جزئیات مفصل از زندانهای تهران در دوره پهلوی از زبان یک زندانی کارکشته چپ؛
در سال ۱۳۳۹ که من را به سلول انفرادی «قزلقلعه» بردند، این سلولها پنجره نداشت و سکوها هم همان آخورهای قدیمی بود که در گودی آخورها کاه ریخته و روی آن پتو انداخته بودند. زندانی در آنجا میخوابید... ساختمان زندان «عشرتآباد» مخروبه و به حدی کثیف بود که ما ناچار شدیم دو سه روز فقط آنجا را تمیز کنیم... عشرتآباد دو نوع موش داشت: موشهای کوچک خانگی و موشهای بزرگ. موشهای بزرگ از توالت بیرون میآمدند و از آدم هم نمیترسیدند. تعداد موشها به حدی زیاد بود که ما حریف حضور مداوم آنها نبودیم.
کد خبر: ۵۸۱۶۸۳ تاریخ انتشار : ۱۳۹۹/۰۸/۰۵