در پاسخ به سخنگوی شورای شهر تهران؛
علیرضا افشاری : سخنگوی محترم شورای شهر تهران، علیرضا نادعلی، در نشست روز یکشنبهی آن شورا (۲۸ آذر) گفتهاند: انوشیروان یک پادشاه ظالم بوده است... به کوتاهی نقدِ دو برهان تاریخی مخالفانِ بزرگیِ انوشیروان را به آگاهی دوستانی برسانم تا اگر تحت تأثیر جریان چپگرا و مارکسیستی ــ که هدفشان اتفاقاً جعل و وارونهخوانی تاریخ به قصد انهدام نقاط اشتراک و همبستهسازِ ملی بوده است ــ قرار دارند در اینباره کمی بیندیشند، چرا که پیشینهی جریان مذهبی درآویختن با تاریخِ ایران نبوده است به ویژه آنکه در این مورد خاص حديث «ولدت في زمن الملك العادل» را سرلوحه دارند.
کد خبر: ۶۵۲۹۹۲ تاریخ انتشار : ۱۴۰۰/۰۹/۲۹
به مناسبت هفتمِ آبانماه، سالروزِ ورود کورش بزرگ به بابِل و صدور منشورِ حقوق بشر؛ ۱
بر خلافِ تبلیغی که بر پایه سنتی کهن در غرب وجود دارد و هرودوت را «پدر تاریخنویسی» میدانند روایتِ او برتریِ قطعیای نسبت به دو روایت دیگر [گزنفون و کتزیاس] ندارد؛ به ویژه آنکه روایتهای او بسیار اغراقشده و پررنگولعاب و در جاهایی کاملاً دروغ است (پلوتارک، تاریخنویسِ رومی، او را «پدرِ دروغنویسی» مینامد).... عنوانِ «پدر تاریخنویسی» از زمان شکلگیری روم و نخستین بار به دستِ سِنِکا، وزیر نرون، به او داده شد، چرا که تصویرِ «دیگری»سازِ هرودوت از ایران را ابزاری برای مشروعیت دادن به سیاستهای ضدِ ایران روم میدانست و میدانیم این تصویر، بر پایه خواست و گرفتنِ پول از پریکلس، عامدانه به دست هرودوت جعل شد.
کد خبر: ۵۸۱۹۵۹ تاریخ انتشار : ۱۳۹۹/۰۸/۰۷
دوستانی پرسیدند که آیا منظور من پیوستنِ آن دو کشور قفقازی به ایران و به زیر حاکمیتِ ایران درآمدنشان بوده است، که طبیعتاً پاسخ من منفی است... منظور و پیشنهاد من برپاییِ اتحادیهای منطقهای بوده است... در پیِ درگذشت استاد محمدرضا شجریان، پیامهایی را از سراسرِ این سرزمینها شاهد بودیم که درخور تأملاند، بهویژه در دو مورد اشارههایی آشکار به این یگانگی وجود داشت؛ آنجا که نچیروان بارزانی در غربِ ایران از واژه «ایرانزمین» بهره برد و عبدالله عبدالله در شرق ایران از ترکیب «حوزه تمدنیِ ایران» استفاده کرد. پس، تمایلِ احساسی به برپایی اتحادیه هم میتواند وجود داشته باشد، هر چند موانعی دارد که میتوان با خِرَد آنها را برطرف کرد چرا که، به باورِ من، بقای ما مردمانِ این منطقه در چنین آرمانی است.
کد خبر: ۵۸۰۵۵۸ تاریخ انتشار : ۱۳۹۹/۰۷/۲۹
علیرضا افشاری : میتوان تاکید کرد که راهبردی که به حل ریشهای این ستیزها بینجامد همانان راهی است که نیاکانِ بسیار خردمندِ ما رفتند و آن تلاش برای یگانه شدنِ همسایگان با هم و دیدنِ اشتراکها و همسوییهاست تا اهریمنِ نابودی را شکست دهیم. اگر اتحادیهای در منطقه ما شکل گیرد، همچون کارکردی که اتحادیهی اروپا در سرزمین همواره در حالِ جنگِ آن دیار در بزنگاههایی ایفا کرد، همچون آن هنگامی که همه ما زیرِ چترِ دولتهایی بزرگ بودیم، از دامنه رقابتها و خودخواهیها کاسته خواهد شد و مانند آن مردمانی میشویم که در عین پشتیبانی از تیمهای ورزشیِ شهر خود تیمهای ملی را هم تشویق خواهند کرد و همدیگر را در فضایی بزرگتر هممیهن میبینند.
