راز خداحافظی ناگهانی فرهادمجیدی فاش شد

از کانال های مختلف به فرهاد مجیدی این پیغام می رسد که «به استقلال بازنگرد.» مجیدی هم جواب داد: «من برمی گردم، اگر شما نمی خواهید برگردم در رسانه ها اعلام کنید.» شماره 7 هوشمندانه بازی کرد تا کسی نتواند این حرف را بزند. سرانجام او به روز ثبت قرارداد با استقلال رسید. بازگشت مجیدی به این تیم مثل فاتحان بود، به ویژه بعد از تجمع هواداران ناصرحجازی مقابل ساختمان فتح الله زاده در لارستان که شعار می دادند: «به استقلال برنگرد.» چند روز بعد، عکسی از یکی از لیدرهای اصلی که در برنامه 90 هم تصویرش پخش شد، روی سایت های اجتماعی قرار گرفت که نشان می داد از لیدرهای نزدیک به قلعه نویی است! حالا زمینه برای بازگشت مجیدی هموارتر شد.

او به هیات فوتبال رفت و پس از امضای قرارداد، چهره فاتح تری به خود گرفت: «هنوز هم می گویم شاگرد مکتب حجازی ام.» این جمله، دقایقی بعد با یک تماس تلفنی همراه شد؛ از سوی علی امیری معاون ورزشی باشگاه استقلال. او که به نظر رسید خودش حامل پیغام است نه منبع آن. این تماس با دوست نزدیک فرهاد برقرار شد: «به او بگو سر تمرین نیاید. جو علیه فرهاد است.» این بار هم پیغام مجیدی مشخص بود: «اگر می خواهید نیایم، همین الان در رسانه ها اعلام کنید.» مجیدی تمام فکرهایش را برای بازگشت کرده بود. شبی که او برای توافق با فتح الله زاده به لارستان رفت، قبل از ورود به ساختمان کمی در شک و تردید فرو رفت اما خیلی زود متوجه شد نباید به خود شک و تردید راه دهد.

شماره 7 مشورت لازم را از دوستان نزدیکش گرفت و حتی قبل از دیدار با فتح الله زاده، با علی کفاشیان تماس گرفت؛ کسی که همیشه یک مشاور خوب برای او بوده است. فرهاد وقتی نظر کفاشیان را جویا شد، او گفت: «باید برگردی. در فدراسیون هم ما را اذیت می کنند که چرا مجیدی برنمی گردد به استقلال.»

فرهاد مجیدی خوب می دانست پس از بازگشت به استقلال، با خان های زیادی مواجه است. او در گذشته نشان داد، خوب بلد است چه زمانی سکوت کند و چه زمانی به جنگ برود. وقتی از استقلال جدا شد و به قطر رفت، مقابل پرویز مظلومی یا علی فتح الله زاده نایستد بلکه با زدن معاون های مدیرعامل، توانست کدهای لازم را برای دلایل جدایی اش به هواداران بدهد. او خوب می دانست در فصل بازگشت به استقلال باید سیاسی بازی کند. فرهاد هر زمان به حرف آمد در چارچوب معینی حرف زد و کلمه به کلمات مصاحبه هایش شمرده بود.

در روزهایی که او برای استقلال گل های سه امتیازی زد، قلعه نویی هیچگاه روی خوشی به فرهاد نشان نداد. گویا سرمربی استقلال منتظر یک موقعیت خراب شده بود تا بگوید: «اگر فرهاد آن توپ را گل می کرد، میتوانستیم برنده باشیم.» او سکوت کرد و سکوت کرد تا با خداحافظی اش به ناگهان مثل آتش زیر خاکستر عمل کند. حالا هم وضعیت این روزهای مجیدی بی شباهت به آن روزها نیست. او سکوت کرده اما می گویند این سکوت آرامش قبل از توفان است. او با همین سیاست به راحتی بازی را از قلعه نویی و یارانش برد...

فرهادمجیدی همیشه گفته بود تاریخ روزی که خداحافظی می کند، معلوم نیست. او همیشه اصرار داشت که بگوید در اوج از فوتبال می رود. فرهاد چندین بار در گفت و گو با خبرورزشی این حرف ها را تکرار کرده بود. مجیدی بعد از بازگشت به استقلال، مبارزه کرد و توانست جایگاه فیکس را از امیر قلعه نویی بگیرد. در بازی نفت تهران و استقلال که فرهاد توانست گل اول بازی را بزند و وریا غفوری با آن شوت استثنایی پاسخ این گل را بدهد، او تبدیل به فیکس استقلال شده بود. مجیدی در کرمان هم فیکس بازی کرد و پس از آن در مجموعه ورزشی انقلاب به دیدار امیر قلعه نویی رفت. در همان جلسه بود که او حرف از رفتن زد. قلعه نویی که این موضوع را شنید، گفت: «از این تصمیم صرفنظر کن.

