entekhab | وب سایت انتخاب

هر اندازه اردوغان در مسیر تبدیل شدن به فوتبالیستی حرفه‌ای و پرنام و نشان ناکام بوده، در عرصه سیاست بخت و زمینه با او همراه بوده است و هر آن‌چه را در مقام بازیگردان، سرپرست و مدیریت کننده امور خواسته، تا کنون به دست آورده است. اردوغان در سال‌های ابتدایی بعد از ۲۰۰۳ که برای اولین بار بر صندلی نخست‌وزیری نشست، در عمل رفتاری متفاوت با اندیشه‌های اسلام‌گرایانه و نئوعثمانی‌گرایانه خود داشت، اما به‌تدریج او با تحکیم قدرت خود، سودای اجرایی کردن تفکرات خود را در عرصه سیاست داخلی و خارجی ترکیه را سر داد. در نتیجه امر نیز در چند سال گذشته، به ویژه بعد از کودتای نافرجام ۱۵ جولای ۲۰۱۶ علیه اردوغان، او بی اعتماد به کشور‌های غربی، مسیر تحقق اندیشه‌های نئوعثمانی‌گرایی خود را پی‌گیری کرده است.

قهرمان‌پور پیرامون دلایل و انگیز‌های اردوغان برای سفر به روسیه برای این باور است که پس از عدم انگیزه آمریکا برای باقی ماندن در سوریه و تلاش این کشور برای خروج از عرصه معادلات، اکنون مسکو میدان‌دار اصلی تحولات سوریه است. بدون تردید، هر گونه تغییر در معادلات نظامی به شدت تحت تاثیر سیاست‌های روسیه خواهد بود.

در وضعیت کنونی سناریوی محتمل این است که توافق کارساز نباشد و جنگ حتی زودتر از موعد5 روزه مجددا میان کردها و ارتش ترکیه آغاز شود اما این بار تفاوت مساله این است که آمریکا و ترامپ موضعی حق به جانب می‌گیرند و خود را از اتهام خیانت به کردها تا حدود تبرئه می‌کنند.

محدود بودن عملیات ترکیه به ایجاد منطقه امن با طول 480 کیلومتر و عمق 30 تا 40 کیلومتر را می‌توان دومین سناریوی قابل طرح دانست. این سناریو محتمل‌ترین سناریو بوده و توافق ترامپ و اردوغان نیز بر همین مبنا قابل خوانش است.