کد خبر: ۵۷۷۸۱۴ تاریخ انتشار : ۱۳۹۹/۰۷/۱۵
آخرین پژوهشها درباره کورش را در این کتاب بخوانید؛
«کورش بزرگ» عنوان همایشی علمی بود که انجمن فرهنگی افراز، با همکاری شماری از نهادهای علمی کشور، برای آن در ده محور (۱. کورش در تاریخ؛ ۲. کورش و هویت ایرانی؛ ۳. کورش در اساطیر؛ ۴. کورش و ادیان؛ ۵. کورش در تاریخنگاری معاصر؛ ۶. کورش و حقوق اقوام؛ ۷. کورش و ذوالقرنین؛ ۸. کورش و سرشت فرمانروایی در ایران؛ ۹. کورش و مدارا، صلح و فرهنگِ آشتی؛ و ۱۰. کورش و باستانشناسی و هنر هخامنشی) در آغاز تابستان سال ۱۳۹۵ خورشیدی فراخوان مقاله داده بود. در این کتاب ۲۵ مقاله برتر از ۴۸ مقاله دریافتی، که در هر محور تخصصی هر کدام بر دست دو استاد داوری شدند، به چاپ رسیده است.
کد خبر: ۵۷۳۸۴۶ تاریخ انتشار : ۱۳۹۹/۰۶/۲۰
برج کُلَکچال تهران، میراث فراموششده؛
برج کُلَکچال تهران، برجی یادمانی است. این برج، که نزدیک پناهگاه کلکچال قرار دارد، از آن رو ارزشمند، نمادین و منحصربهفرد است که در بنای آن گروههای مختلفِ پیشاهنگی در سراسرِ کشور با آوردنِ سنگهایی از محل زندگیِ خود مشارکت داشتهاند. به این ترتیب، افزون بر یادمان و نشانهای از کار گروهی و همیاری، جنبهای نمادین از همبستگی ایرانیان هم دارد. برجی که نشانهای برای انبوه کوهنوردان است و میتوانست مانند فانوسهای دریایی برای کوهپیمایانِ شبانه نیز نشاندهنده مقصد باشد، اما سالهاست رها شده و نه تنها مورد هیچ رسیدگیای قرار نگرفته بلکه نشانهای از برنامهای برای احیا و مرمت و راهاندازی آن هم به چشم نمیخورد...
کد خبر: ۵۷۳۳۱۵ تاریخ انتشار : ۱۳۹۹/۰۶/۱۸
نگاهی به گزارشهای رشید کیخسروی از زیویه؛
شادروان کیخسروی در سراسر نوشتهاش جریانی را که آگاهانه ــ و حتی فراتر از کسب عواید مادی ــ دست به دزدی و نابودگری سازماندهیشده یادگارهای فرهنگی ایران میزند «صهیونیست» نامیده است. شاید این نام، درست و بامسمّا باشد و شاید نه. حتی در بخشهایی از گزارشهای شادروان کیخسروی، اشارههایی زماندار به این جریان شده که با تاریخ پیدایش مکتب سیاسیای که ما با این نام (صهیونیسم) میشناسیم همخوانی ندارد. ولی به گمانم همه ما که دل در گرو سربلندی این آب و خاک داریم با این اندیشه آن شادروان همداستان باشیم که جریانی ایرانستیزانه در سطوحی از نیروهای تأثیرگذار جهانی، حضوری همیشگی و پویا دارد.
کد خبر: ۵۶۶۲۳۹ تاریخ انتشار : ۱۳۹۹/۰۵/۱۴