غلامرضا بنی اسدی: امروز که میخواهم از دختر بنویسم، در کنار تصویر دختران سرفراز سرزمینم، که نوشتن را افتخار آمیز میکند، چهره رومینا، دخترکی که، چون ساقه خشکیده گیاه، به داس، گلو بریده شد هم در ذهنم قاب میشود. این درست که ماجرا، واحد بود. آن دخترک که به پرتاب لوله از سوی پدر خشمگین هم از این دنیا رفت، نیز باز میشود دو مورد، سومی را که برادر، سنگ بر جام زندگی اش نشاند، میشود سه مورد و کلا در سال گذشته- سال منتهی به روز دختر امسال- از تعداد انگشتان یک دست هم فراتر نمیرود، اما غمی که در جان مینشاند، یک جهان سنگینی دارد.
کد خبر: ۵۵۷۴۱۵ تاریخ انتشار : ۱۳۹۹/۰۴/۰۳