پایگاه خبری تحلیلی انتخاب (Entekhab.ir) : چوی سان هون در نیویورک تایمز نوشت: دوره دوم ریاستجمهوری دونالد ترامپ، بیاطمینانیهایی را برای شبهجزیره کره به همراه دارد، چرا که تنشهای هستهای در حال افزایش هستند. رهبر کره شمالی ممکن است این را فرصتی برای از سرگیری مذاکرات با آمریکا بداند، با قدرت چانهزنی بیشتر نسبت به زمانی که اولین بار با ترامپ ملاقات کرد.
به گزارش سرویس بین الملل «انتخاب»، در ادامه این مطلب آمده است: در جریان کمپین انتخاباتی خود در سال 2024، دونالد ترامپ اتحاد ایالات متحده با کره جنوبی را به عنوان یک معامله بد برای کشور خود توصیف کرد و کره جنوبی را متهم کرد که برای 28,500 سرباز آمریکایی مستقر در خاک خود، سهم کافی نمیپردازد.
اما وقتی او از کیم جونگ-اون، رهبر کره شمالی که تهدید کرده بود از سلاحهای هستهای علیه کره جنوبی استفاده خواهد کرد، یاد کرد، به گونهای صحبت کرد که گویی کیم یک دوست قدیمی است.
ترامپ در جولای گفت: «خوب است که با کسی کنار بیایید وقتی که او تعداد زیادی سلاح هستهای یا چیزهای دیگر داشته باشد». «او هم دوست دارد که من دوباره برگردم. فکر میکنم او دلتنگ من شده است، اگر بخواهید حقیقت را بدانید.»
اکنون کرهایها خود را آماده بازگشت ترامپ به کاخ سفید میکنند و این امر همراه با نگرانی و بیاطمینانی فزاینده است، چرا که احتمال به وجود آمدن یک دوره جدید از هیجان و بحرانهای دیپلماتیک شبیه به دوره اول ترامپ وجود دارد.
برخی نگرانند که ترامپ بار دیگر تهدید کند که سربازان آمریکایی را از کره جنوبی خارج خواهد کرد مگر اینکه کره جنوبی سهم بیشتری از هزینهها را بپردازد و او دوباره رابطه دیپلماتیک نادرستی با کیم برقرار کند.
لی بیونگچول، کارشناس کره شمالی در موسسه مطالعات دور شرقی در سئول، گفت: «روابط کره جنوبی و ایالات متحده وارد طوفان خواهد شد. اما احتمالاً دوباره خواهیم دید که کیم جونگ-اون و ترامپ نامههای عاشقانه به یکدیگر مینویسند.»
کره شمالی هنوز به انتخاب ترامپ واکنشی نشان نداده است. اما تحلیلگران میگویند که کیم ممکن است آن را فرصتی برای از سرگیری مذاکرات با ایالات متحده ببیند — با قدرت چانهزنی بیشتر از آنچه که در اولین ملاقات با ترامپ داشت. از آن زمان تا به حال، قابلیتهای هستهای و موشکی کره شمالی به طور قابل توجهی افزایش یافته است و این امر به کیم این امکان را میدهد که خواستههای بیشتری در مقابل تسلیم شدن در برنامه هستهای خود مطرح کند.
از سال 2019، کیم جونگ-اون موشکهای هستهای بیشتری را توسعه و آزمایش کرده است. او در ژوئن با روسیه یک توافق دفاعی دوجانبه امضا کرد. در سپتامبر، کره شمالی برای اولین بار محل تولید اورانیوم برای سلاحهای هستهای را معرفی کرد و کیم وعده داد که «به طور نمایی» سلاحهای هستهای بیشتری تولید کند.
پس از پرتاب یک موشک بالستیک قارهپیما با نانم هواسونگ-19 در هفته گذشته، کیم گفت که کره شمالی «هرگز خط مشی تقویت نیروهای هستهای خود را تغییر نخواهد داد.» مقامات کره جنوبی هشدار دادند که کیم ممکن است حتی آزمایش هستهای هفتم خود را انجام دهد که اولین آزمایش هستهای این کشور از سال 2017 خواهد بود تا فشار بیشتری بر ترامپ وارد کند.
