پایگاه خبری تحلیلی انتخاب (Entekhab.ir) : مجتبی رحماندوست (متولد 1333)، نویسنده، شاعر و برادر مصطفی رحماندوست می باشد. او در سال 1362 از طریق مسجد محل به صورت بسیجی به جبهه اعزام شد و در جنگ ایران و عراق از ناحیه یک دست و یک پا مجروح شد. او دارای مطالعات حوزوی بوده و دکترای تخصصی ادبیات عرب نیز دارد
مدیریت مرکز آفرینش های ادبی حوزه هنری و معاونت فرهنگی و هنری بنیاد مستضعفان و جانبازان از جمله مسئولیت های گذشته او محسوب می شوند. مجتبی رحماندوست هم اکنون در عین تدریس در دانشگاه تهران یکی از اعضای فرهنگستان هنر و نماینده مردم تهران در مجلس شورای اسلامی و دبیرکل جمعیت دفاع از ملت فلسطین می باشد.
رحماندوست از سال 1376 در دو دوره ریاست جمهوری سید محمد خاتمی و همچنین دوران ریاست جمهوری محمود احمدی نژاد، مشاور رئیس جمهور در امور ایثارگران بود. اما در سال 1389 از این سمت معزول شد.
در ادامه گفتگوی پارسینه با مجتبی رحماندوست، نماینده مردم تهران ری شمیرانات و اسلامشهر و عضو کمیسیون اجتماعی مجلس را می خوانید:
آقای رحماندوست چه شد که در دولت آقای احمدی نژاد به عنوان مشاور امور ایثارگران انتخاب شدید و برکناری شما به چه دلیل بود؟
من در سال 1376 با یکی از معاونین دولت آقای خاتمی یعنی آقای مهندس محمد باقریان که آن موقع دبیر کل سازمان امور اداری و استخدامی کشور بودند، رفاقت قبلی داشتم. من به ایشان عرض کردم با توجه به اینکه رئیس جمهور چند گروه مشاور انتخاب کرده اند به آقای رئیس جمهور پیشنهاد بدهید گروهی را نیز به عنوان مشاوران امور ایثارگران انتخاب کنند. شامل یک فرزند شهید، یک جانبار، یک آزاده و یک رزمنده.
من این پیشنهاد را دادم و در نهایت آقای رئیس جمهور این پیشنهاد را پسندیدند. بعدا اعلام کردند دفتر رئیس جمهور با این موضوع مخالفت کرده است و گفته است اگر برای این گروه مشاور بگذاریم بعدها گروه های دیگر نیز همین درخواست را مطرح می کنند. لذا در عمل اینکار را انجام ندادند. بعد به من پیشنهاد مشاور فرهنگی رئیس جمهور را دادند که من گفتم دغدغه کار فرهنگی ندارم و اگر کار امور ایثارگران از آن درمی آید می پذیرم. بدین صورت برای من حکم مشاور فرهنگی رئیس جمهور زده شد و وارد کار که شدم امور ایثارگران را دنبال کردم. در دولت 8 ساله اصلاحات با عنوان مشاور فرهنگی کار امور ایثارگران را دنبال کردم. من بعد از چند ماهی که از شروع به کار آقای احمدی نژاد گذشته بود در جلسه ای به ایشان گفتم که این کار را به هر کسی که صلاح می دانید بسپارید من نیز به ایشان کمک می کنم، گفتند نه من خود شما را انتخاب کردم و خودتان این مسئولیت را قبول کنید. ما نیز یاعلی گفتیم. بدین صورت آقای احمدی نژاد حکم قبلی را تنفیذ کرد و حکم جدیدی برای من تحت عنوان مشاور امور ایثارگران صادر کرد و من 5 سال از عمر 8 ساله دولت ایشان عهده دار این امور بودم.
در عین حال که نوع کار ما در امور ایثارگران خوب بود اما اختلاف نظرهایی وجود داشت که بیشتر مربوط به مشایی، میراث فرهنگی و گردشگری و بحث هایی دیگری میشد. من نیز هیچگاه پرده پوشی نمی کردم و نظرات خود را اعلام می کردم. حتی چند بار بحث هایمان تند نیز شد. تا اینکه یک روز در اواخر سال 89 زمانی که در سفر یاسوج بودم به من خبر دادن آقای رئیس جمهور لیستی 14 نفره از مشاوران خود را برکنار کرده است و نام رحماندوست نیز در صدر این لیست 14 نفره قرار دارد. به این ترتیب پایان دوره مشاور امور ایثارگران من فرارسید.
پس اختلاف نظر شما درباره آقای مشایی مهمترین دلیل برکناری شما بود؟
به نظر من اینگونه آمد. شاید از خودشان بپرسید چیز دیگری بگویند. چون برای من این موضوع را روشن نکردند. واقعیت را باید از خود آقای احمدی نژاد پرسید. چرا که 13 نفر دیگری که همزمان با من برکنار شدند مشکلی با مشایی نداشتند. پس ممکن است نیت رئیس جمهور درباره برکناری من نیز موضوع دیگری باشد.
شما هیچوقت از خود آقای احمدی نژاد دلیل برکناریتان را نپرسیدید؟
نه، کسر شان من بود که این سوال را از ایشان بپرسم. من استقبال کردم و گفتم بار مرا سبک کردید. اگر اخبار آن زمان را رصد کنید نوشته اند موضع گیری شاعرانه مجتبی رحماندوست در پاسخ به عزلش. من شعری سیزده چهارده بیتی سرودم که روزنامه ها نیز منتشر کردند. حرف من این بود که من وظیفه خود را در این سال ها انجام دادم و از خدا نیز متشکرم. پس من دلیلی نداشت که این سوال را مطرح کنم. حق ایشان است که مشاورشان را انتخاب کنند.
