چنانچه صاعقه به كسي زد، بدانيد تقصير خودروسازان است

 يكي از خصوصيات رفتاري ما ايراني ها، دنبال مقصرگشتن و متهم كردن همديگر هنگام بروز مشكلات است، اين خصلت تقريباً در بيشتر ما شايع است و محدود به زمان و مكان نمي شود بطوريکه عادت كرده ايم هميشه يك نفر را مقصر دانسته و به قول معروف تمام كاسه كوزه ها را بر سر او بشكنيم.

به گزارش خبرگزاری موج، در تمام فعاليت ها و اقداماتي كه به عهده ما گذاشته شده موضوع فوق را در نظر داريم كه راهي در رو براي خود قرار داده و چاله اي براي ديگران حفر كنيم. همواره شرايط را به گونه اي رقم بزنيم كه در صورت بروز اشكال و مانع، به راحتي خود را تبرئه كرده و انگشت اتهام خود را به سمت ديگر بگيريم.

اين خصلت بارز رفتاري، ما را از شناخت واقعيات و حل ريشه اي مشكلات باز داشته است، زيرا همواره با انحراف اذهان و ارجاع دادن مشكلات به ديگري، موانع و كمبودها شناخته نشده و اقدامي در راه برطرف كردن آن ها صورت نمي گيرد.

در ادبيات رسانه اي ما هم اين ويژگي شديداً رسوخ كرده و اگر روزي چند دقيقه سري به سايت ها و روزنامه ها بزنيم، نمونه هاي آن را به وفور خواهيم ديد، يكي از سازمان ها و ارگان هايي كه معمولاً هيچ روزي بدون خبر نيست و هر روز اسم آن در رسانه هاي مجازي و مكتوب و همچنين راديو و تلويزيون به گوش مي رسد، خودروسازي است، از اين صنعت كشور هر روز خبري ديده يا شنيده مي شود، البته با توجه به وجود دو شركت بزرگ توليد اتومبيل در ايران يعني سايپا و ايران خودرو كه طيف وسيعي از جامعه با آن ها سرو كار داشته و مشتري توليدات آنان هستند، اين امر چندان غير منطقي نيست.

اما آن چه بيش از هر چيزي توجهات را به خود جلب مي كند، نقشي اغراق آميز است كه از سوي سازمان هاو نهادهاي مختلف كشور براي اين دو شركت در نظر گرفته شده، به گونه اي كه مخاطب حس مي كند سايپا و ايران خودرو به سوژه اي دم دست و لقمه اي چرب و راحت الحلقوم تبديل شده است كه هر كس در هر زمان و در هر مكان مي تواند آن ها را به موضوعات گوناگوني از قبيل روان شناسي، زيبايي شناسي، پزشكي، علوم فضايي و يا حتي هواشناسي ربط داده و تمام كمبودها و عقب ماندگي هاي اين حوزه هاي علمي را به گردن خودروسازان بياندازد.

براي مثال به تازگي يكي از مسئولان سازمان محيط زيست، آلودگي هشت شهر بزرگ ايران را گردن خودروسازان انداخته و آن ها را متهم كرده كه هواي كشور را آلوده مي كنند، لابد آلايندگي كارخانه ها، هجوم ريزگردها از عراق، افزايش معاينه فني خودروها از دو به پنج سال، كمبود بارش و عدم وزش باد و نيز خشك شدن درياچه اروميه، خشكي زاينده رود و عدم توجه به عواقب زيست محيطي آن و بروز آسيب در اماكن تاريخي نظير سي و سه پل، از بين رفتن باتلاق گاوخوني و نابودي حيات طبيعي آن، خشكي رود سرباز و درياچه هامون در سيستان و بلوچستان و قطع درختان جنگل ابر با هدف جاده سازي را هم مي توان تقصير خودروسازان انداخت، به هرحال خودروسازان دليل بسيار خوبي براي تمام اين مشكلات بوده و ديوارشان طبيعتاً كوتاه است.

وي طوري صحبت كرده كه گويي تمام عالم و آدم مقصر آلودگي هوا هستند بجز او و مجموعه تحت امرش، فقط او بوده كه به تعهدات خود عمل كرده و فقط او به فكر تنفس سالم مردم است و ديگران سعي در افزايش آمار بيماران قلبي، آسم و سرطاني دارند!

البته در اين ميان نبايد فراموش كنيم كه ساير متوليان محيط زيست به وظايف خود واقف بوده و به درستي تمام تلاش خود را براي حفظ طبيعت كشور به كار مي گيرند اما خودروسازان با كارشكني و ايجاد مانع، جلوي تبلور اين فعاليت هاي درخشان را گرفته و براي نابودي محيط زيست كشور شبانه روز تلاش مي كنند!

به نظر مي رسد بايد كمي واقع بينانه به مشكلات نگريسته و شجاعت پذيرش خطا را در خود ايجاد كنيم، گمان نكنيم كه بجز ما ديگران همه مقصرند، همان گونه كه مسئوليتي و سمتي را با جان و دل و از روي اشتياق مي پذيريم آن را با همه خوبي ها و بدي هايش بپذيريم، با همه باري كه بر دوش ما مي گذارد بپذيريم.