اکبر اکسیر با انتقاد از بی‌توجهی به آموزش انشا، شعر و کتاب‌خوانی در مدرسه، به طنز گفت که یک نسل تنها شعر «یه توپ دارم قلقلیه» را از حفظ هستند که آن را هم مهدکودک برای جلوگیری از شلوغ کردن، به آن‌ها آموخته است.
به گزارش انتخاب این شاعر طنزپرداز درباره اهمیت درس انشا گفت: من سه سال در دبیرستان و راهنمایی
معلم انشا بودم و از نظر من انشا یکی از ضروری‌ترین درس‌هاست و به
اندازه‌ای اهمیت دارد که سایر درس‌ها چون ریاضی و املا و علوم مهم هستند.
او در ادامه اظهار کرد: متأسفانه در مدارس ما به کتاب‌خوانی، حفظ شعر و حتی املا بی‌توجهی می‌شود. هنوز هم پدربزرگ‌ها شعرهایی را که در دوران تحصیل آموخته‌اند از حفظ هستند. همین شعرها کمک می‌کرد به گسترش موضوع برای انشانویسی. انشا در رشد ذهنی و قلمی دانش‌آموزان خیلی اهمیت دارد. با درس انشا شاعر و نویسنده پرورش نمی‌دهیم، اما آیین نامه‌نگاری، روش صحبت کردن و نوشتن را در حد ابتدایی می‌توان آموخت. گاه هم با همین درس انشا استعدادهایی برای نویسندگی و شاعری پیدا می‌شدند. اما متأسفانه در آموزش و پرورش همه این درس‌ها با هم حذف شدند؛ حفظ شعر، انشا و حتی املا.
اکسیر خاطرنشان کرد: من به عنوان معلمی که سال‌ها انشا درس داده‌ام می‌گویم حذف انشا و املا نتیجه‌اش همین شرایط است که حتی زیرنویس تلویزیون هم پر از غلط املایی است. برای سر و سامان دادن به این شرایط باید معلمان خبره آموزش داد و این درس را جدی گرفت، همان‌طور که فیزیک و شیمی را درس‌آموخته‌های همان رشته آموزش می‌دهند، انشا را هم باید معلمی درس بدهد که در این رشته درس خوانده و اطلاعاتش یک سر و گردن بالاتر از بچه‌هایی است که سر کلاس او می‌نشینند. وقتی انشا آخرین زنگ مدرسه است، یعنی اهمیت ندارد. وقتی معلم انشا سر کلاس ورقه تصحیح می‌کند، این سَمبَل کردن است. ما باید برای تغییر شرایط نگاه به این درس را تغییر دهیم.
او همچنین گفت: قبل از انقلاب در کنار آموزش و پرورش، کانون پرورش فکری هم فعال بود و به خاطر کار تخصصی و به کار گرفتن شاعران و نویسندگان، توانست نسلی از نویسندگان و شاعران را پرورش بدهد. اکثر نویسندگان 60ساله امروز از کانون آمده‌اند. امروز هم می‌توان از این ظرفیت‌ها بهره گرفت و انشا را در کلاس‌های فوق برنامه پی گرفت.
این شاعر تأکید کرد: زنگ انشا، زنگ کتاب‌خوانی و املا می‌تواند نوع نگاه دانش‌آموزان را تغییر دهد و کمک کند در بزرگسالی بتوانند درست بنویسند و حرف بزنند و بخوانند، اما امروز به غیر از شعر «یه توپ دارم قلقلیه» بچه‌های ما شعر دیگری بلد نیستند، این شعر را هم در مهدکودک برای ساکت کردن آن‌ها و این‌که شلوغ نکنند به آن‌ها یاد داده‌اند.
