی این کشور بوده است.

در این سرمقاله آمده است که تجارت چندین میلیارد دلاری ایران با هند، توافقنامه های دفاعی تهران با مسکو و اتخاذ رویکردها و سیاست های مشترک با بسیاری از کشورهای تاثیرگذار آمریکای لاتین درباره مسایل و تحولات بین المللی از جمله بخشی دیگری از دستاوردهای سیاست خارجی ایران است که ضامن تامین منافع ملی این کشور محسوب می شود.

نویسنده معتقد است که ایران به واسطه برخوردای از این سیاست خارجی، پیشرفت های بزرگ و قدرت و نفوذ بیشتری در منطقه بدست می آورد و که البته این پیشرفت ها و افزایش قدرت ایران در منطقه به یک کابوس وحشتناک برای رژیم های آل سعود و صهیونیستی تبدیل شده است.

عواملی چون سرکوب اعراب فلسطینی و منطقه بدست رژیم اسراییل، خیانت شیوخ برخی پادشاهی های حاشیه خلیج فارس به مسلمانان منطقه، مقاومت ایران در مقابل استعمار، موضع ضدصهیونیستی ایران و حمایت قاطع این کشور از آرمان فلسطین و دوستی منحصر به فرد آن با حزب الله لبنان، بطور بسیار قابل توجهی ایران را در کسب قدرت و نفوذ سیاسی و ایدئولوژیک در منطقه کمک کرده است.

نگارنده معتقد است که مساله یمن، تنها یکی دیگر از از حرکت های استثمارگران در صفحه وسیع شطرنج منطقه برای استثمار منابع اعراب است.

در ادامه این سرمقاله آمده است: موضع عربستان سعودی در قبال یمن، کاملا مشابهه حرکت فریبکارانه جورج بوش رییس جمهوری سابق آمریکا در قبال عراق بود که به بهانه وجود سلاح های کشتار جمعی درعراق و به این بهانه که رژیم عراق یک تهدید است، به این کشور لشگرکشی کرد.

نگارنده تاکیده کرده است: نباید خود را فریب دهیم. هیچگونه تهدیدی از سوی یمن متوجه عربستان نیست.

در این سرمقاله همچنین آمده است: موقعیت کنونی یمن و درخواست عربستان از پاکستان برای اعزام ارتش خود برای حمله به یمن، یک فرصت تاریخی برای پاکستان ایجاد کرده است تا وجهه ارتش مزدور را از خود دور کند و از آن برائت جوید.

نگارنده در پایان این سرمقاله به سیاست های مشترک ریاض و تل آویو اشاره می کند و و می نویسد: در آغاز خیزش برخی کشورهای خاورمیانه و شمال آفریقا علیه حاکمان خود (بیداری اسلامی)، رسانه های غربی سوال امنیت اسرائیل را مطرح کردند که یک صاحبنظر آمریکایی در سخنانی تامل برانگیز گفت که امنیت اسرائیل به پادشاهی عربستان متکی است.