ایرنا: تحقیقات علمی اخیر نشان می‌دهد که شاخص توده بدنی غیرطبیعی کودکان—چه چاقی و چه لاغری—می‌تواند به طور مستقیم بر عملکرد ریه‌های آن‌ها تأثیر بگذارد.
تقریباً از هر ده کودک، یک نفر دچار کاهش رشد ریه می‌شود که این موضوع مانع از دستیابی به ظرفیت کامل ریه‌ها در بزرگسالی می‌گردد.
عملکرد ضعیف ریه‌ها می‌تواند خطر ابتلا به بیماری‌های جدی مانند بیماری‌های قلبی، ریوی و دیابت را افزایش دهد. در این راستا، وزن و قد غیرطبیعی در دوران کودکی نقش اساسی در اختلال در رشد ریه ایفا می‌کند.
شاخص توده بدنی (BMI) به عنوان معیاری برای اندازه‌گیری تناسب قد و وزن افراد استفاده می‌شود و می‌تواند نشان‌دهنده اضافه وزن یا کمبود وزن باشد. با این حال، این شاخص جزئیاتی مانند ترکیب ماهیچه‌ها و چربی را در نظر نمی‌گیرد.
یافته‌های پژوهشگران مؤسسه کارولینسکا در سوئد نشان می‌دهد که خروج شاخص توده بدنی از محدوده طبیعی—چه به سمت بالا و چه به سمت پایین—با اختلال در عملکرد ریه ارتباط دارد. گَنگ وانگ، یکی از پژوهشگران این مؤسسه، توضیح داد که در این پژوهش، روند رشد عملکرد ریه ۴ هزار کودک از بدو تولد تا ۲۴ سالگی مورد بررسی قرار گرفته است.
نکته جالب این است که گروهی از کودکانی که دارای شاخص توده بدنی بالا بودند اما قبل از بلوغ به محدوده طبیعی رسیدند، عملکرد ریه‌شان در بزرگسالی تحت تأثیر قرار نگرفت. این موضوع بر اهمیت مدیریت وزن در سنین پایین تأکید دارد و نشان می‌دهد که توجه به شاخص توده بدنی می‌تواند به حفظ سلامت ریه‌ها در طول زندگی کمک کند.
در نهایت، این تحقیقات اهمیت پایش وزن و رشد کودکان را در راستای جلوگیری از عوارض جدی بر سلامت ریه‌ها و سایر ارگان‌های حیاتی تأکید می‌کند.
