میرکریمی: كارنامه وزارت ارشاد فعلی سياه است و هرگز پاك نمی‌شود/ عسگرپور: مديران غيرفرهنگي و نالايق را نفرين كنيم

به گزارش خبرنگار مهر، عسگرپور در ابتداي اين نشست و سخنان خود با اشاره به اينكه در جامعه ما عادت شده تا هر پديده ساده مانند ماست خوردن به يك جنجال و موضوع سياسي تبديل شود، اقتصاد هنر و وضعيت آن در كشور را دليل اصلي شكل نگرفتن ارتباط ميان ادبيات و حوزه‌هاي مختلف هنر از جمله سينما دانست. وي افزود: صحبت در خصوص اقتصاد هنر با سوء تعبيرهاي زيادي همراه است و گفته مي‌شود كه نگاه مدنظر كاسبكارانه است. از آنجا كه اقتصاد هنر در كشور ما پا نگرفته و روند نيمه منطقي هم ندارد اين ارتباط‌ها ميان ادبيات و حوزه‌هاي هنر شكل نمي‌گيرد. تنها در زمان برگزاري نمايشگاه كتاب است كه مديران فرهنگي در تمام سطوح صحبت از اقتباس ادبي در سينما مي‌كنند ولي در شرايط عادي دغدغه لازم براي برقراري اين ارتباط وجود ندارد.

اين هنرمند عرصه سينما يادآور شد: متأسفانه برخي از مناسك مذهبي ما مانند عزاداري امام حسين (ع) هم جنبه اقتصادي پيدا كرده است. شهردار سابق تهران به تكايا به صورت رايگان سنج و طبل و ارگ مي‌داد و شهردار فعلي اين روند را فرهنگي‌تر كرد.

عسگرپور با تأكيد بر اينكه ارتباط تمام حوزه‌ها با ادبيات مخدوش است درباره راهكارهاي برون رفت از وضعيت سفارشي شدن اقتباس ادبي در سينما و تبديل اين روند سفارشي به يك معضل در رابطه مدنظر تصريح كرد: وقتي موضوعي اساسي حل نشود مجبوريم مانند بيماري آن را با واكسن يا دارو كنترل كنيم. قبلا مي‌گفتيم كمك كنيم مدير نالايق فرهنگي روي كار نيايد، حالا مي‌گويم دعا كنيم اين چنين مديري روي كار نيايد و گمان مي‌كنم در آينده بايد بگويم نفرين كنيم مديران غيرفرهنگي و نالايق را. حوزه هنري در دوره فعلي تلاش مي‌كند برخي كتب موضوعي تبديل به فيلم شود و شنيده‌ام كه در دوره قبلي تلاش مي‌شد اين كتب فيلم نشوند چون معتقد بودند ارزش‌هايي كه در آن‌ها بود مخدوش مي‌شود.

اين مدير فرهنگي شاخصه‌هاي فرهنگي يك كشور را كتاب، سينما و تئاتر دانست و گفت: در كشور ما تلويزيون غالب بر سينما و تئاتر شده است در حاليكه تلويزيون يك شاخص فرهنگي براي كشورها محسوب نمي‌شود.

وي در پايان سخنان خود تصريح كرد: سيستم‌هاي فرهنگي را مديراني تعيين مي‌كنند كه مسابقه جذابي بين خود با شعار دينداري و اسلامي بودن بيشتر نسبت به ديگران راه انداخته‌اند تا هر چه بيشتر در مديريت باقي بمانند.

سپس سيدرضا ميركريمي با اشاره به تلاش خود براي شروع فيلمنامه از قصه و استفاده از چند قصه نويس در تيم چند پروژه سينمايي اخير خود گفت: انقطاعي بين حوزه سينما و ادبيات افتاده است كه كمتر يكديگر را پشتيباني مي‌كنند. اگر پيكر رسانه‌اي كشور را به عنوان هيبت انسان در نظر بگيريم كتاب رأس آن است. اما مي‌بينيم كه در كشور ما مطبوعات جاي كتاب و تلويزيون جاي سينما را گرفته است. اين روند بر مي‌گردد به اينكه ما بخش خصوصي فعال در اين زمينه نداريم و همه چيز در حوزه دولتي شكل مي‌گيرد. مأموريت و توجه كوتاه مدت مديران دولتي باعث مي‌شود برنامه ريزي‌هاي بلند مدت مدنظر قرار نگيرد. ارتباط ميان ادبيات و حوزه‌هاي هنر زماني اتفاق مي‌افتد كه اقتصاد آزاد هنر داشته باشيم كه گلوگاه اصلي تحت كنترل نهادهاي دولتي نباشد.

كارگردان فيلم‌هاي "به همين سادگي" و "يه حبه قند" درباره راهكار برون رفت از وضعيت سفارشي شدن اقتباس ادبي در سينما و تبديل اين روند سفارشي به يك معضل در رابطه مدنظر گفت: واقعيت اين است كه در حوزه فرهنگ هنرمندان دورانديش‌تر و نگران‌تر از مديران نسبت به اخلاق و فرهنگ جامعه هستند. ما نيازمند مديران دورانديش‌تر و بلندنظر هستيم كه كمتر درگير روزمره‌گي شوند اما مي‌بينيم كه اينگونه نيست و مديران پاسخگوي كساني هستند كه نگراني‌شان متفاوت‌تر از نگراني هنرمندان است.

اين هنرمند شناخته شده سينما تصريح كرد: اينكه رقابت خودمشروع بيني شروع شده و همه مديران فرهنگي مي‌خواهند گوي سبقت را در تظاهر به آرمان‌ها و ارزش‌هاي جامعه بگيرند سم مهلكي است كه خروجي‌اش آثار بسيار نازل و از دست دادن فرصت‌هاي مغتنم فرهنگ و هنري است. در 4 سال اخير كارنامه وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامي سياه است و هرگز پاك نخواهد شد. شايد دوستان در انتهاي صدارتشان تلاش كنند اين كارنامه را در ميان سكوت معنادار هنرمندان به گونه‌اي ديگر نشان دهند. اما اين سكوت هنرمندان به نشانه تأييد اين كارنامه كاري نيست و به زودي نقدهاي جامعه هنري نسبت به اين كارنامه كاري شروع خواهد شد.

ميركريمي معتقد است مديران فرهنگي با ناكارآمدي و تظاهر و نفسانياتي كه با شعار انقلابي و ظاهري ظاهرا آراسته جامعه هنري را فريب دادند. وي ادامه داد: اميدوارم در دوره جديد در حوزه فرهنگ اتفاق خوبي بيفتد زيرا معتقدم ريشه بسياري از مشكلات ما در همين حوزه است. اميدوارم مسئولاني بيايند كه همانقدر كه هنرمندان نگران هستند نگران جامعه، اخلاقيات و فرهنگ باشند. حداقل افراد مسئولي بيايند كه به جاي شانه خالي كردن و تقصير را به گردن ديگري انداختن پاسخگوي جامعه و هنرمندان باشند.