«تراوین» فیلتر شد

فارس: بازی برخط و آنلاین تراوین از سوی کارگروه مبارزه با مصادیق محتوای مجرمانه فیلتر شد.

بازی برخط و آنلاین تراوین از سوی کارگروه مبارزه با مصادیق محتوای مجرمانه فیلتر شد.

بنا بر این گزارش همچنین جمعی از بازیسازان کشور در پی این اتفاق بیانیه‌ای صادر کردند که در آن آمده است:

با توجه به پالایه (فیلتر) شدن سایت ها و محدود شدن برخی از بازی‌های برخط (آنلاین) خارجی ترجمه شده (از جمله بازی صهیونیستی-ماسونی تراوین)، ضمن تقدیر و تشکر از این تصمیم شجاعانه، مناسب است برخی موارد را به اطلاع هم‌وطنان و مسئولین مرتبط در این حوزه برسانیم.  بنا به دلایل مختلفی که در زیر به برخی از آنها اشاره می‌کنیم، ورود به بازار بازی‌های آنلاین در کشورهای مختلف، موضوع بسیار مطلوبی برای شرکت‌های تولید کننده است:

1-حجم به نسبت بالای تراکنش مالی بازی‌های برخط 2- راحتی ورود به بازار جدید در صورت نبود سیاست گذاری پیش گیرنده یا محدود کننده در بازار هدف 3- امکان بومی سازی بازی به سادگی که تنها به ترجمه‌ متن‌های بازی و تغییر تعدادی از تصاویر بازی محدود می‌شود.

چرا جمهوری اسلامی ایران باید به سیاست گذاری در این زمینه بپردازد؟

* بازی‌های آنلاین در صورتیکه بدون وجود نظارت ارایه شوند، مقادیر هنگفتی ارز از مملکت خارج می‌کنند، این پولی است که در کشور ما به آن مالیات تعلق نمی‌گیرد و هیچگونه عوارضی برای تراکنش به آن اعمال نمی‌گردد. میلیاردها تومان پولی که تنها تعداد اندک و انگشت شماری از بازی‌های آنلاین خارجی طی پنج سال گذشته از ایران خارج کرده‌اند چندین برابر بودجه‌ای‌ است که به بازی سازی‌های ایران طی ده سال گذشته تخصیص یافته است.

* بازگشت مقداری از درآمد بازی‌های خارجی به چرخه صنعت داخلی می‌تواند تحول عظیمی در تولید و بازار تولید کننده‌های داخلی ایجاد کند.

* تولید کنندگان بازی‌های برخط از دسترسی به سایت‌هایی که بالاترین نرخ بازدید را در میان کاربران ایرانی دارند (یاهو، گوگل، شبکه‌های اجتماعی و ...) محروم اند؛ این درحالی است که این بازی‌ها در تمام این سایت‌ها به تبلیغ و جذب مشتری می‌پردازند.

* با توجه به تفاوت ارزش ریال و دلار، تبلیغ کردن برای یک شرکت خارجی در فضای مجازی ایران به مراتب ارزان‌تر است.

* چالش‌های امنیت اطلاعات شخصی کاربران به دلیل نگهداری داده‌ها در خارج از کشور و همچنین ذائقه شناسی و سوءاستفاده از ارتباط و وابستگی مستمر آنها با بازی مورد نظر را نیز می توان از مهمترین خطرات توسعه اینگونه بازی ها دانست.

* تبعیت این دست بازی‌ها از قوانین و سیاست های کلان کشورهای متبوع، به ذات باعث می شود در روند کلی بازی، سیر بازی و بازیکنان آن در جهتی خلاف سیاست های کشور پیش رفته و سیاستگذاری های کلان را با مشکل جدی در اجرا مواجه کنند.

* تغییر سبک زندگی کاربران جوان ایرانی به سبک زندگی منحط و غیر اسلامی توسط این بازی ها، که با توجه به فرمان رهبر عزیز انقلاب خطری بزرگ برای آینده انقلاب اسلامی محسوب می شود، را نیز می توان در زمره دیگر خطرات فعالیت بدون محدودیت اینگونه بازی ها دانست.