ترامپ به احتمال زیاد دوره دوم ریاستجمهوری خود را با قدرت سیاسی بیشتری آغاز خواهد کرد، پس از پیروزی بزرگ در انتخابات و با این که جمهوریخواهان در مسیر کنترل هر دو مجلس کنگره هستند، گرچه با چالشهای سیاست خارجی از جمله جنگها در خاورمیانه و اوکراین روبهرو است. اگر او وارد مذاکرات با کره شمالی شود، با معمایی چند دههای روبهرو خواهد شد که دولتهای مختلف ایالات متحده تلاش کردهاند آن را حل کنند اما موفق نشدهاند. آخرین بار که این کار را کرد، بین فشار و اهانت به کیم و دیپلماسی دوستانه و رو در رو در نوسان بود، اما حتی این رویکرد نیز شکست خورد.
اگر کیم و ترامپ مذاکرات را از سر بگیرند، انتظار میرود که کیم تلاش کند ترامپ را متقاعد کند که تحریمها را کاهش دهد و حضور نظامی آمریکا را در شبه جزیره کاهش دهد در ازای منجمد کردن برنامه موشکی بالستیک دوربرد کره شمالی و محدود کردن — اما نه حذف — زرادخانه هستهای آن. برای دههها، واشنگتن و متحدانش خواستار «برچیدن کامل، قابل تأیید و غیرقابل برگشت» برنامه هستهای کره شمالی بودهاند.
چئون سئونگهون، رئیس سابق موسسه کره برای اتحاد ملی در سئول، گفت: «کیم جونگ-اون میخواهد ایالات متحده سلاحهای هستهای او را به عنوان یک واقعیت پذیرفته و وارد مذاکرات کاهش تسلیحات با او شود.» «اگر چنین مذاکرهای صورت بگیرد، شوک و سردرگمی بزرگی در کره جنوبی به وجود خواهد آورد، زیرا این امر معادل به رسمیت شناختن کره شمالی به عنوان یک قدرت هستهای خواهد بود.»
ترامپ و کیم بخش زیادی از سال 2017 را به رد و بدل کردن توهینهای شخصی و تهدید به جنگ هستهای گذراندند. پس از آزمایشهای هستهای و موشکی بالستیک دوربرد آن ترامپ تهدید کرد که «آتش و خشم» را بر کره شمالی میبارد و این کشور را «کاملاً نابود» خواهد کرد. او بمبافکنهای دوربرد و ناوهای هواپیمابر را به سوی شبهجزیره فرستاد تا کیم را که او را «مرد راکت کوچولو» میخواند، تهدید کند. کیم ترامپ را «عقب مانده ذهنی آمریکایی» خطاب کرد.
سپس آنها تغییر موضع دادند و در سال 2018 در سنگاپور اولین نشست سران بین دو کشور را برگزار کردند. ترامپ با لغو یا کاهش تمرینات نظامی مشترک با کره جنوبی، که مدتها نماد اراده اتحاد برای بازدارندگی کره شمالی و اخیراً چین بود، دیپلماسی خود را با کیم تسهیل کرد. ترامپ بعدها گفت که او و دیکتاتور کره شمالی «عاشق هم شدند.»
کرهایها دیدارهای آنها را با ترکیبی از شک و امید تماشا کردند و بسیاری آرزو داشتند که دو رهبر توافق صلحی تاریخی برای شبهجزیره کره به دست آورند، که یکی از نقاط بحرانزای جهان از زمان جنگ کره 1950-1953 است که با آتشبس پایان یافت و دو طرف بهطور فنی در حالت جنگ باقی ماندند. اما مذاکرات ترامپ و کیم در سال 2019 شکست خورد، زیرا آنها در مورد میزان کاهش برنامه هستهای کره شمالی به توافق نرسیدند تا در ازای آن، کره شمالی از تحریمهای بینالمللی که برای توسعه اقتصادی نیاز داشت، رهایی یابد.
از آن زمان، کیم روشی جدید پیدا کرده است، به سرعت زرادخانه هستهای خود را گسترش داده و تمام ارتباطات با واشنگتن و سئول را قطع کرده است. او همچنین یک اتحاد جدید با روسیه ایجاد کرد و هم سلاح و هم نیرو به آن کشور برای کمک به جنگ در اوکراین فرستاده است.
