پایگاه خبری تحلیلی انتخاب (Entekhab.ir) : تاریخ ایرانی به نقل از گاردین نوشت: امسال تا به اینجا برای دوستداران ارنست همینگوی، طیف به طرز شگفت‌آور متفاوتی از افراد، از مایکل پلین گرفته تا المور لئونارد، سال بسیار خوبی بوده است. تقریبا هر ماه یک خبر خوب در راه بوده: برنامه‌ریزی برای ساخت فیلمی بر اساس زندگی همینگوی؛ نسخه جدید و اصلاحی از خاطراتش «جشن بی‌کران»؛ بازگشایی آرشیو دیجیتال کاغذهایی که در خانه‌اش در کوبا پیدا شده بود؛ پیشرفت در ساخت فیلمی بر اساس رمان «جزایر در توفان».
اما هفته گذشته، کتاب «جاسوس‌ها: فراز و فرود کاگ‌ب در آمریکا» (انتشارات دانشگاه ییل) نشان داد که این نویسنده برنده جایزه نوبل برای مدتی در فهرست ماموران کاگ‌ب در آمریکا بود. این کتاب که کار مشترک جان ارل هاینز، هاروی کلر و آلکساندر واسیلی‌اف است، بر اساس یادداشت‌هایی که در دههٔ ۱۹۹۰ امکان دسترسی به اطلاعات سری دورهٔ استالین فراهم شد، نوشته شده است.
بخشی از کتاب درباره زندگی مخفیانه ارنست همینگوی به عنوان یک «جاسوس غیرحرفه‌ای»، بر اساس سند مختص به او در کاگ‌ب می‌گوید که او پیش از سفر به چین در سال ۱۹۴۱ به استخدام کاگ‌ب درآمد و نام پوششی «آرگو» را داشت و وقتی در دههٔ ۱۹۴۰ با ماموران شوروی در هاوانا و لندن دیدار کرد، «بارها اشتیاق و خواست خود را برای کمک به ما ابراز کرد». اگرچه او نتوانست «هیچ اطلاعات سیاسی به ما بدهد» و هرگز «در کار عملی تائید نشد»، بنابراین تماس‌ها با آرگو در آخر دههٔ ۱۹۴۰ قطع شد.
آیا او تنها یک جاسوس قلابی بود که احتمالا روابط سازمانی مخفیانه‌اش را به عنوان ماده خام ادبی می‌دید، یا یک جاسوس واقعی اما ناکارآمد بود؟ شواهد قبل به ما می‌گفت که او تلاش‌هایی برای کمک به ایالات متحده در جریان جنگ جهانی دوم انجام داد. او با قایق ماهیگیری‌اش، ال پیلار در آب‌های شمال کوبا به دنبال قایق‌های آمریکایی گشت می‌زد و یادداشت‌های رمزگذاری بر می‌داشت.
افشاگری‌های انجام شده در سال‌های اخیر با بعضی از نویسندگان و هنرمندانی که در جنگ داخلی اسپانیا آبرویی برای خود دست و پا کرده بودند، مهربان نبوده است. فهرستی که جورج اورول از چهره‌های مطرحی که فعالیت مخفیانه کمونیستی داشتند تهیه کرد و در سال ۱۹۴۹ در اختیار شاخه تبلیغاتی وزارت امور خارجه گذاشت، وقتی شش سال پیش منتشر شد، تصویر مقدس او را لکه‌دار کرد. تحقیق در آرشیوهای شوروی آنتونی بیوور را به آنجا رساند که آندره مالرو را یک «افسافه‌باف» بخواند. رابرت کاپا متهم شده که تصویر مشهور آن درگیری را جعل کرده است. کینه شدید مارتا گلهورن، همسر سوم همینگوی از عرب‌ها که همراه با او جنگ داخلی اسپانیا را پوشش می‌داد، فاش شده است؛ و حالا چرخ به سوی خود همینگوی چرخیده، بزرگترین چهره از این دست نویسندگان که بخشی از درخشندگی‌اش را از دست می‌دهد.