متاسفانه بی‌توجهی به توسعه بازی های برخط خارجی در سالهای اخیر در حالی اتفاق می‌افتد که با توجه به جمعیت جوان و ضریب نفوذ اینترنت در ایران، کشور ما بازاری فوق‌العاده برای شرکت‌های خارجی است و این شرکت‌ها برای دسترسی به بازار ایران از انجام هیچ کاری فروگذار نمی‌کنند و در سایه این بی توجهی و حتی حمایت غیر قابل توجیه، تعداد بازی‌های خارجی که تنها طی چند ماه گذشته ترجمه شده و در اختیار کاربران ایرانی قرار گرفته اند، بالغ بر 15 عنوان است.

لذا اکنون که سیاست‌های کلی کشور در سال حمایت از تولید ملی در جهت حمایت از تولید داخلی است، شروع ساماندهی این شرایط بسیار مفید بوده و جای تقدیر دارد.

جلوگیری از ارائه بازی‌های آنلاین خارجی بدون اخذ مجوزهای لازم (فرهنگی- فنی- تجاری)، نظارت بر تراکنش‌های مالی بازی‌های ترجمه شده، نظارت بر استفاده از ظرفیت فنی شرکت‌های سازنده در همکاری‌های مشترک با تولیدکنندگان ایرانی، بازگشت بخشی از درآمدهای این بازی‌ها به چرخه‌ی تولید بازی‌های داخلی، از جمله فعالیت‌هایی است که می‌تواند این بازار آشفته را اندکی سامان دهد. ساماندهی نشر بازی‌های برخط در دیگر کشورها باعث شکوفایی این صنعت شده است. برای مثال می‌توان از چین و کره‌ی جنوبی نام برد. این کشورها برای حمایت از رشد صنعت ساخت بازی های آن لاین بومی ، برای بیش از 3 سال استفاده از بازی های آن لاین خارجی بومی سازی شده در کشورشان را ممنوع اعلام کردند و در همان مدت برای تغییر ذائقه مخاطبان حمایت از ساخت بازی های بومی را افزایش دادند و امروز بازارهای بازی‌های آنلاین این کشورها در اختیار تولیدکنندگان بومی است.

در این میان گروه‌های سازنده بازی های برخط ایرانی در چارچوب‌های تعیین شده و با توجه به نابرابری شرایط در حال فعالیت در بازاری هستند که بدون توجه کافی در اختیار بازی‌های خارجی قرار گرفته است. بازی‌های ترجمه شده می‌توانند بعد از گذشت یک زمان تنفس میان مدت (به نفع تولیدکنندگان داخلی) و با رعایت چارچوب‌های تعریف شده به فعالیت خود در ایران ادامه داده و در رقابتی سالم در این عرصه‌ی جدید حضور داشته باشند. در نتیجه این محدودیت آغازی است بر شروع ساماندهی بازار آشفته بازی های برخط در ایران اسلامی.

 

*تراوین چیست؟

تراوین یک بازی استراتژی تحت شبکه است که علاقه‌قمندان بسیار زیادی را در دنیا و ایران به خود جلب کرده است.اغلب افرادی که برای بار اول ثبت نام میکنند تفکر سرگرمی و لذت بردن کوتاه مدت را از این بازی می‌کنند ولی به مرور زمان و با آشنا شدن با بازی و راهنمایی‌های مشاوری که در واقع همان help بازی است شما مجذوب راهنمایی‌های با پاداش آن راهنما می‌شوید و هر چه که او میگوید را برای رسیدن به پاداش بیشت عمل می‌کنید آهسته آهسته شما وادار به عمل به فرهنگ جدیدی می‌شوید که توسط  راهنما به شما آموزش داده شده بود و از سویی دیگر توسط هم میهنان خود به شما اجبار یا تشویق می‌شود.