کار کردن برای دولت احمدی نژاد راحت تر بود یا برای دولت خاتمی؟
در دولت خاتمی چون تعداد زیادی از افراد مدعی بحث های دفاع مقدس و ایثارگران نبودند حرف های ما را بهتر گوش می دادند. در دولت آقای احمدی نژاد بچه های اعتقادی جنگ و دفاع مقدس بیشتر بودند لذا خود را اصلح بر تشخیص امور ایثارگران می دانستند به همین دلیل نظرات مخالف بیشتر بود. به همین دلیل در دولت خاتمی حرف ما راحت تر به کرسی می نشست.
برای ما جای سوال دارد که چطور کسی می تواند هم در دوران اصولگرایان و هم در دوره اصلاح طلبان مشاور امور ایثارگران باشد و با هر دو نیز تعامل داشته باشد.
من بارها در رسانه ها هم اعلام کردم. من به این دلیل که مسئولیتم امور ایثارگران بوده این مسائل را با گرایشات سیاسی مخلوط نکردم. سعی من همیشه بر این بوده است که در بررسی وضعیت خانواده شهدا، جانبازان و ایثارگران و آزادگان فراتر از خطوط باشد. من معتقد نیستم که ایثارگران خط راست باشند یا خط چپ. اصلاح طلب باشند یا اصولگرا. ایثارگران یعنی اصل انقلاب. اصل انقلاب چپ و راست ندارد. اصل انقلاب اصولگرا و اصلاح طلب ندارد. مگر قانون اساسی، مسائل کلان نظام، مسائل کلان دیپلماسی خارجی ما چپ و راست دارد؟ در طول این 36 ساله انقلاب فلسطین همیشه مسئله شماره یک نظام ما بوده است با اینکه دولت هایی با گرایشات مختلف بر سر کار آمدند. بنابراین برخی مسائل می تواند فراتر از جناح و خط سیاسی باشد. من شخصا معتقد بودم نگذاریم گرایش سیاسی خاصی بر آن منتصب شود چرا که ایثارگران سرمایه های اصلی انقلاب هستند. اصلا خود انقلابند.
قبل از انتخابات نام شما در لیست جبهه پایداری مجلس قرار گرفت و بعدها حذف شد. آیا خود شما نخواستید در این لیست باشید یا نام شما را حذف کردند؟
من اسمم در لیست جبهه متحد اصولگرایان بود. جبهه پایداری نیز در لیست های اولیه اسم خود مرا وارد کردند. اما زمانی که لیست نهایی منتشر شد من دیدم که اسم من را حذف کردند. من هم که از اول درخواستی برای ورود به این لیست نداشتم دلیل حذف اسمم را نیز جویا نشدم.
حالا با توجه به طرز تفکر خودتان و شناختی که از اعضای جبهه پایداری دارید، دوست داشتید عضو این جبهه باشید؟
این سوالی است که در حال حاضر با توجه به گرایش من که گرایش امور ایثارگران است و در مجلس نیز تحت عنوان رئیس کارگروه تخصصی ایثارگران مجلس شناخته شده ام دغدغه ام این است که برای تمام این گروه ها احترام قائل باشم. برای جبهه پایداری، برای فراکسیون اصولگرایان، برای فراکسیون رهروان ولایت و بسیاری از این گروه ها احترم قائل هستم. ولی در عمل به دلیل کارم عضو هیچکدام از فراکسیون های مجلس نیستم و این مصلحت شخصی من است.
طرز تفکر شما به کدام گروه نزدیک تر است. اصولگرایان، رهروان و یا جبهه پایداری؟
خوشبختانه ما که در مجلس وارد شدیم اکثریت مجلس شامل اصولگرایان میشد. گرچه تفاوت های جرئی وجود دارد اما چون در طول زندگی کاری ام با فرهنگ ولایی و اعتقادات رهبری و بسیجی بودن زیسته ام نمی توانم بگویم فلان گروه را دربست قبول دارم و یا فلان گروه را کاملا رد می کنم. تقریبا می توانم بگویم به ندرت نماینده ای در مجلس پیدا می کنید که من دوستش نداشته باشم. به همین دلیل به تمام گروه هایی که اصولگرایی، ولایت، انقلاب و ارزش های نظام برایشان ارزش است، برای من ارزشمندند و من به آن ها احترام می گذارم. در مجموع باید بگویم من تنها یک بسیجی ام.
مسائل مربوط به خانواده شهدا، جانبازان و ایثارگران را در یک سال اخیر چگونه ارزیابی می کنید؟
من راضی نیستم و شاهد بهتر باشد بگویم ناراضی ام. چرا که یک مسیری بخصوص در عرصه دارو و درمان در قانون برنامه پنجم در حال پیگیری بود اما توسط برخی نمایندگان مجلس خللی در روند آن پیدا شد. به خصوص هزینه دارو و درمان جانبازان و ایثارگران مشکلاتی به وجود آمد که این عزیزان را اذیت کرد و از این بابت من در ایامی که مجلس هستم و این بدی رفتار نسبت به جانبازان و ایثارگران ایجاد شد من شرمنده این عزیزان هستم. نمی توانم بگویم مجموع کارها بد بود اما من از کارهایی که در این مدت برای جانبازان و ایثارگران انجام شد رضایت نداشتم.
منبع: پارسینه