مطمئنا می توانی تا آخر فصل با ما باشی. حتی می توانی برای بازی های شهرستان نیایی. در تمرینات هم به تو فشار نمی آورم. در بازی های آزادی هم فیکس هستی. تو برای من یک بازیکن بزرگی...» که پاسخ مجیدی این بود: «دوست ندارم در تیم از رانت ویژه ای برخورد باشم که به این شکل بخواهم بازی کنم. از لطف شما ممنون هستم ولی می خواهم در اوج فوتبال را کنار بگذارم. دوست ندارم کسی روز بد من را در استادیوم ببینم. می خواهم در روز خوبم بروم...»

هنوز نکات مبهم زیادی از خداحافظی مجیدی باقی مانده است. علی فتح الله زاده مدیرعامل استقلال تازه روز بازی با مس که فرهاد برای خداحافظی به جمع بندی رسید، از این موضوع مطلع شد. او گفت: «من هم دوست نداشتم برود و گفتم تا آخر فصل صبر کن.»

این تصمیم مجیدی زمانی مبهم تر شد که مرور سبقه رابطه او با فتح الله زاده و قلعه نویی، همواره حاکی از اختلاف های آنها داشت. اگر به آرشیو روزنامه ها مراجعه کنیم، نقل قول های آتشین فرهاد مجیدی علیه قلعه نویی و برعکس آن را می بینیم. مصاحبه فتح الله زاده علیه مجیدی هم طبعا نشان از اختلاف او با شماره 7 داشت. فرهاد مجیدی در روزها خداحافظی با حالت خوبی از فتح الله زاده جدا نشد؛ چه بسا وقتی یک سال قبل از آن، مجیدی در نیم فصل می خواست از استقلال رضایتنامه بگیرد و به قطر برود، فتح الله زاده سریعا با جدایی اش موافقت کرد.

امیر قلعه نویی هم بعد از یکی از بازی های آسیایی استقلال در محفلی خصوصی گفته بود: «دل فرهاد مجیدی با ما نیست.» این اتفاقات و نقل و قول ها نشان می دهد، رابطه مجیدی با فتح الله زاده و قلعه نویی هیچگاه خوب نبود. او با همین پیش زمینه، تصمیم گرفت در شرایط ایده آلش از فوتبال خداحافظی کند. او اعتقاد داشت ناآماده بودن و خداحافظی کردن، همان اتفاقی است که مخالفانش انتظارش را می کشیدند.

فرهاد در آن روزها تصور می کرد چه بسا، بعضی دوست نداشتند او دراوج خداحافظی کند و منتظر حضورش روی نیمکت بودند. به مرور هم رسیدن به سکو و سرانجام حداحافظی با سکو نشینی. مجیدی که از تمام این مسایل آگاده بود، پیش از آنکه چنین روزهای تلخ و ناگواری برایش از راه برسد، تصمیم گرفت در اوج کنار بکشد. فرهاد پس از خداحافظی هم با علی کفاشیان دوست نزدیکش تماس گرفت و رئیس فدراسیون این بار هم تصمیمش را تائید کرد: «کار خوبی کردی. خداحافظی در اوج بهترین تصمیم بود. درهای فدراسیون همیشه به روی تو باز است. هر کمکی از دست ما برمی آید بگو. تو بازیکن بزرگی هستی. قدر محبوبت خودت را بدان..»

و حالا فرهاد مجیدی وارد دوران تازه ای شده است؛ خداحافظی از بازیگری و تلاش برای مربیگری. نزدیکان فرهاد اعتقاد دارند او آدم با هوشی است و قطعا می تواند مربی خوبی هم شود. او پس از اتمام دوران فوتبالش، به سرعت دوره های مربیگری را سپری کرد و پیش بینی می کند که ظرف 3 سال آینده به نیمکت استقلال برسد. مجیدی قصد دارد ابتدا مربیگری را از تیم های پایه آغاز کند و این روزها با پیشنهاد باشگاه الوصل امارات برای کار در این بخش، روبروست. مجیدی می خواهد تجربیات مربیگری را در خارج از ایران آغاز کند و سپس در لیگ برتر با استقلال استارت بزند.

با اینهمه پیش بینی از آینده فرهاد مجیدی سخت است. او در دوران بازیگری تلاش کرد هیچگاه قابل پیش بینی نباشد. شاید سنگر جدید او روی نیمکت باشد و شاید هم مدیریت را نشانه برود. باید دید گذر زمان مجیدی را به چه تصمیمی می رساند.