رئیسجمهور یون سوک یول از زمانی که در سال 2022 به ریاستجمهوری رسید، با دولت بایدن برای بازگرداندن و گسترش تمرینات نظامی مشترک با متحدان همکاری کرده است. اگر ترامپ دوباره این تمرینات نظامی را کاهش دهد و دیپلماسی با کیم را از سر بگیرد در زمانی که کره شمالی کره جنوبی را به عنوان یک شریک مذاکره نپذیرفته است، میراث یون در خطر خواهد بود.
زمانی که ترامپ چهارشنبه با یون در مورد کره شمالی صحبت کرد، او «علاقه به کره شمالی» نشان داد و بحثهایی در مورد آزمایشهای موشکی اخیر این کشور و حملات «بالون های زباله» که به کره جنوبی ارسال کرده بود، آغاز شد. یون گفت که دو رهبر توافق کردند که به زودی ملاقات کنند.
رئیسجمهور کره جنوبی گفت که سیاستمداران آمریکایی به او گفتهاند که او و ترامپ شاید شخصیت مشترکی داشته باشند، شاید به این دلیل که هر دو پس از اینکه در زمینههای دیگر برای مدت های طولانی مشغول فعالیت بوده اند وارد عرصه سیاست شده اند.
رابطه بین دونالد ترامپ و کیم جونگ-اون در ابتدا امیدوارکننده به نظر میرسید، بهویژه پس از اولین دیدارشان در سنگاپور که توجه زیادی را به خود جلب کرد. با این حال، دومین نشست آنها در هانوی در سال ۲۰۱۹ به عنوان یک شکست برای کیم جونگ-اون تلقی شد، زیرا انتظارات بالایی در خانه ایجاد شده بود که او به یک توافق بزرگ با آمریکا دست خواهد یافت، اما این نشست بدون دستیابی به توافقی پایان یافت. این نتیجه به عنوان یک شرمندگی بالقوه برای کیم دیده شد و اگرچه بعدها دیدار دیگری انجام شد که در آن ترامپ بهطور نمادین وارد کره شمالی شد، اما گفتگوها کمرنگ شد و کیم عدم علاقه خود به مذاکرات آینده را اعلام کرد.
اکنون ممکن است کیم جونگ-اون در هرگونه مذاکرات احتمالی با ترامپ محتاطانهتر عمل کند تا از تکرار ناامیدیهای گذشته جلوگیری کند و شرایط پیشین قاطعانهتری برای مذاکرات تعیین کند. به گفته پارک وون-گون، یک دانشمند سیاسی، چنین سیاستی محتمل به نظر می رسد.
برای کره جنوبی، نگاه ترامپ به ائتلافها بهصورت معاملهگرانه چالشهایی را به وجود آورده است. ترامپ پیشنهاد کرده که از کره جنوبی ۱۰ میلیارد دلار برای حفظ نیروهای آمریکایی در آنجا طلب کند، که با ۱ میلیارد دلار فعلی که به تدریج تا سال ۲۰۲۶ به ۱.۱۳ میلیارد دلار افزایش خواهد یافت، در تضاد است. این رویکرد میتواند بیشتر از کرهایها را وادار به پرسش درباره اعتماد به پشتیبانی آمریکا کند و به فکر توسعه توان هستهای خود برای بازدارندگی کره شمالی بیندازد، یک احساسی که بر اساس نظرسنجیها قبلاً نزد حدود ۷۰ درصد از جمعیت وجود دارد.
احتمال انتخاب مجدد ترامپ نگرانیهایی را ایجاد میکند که مبادا کره جنوبی با کره شمالی مسلح به سلاح هستهای بهتنهایی مواجه شود. پارک اینکوک، سفیر سابق کره جنوبی در سازمان ملل، این نگرانیها را در نشستی مطرح کرده است. در همین حین، رئیسجمهور کنونی کره جنوبی، یون، سال گذشته وقتی با بایدن "اعلامیه واشنگتن" را امضا کرد، مجدداً به عدم اشاعه تسلیحات هستهای پایبند شد در حالی که آمریکا قول داد از کره جنوبی با تمام امکانات نظامی خویش، از جمله هستهای، دفاع کند.
چونگ سونگ-چان، تحلیلگر ارشد، هشدار داده است که بازگشت ترامپ میتواند این توافق را بیارزش کند و این موضوع کره جنوبی را وادار به بررسی مجدد استراتژیهای دیپلماتیک و امنیتی خود خواهد کرد و احتمالاً حمایت داخلی برای تسلیح هستهای را در واکنش به بیثباتی منطقهای افزایش میدهد.