به دلیل وجود دستورهایی که نتیجه نهایی دستور شما پس از طی زمان خاصی به عمل می‌رسد ، شما تقریبا مجبور می‌شوید دست کم روزی دوبار در این بازی جولان دهید و ناخودآگاه متوجه می‌شوید به دلیل جنگ هایی که به شما می‌شود یا دعوت به همکاری و یا کار با بازار و نامه های دریافتی و ارسالی قطعا شما افسوس می‌خورید ای کاش تمام مدت در این بازی آن لاین باشید

اگر از قویترین بازیکنان تراوین پرسیده شود روزی چندد ساعت مشغول هستنند بی گمان کمتر از 8 ساعت را نخواهند گفت و چه بسا این بازی به دلایل ذکر شده طوری شما را مجذوب می‌کند که خود شما عاملی برای مجذوب شدن این بازی شوید و حتی تا جاییکه به جای ای میل زدن به دوستان از پیام خوصوصی تراوین استفاده میکنید.

ولی براستی چه کسی این بازی و تفکر حاکم بر این بازی را پی‌ریزی کرد؟ هدف از ساخت تراوین چیست؟  نام تراوین بر گرفته از چیست؟ چرا حتی با تمام شدن یک فصل از این بازی مخاطبان با ذوق بیشتری به سمت ان میروند؟  چرا این بازی با تبلیغ در یاهو و سایت های فیلتر شکن آن هم به زبان محلی هر کشور بازدید کننده با شعار رایگان بودن جذب مخاطب میکند؟

چرا این بازی خریدنی نیست و کرایه میگیرد؟(بسیاری از دستورات ویژه در تراوین تنها به کمک گلد و طلای شما انجام می‌شود به عبارتی شما بایستی پول را به حساب فردی واریز کنید و آن طرف قرارداد با کش یو و سپس پول شما تبدیل به طلای در یک بازی می‌شود )

طلا در این بازی یک امتیاز برای خرید برخی امکانات در طول بازی است.در ابتدای بازی به خاطر انجام دادن وظایف مقداری طلا به هر بازیکن تعلق می‏گیرد.  برای این بازی چه میزان باید هزینه کرد تا همیشه خیال شما از هزینه های آن راحت شود؟ فکر میکنید تراوین چقدر پول از همین بازی استراتژیک کسب میکند؟ در چه کشوری تراوین فعال نشده است؟  و سوال آخر پشت بازی تراوین چه هدفی نهفته و چرا این بازی این همه ترویج داده شده ؟!

با کمی تفکر و تعمق پی می‌بریم که فرهنگی که تراوین به دنبال ترویج آن و اشاعه آن حتی توسط خود بازی کنان است. فرهنگ دزدی و حمله و ... شما برای کسب سرمایه فعالیت‌های دهکده خود نیازمند منابع هستید پس چند راه دارید یکی از طولانی‌ترین راه‌ها توسعه دهکده و مزارع می‌باشد راه دیگر از طریق خرید و فروش و راه سوم که از هر دو راه قبلی سودمندتر ، سریع‌تر و جذاب‌تر و هیجان انگیزتر است ، دزدی و غارت سرزمین‌ها اطراف است حال این سرزمین ها ممکن است که قبلا با شما دوست باشند یا مختص حساب کاربری دوست شما و یا حتی فامیل شما باشد و شما به شوخی یا جدی و یا استفاده از اصطلاح قوی‌تر کوچکتر را مغلوب می‌کند به طعم شیرینی از غارت دست میابید و اگر بتوانید بین تمام بازیکنان دنیا مورد بازیتان بیشتر غارت کنید از طرف سرور مدال افتخار دزدی کسب می‌کنید.

چرا شما به دلایل مختلف به دوستان خود به طور مجازی حمله می‌کنید؟ چرا مدال به غارت شما داده می‌شود؟ و چندین چرا دیگر که جوابی چون فرهنگ سازی بسیار غلط تراوین از سوی سازندگان آن در کشور های مختلف و بستر سازی برای ورود فرهنگ جدیدی مثل فرهنگ و نژاد ناتارها در خود بازی ندارد.

یکی از جالب ترین و هیجان انگیزترین بخش بازی پایان بازی است که پروسه‌ای از یک یا دو هفته تا یک تا دو ماه را به خود اختصاص می‌دهد است. لطفا کاملا بی طرفانه به این موضوع بیشتر دقت کنید.

