چرا عصر یخبندان هر 100 هزار سال یک‌بار تکرار می‌شود؟

تا پیش از انجام شبیه‌سازی‌های رایانه‌ای اخیر، علم در توصیف علت تکرار عصر یخبندان هر 100 هزار سال یک‌بار با چالش جدی روبرو بود اما اکنون این شبیه‌سازی‌ها نشان می‌دهد که نه تنها دگرگونی در میزان تابش خورشید در وقوع عصر یخبندان نقش اساسی ایفا می‌کند بلکه تاثیر متقابل بین قاره‌های یخی و شرایط آب و هوایی نیز در وقوع این پدیده نقش دارد.

به گزارش انتخاب به نقل از ایسنا ؛، عصر یخبندان و دوره گرما به طور متناوب و منظم در تاریخ زمین رخ می‌دهند. آب و هوای زمین هر 100 هزار سال یک‌بار در نواحی وسیعی در شمال آمریکا، اروپا و آسیا که تحت پوشش لایه‌های ضخیم یخی می‌روند به شدت سرد می‌شوند و سرانجام دوباره با گرم شدن هوا و آب شدن یخ‌ها، این حرکت متناوب به سر جای قبلی خود باز می‌گردد.

هرچند زمین‌شناسان و کارشناسان مطالعات آب و هوایی شواهد مستدلی مبنی بر وقوع این چرخه 100 هزار ساله در یخبندان‌ها، رسوب اقیانوس‌ها و یخ‌های مناطق قطبی یافته‌اند اما تاکنون قادر به یافتن توصیفی قانع‌کننده برای علت وقوع آن نبوده‌اند.

به گزارش ایسنا به نقل از ساینس دیلی، به تازگی تیمی از دانشمندان ژاپنی، سوئیسی و آمریکایی با استفاده از شبیه‌سازی رایانه‌ای اعلام کرده‌اند که دوره تبادل «یخبندان - گرما» به شدت به تاثیر متناوب صفحات یخی و آب و هوای قاره‌ای وابسته است.

مطابق با یافته‌های این دانشمندان که نتایج آن در مجله نیچر منتشر شده، مدت‌های زیادی است که تاثیر تماس با نور خورشید بر تغییرات جوی در دراز مدت آشکار شده است.

از آنجا که زاویه چرخش وضعی زمین و مدار آن به مرور زمان تغییر می‌کند در نتیجه میزان تابش اشعه خورشید نیز دستخوش تغییر خواهد شد که در نتیجه هر 20 هزار، 40 هزار و 100 هزار سال در این زمینه هم‌پوشانی رخ می‌دهد.

دانشمندان معتقدند از آنجا که امکان بررسی مقایسه‌ای چرخه 100 هزار ساله تابش خورشید بر زمین ضعیف است، به تنهایی و با استفاده از داده‌های موجود نمی‌توان به راحتی چرخه 100 هزار ساله عصر یخبندان را توصیف کرد. در نتیجه آنها نسبت به شبیه‌سازی رایانه‌ای صفحات یخی در آب و هوای حاضر اقدام کرده و توانستند روند انجماد نیمکره شمالی زمین را طی 400 هزار سال اخیر محاسبه کنند.

در این الگو نه تنها ارزش‌هایی نظیر تاثیرات نجومی، عوارض طبیعی زمین و مشخصات فیزیکی موجود در توده‌های یخی مورد بررسی قرار گرفت، بلکه تاثیرات و بازخوردهای آب و هوایی نیز در نظر گرفته شد.

این نخستین بار است که روند انجماد نیمکره شمالی با استفاده از یک الگوی جوی که تمام جنبه‌های اصلی را دربرمی‌گیرد، شبیه‌سازی می‌شود.

محققان با استفاده از این الگو همچنین قادر خواهند بود دلیل روند کند آغاز عصر یخبندان و سپس شدت یافتن آن را توصیف کنند.