چرا قوم دیگری حمله می‌کند؟ چرا اگر شما قوی باشید و شما به آنها حمله کنید منفعت به حساب میاید؟

در همه جنگ‌های این بازی غنیمت‌هایی چون چوب و آهن و طلا و گندم بدست آوردید ولی از حمله به شهرهای قوم ناتار نقشه ساخت منزل گاه پایان بازی را باید شروع کنید که حسابی حاشیه سازی می‌شود.

با کمی تعمق پی خواهید برد که قوم ناتار کسی نیست جز قومی با این مشخصات که باهوش‌تر از شماها هستنند ، شما تمام تلاشتان را می‌کنید و به آنها حتی حمله می‌کنید و تمام گروه خود را متحد و گروه‌های دیگر را تخریب می‌کنید تا شما تنها اتحادی باشید که به آنها حمله کرده و از آنها پیروز می‌شوید ولی در نهایت نقشه خود قومی ناتاری را به غنیمت می‌گیرید که به آن حمله کرده‌اید. پشت پرده این سناریو چیزی نیست جز عادی جلوه دادن یک مفهوم عمیق و بسیار ناراحت کننده و آن این که ناتار که تنها یک نام هست و میتواند هر نام دیگری مثل یهود یا صهیونیست را هم به خود بگیرد تنها قصد دارد که نقشه خودش را عملی کند حتی به قیمت از دست رفتن سرزمینش و یا سکونت گاهش.

پس این قوم معلوم است که در جاهای دیگری سکونت دارد معلوم است که فرمانده‌ اصلیش در سپاه خود شما وجود دارد و شما به نام آزادی در اسارت و بندگی قومی دیگر و فرماندهی دیگر زندگی می‌کنید. این خیلی جالب است که وقتی همه نقشه‌ها جمع می‌شود تازه شروع به اعمال اهداف دشمنی رو می‌کنید که خودتان به آن حمله کرده‌اید.

نکته مورد توجه هدف خود این نقشه‌هاست که بالاخره با این نقشه ها چه اتفاقی می‌افتد.  نقشه ها ، طرح ساختن عمارت جادو یا شگفتی جهان است.

این همه تلاش این همه زمان که دست کم 5 ماه طول می‌کشد یک بازی تمام شود و حتما شما مجبور به خرید طلا و پر کردن جیب دشمنان واقعی و خارج از بازی خود می‌شوید را به دوش می‌کشید تا آخر هم فرهنگ و غایت آنها ساخته شود؟ آیا مردم ایران متوجه نیستتند؟اگر هم کسی بداند ولی وقت و هزینه برای این بازی دروغ گو بکند ، چه فرقی می‌کند با کسی که در جهل کامل است؟

باز هم نکته جالب بازی این که اگر هم یکی از بازیکنان نتواند بازی را تمام کند خود ناتارها نقشه را انجام می‌دهند! یعنی اینکه در آخر این معبد باید ساخته شود به هر قیمت و به دست هر کسی و به دست هر اتحادی هدف از این همه حاشیه و هزینه تنها معرفی فرهنگی جدید است؟!

نزدیک به پایان بازی و در حینی که ناتار ها مورد حمله اتحاد شما هستند همه نقشه ها عمرانی نبوده و برخی از آنها به تعبیری جادویی برای پیشرفت شماست به عبارتی ممکن با پیدا کردن یک نقشه سرعت پیاده نظام شما تغییر چشم گیری پیدا کند و یا هر چیز دیگری! پس شما آماده پذیرفتن این نقشه به دلیل اعتقادی که به جادو پیدا می‌کنید ،می‌شوید و حریصانه‌تر و مشتاق‌تر به سمت پیدا کردن نقشه ها می‌روید.

* فلسفه اسم بازی تراوین

اسم تراوین برگرفته از یک کلمه یونانی به اسم تراویزاجوس است که به معنی گرگ سیاه می‌باشد.  جورج کبریل فیلسوف و روانشناس قرن 12 معتقد است که چون گرگ‌های سیاه با غارت گله‌های گوسفندان زندگی خود را می‌گذرانند این به این دلیل برای تراوین انتخاب شده که اشاره به افراد غارت‌گر در تراوین دارد و افراد غارت‌گر بازی به گرگ‌های سیاه تشبیه شده‌اند. در واقع اسم بازی هم بر مبنای غارت و چپاول پی ریزی شده است.