ایسنا: هنگامی که بخواهید ثروتمندترین کشورهای جهان را بررسی کنید احتمالا تولید ناخالص داخلی سرانه را مدنظر قرار خواهید داد.
در این مطلب، ۱۰ کشور برتر ثروتمند بر اساس تولید ناخالص داخلی سرانه در برآورد صندوق بین‌المللی پول (IMF) فهرست شده است با این حال، اگر به دنبال تولید ناخالص داخلی سرانه چین یا ایالات‌متحده هستید، این فهرست ممکن است شما را شگفت‌زده کند، زیرا کشورهایی که در صدر قرار می‌گیرند، کوچک‌ترین کشورهای روی نقشه هستند.
در فهرست کشورهای برتر ثروتمند سال ۲۰۲۴ _بر اساس تولید ناخالص داخلی سرانه_ کشورهای اروپایی و آسیایی در رده‌بندی برتر قرار گرفتند. اقتصاد جهانی به طرز شگفت‌انگیزی در بهبودی از اختلالات کووید-۱۹ و تنش‌های ژئوپلیتیکی مقاوم بوده است و اقتصادهای پیشرفته شاهد شتاب اندکی در رشد اقتصادی از ۱.۶ درصد ثبت شده در سال ۲۰۲۳ به ۱.۷ درصد در سال ۲۰۲۴ و ۱.۸ درصد در سال ۲۰۲۵ هستند.
چشم‌انداز اقتصاد جهانی برای ثروتمندترین کشورهای جهان در سال ۲۰۲۴ همانطور که صندوق بین‌المللی پول (IMF) پیش‌بینی کرده است، نشان‌دهنده مسیر ثابت و در عین حال محتاطانه رو به جلو برای اقتصاد جهانی است و با همان سرعت سال ۲۰۲۳ به رشد ۳.۲ درصدی در سال‌های ۲۰۲۴ و ۲۰۲۵ ادامه خواهد داد. با این حال، شاهد کاهش متوسطی در بازارهای نوظهور و اقتصادهای در حال توسعه از ۴.۳ درصد در سال ۲۰۲۳ به ۴.۲ درصد در سال‌های ۲۰۲۴ و ۲۰۲۵ خواهد بود.
در حالی که چند ماه دیگر به پایان سال ۲۰۲۴ نزدیک می‌شویم، صندوق بین المللی پول (IMF) آخرین پیش‌بینی خود در مورد ثروتمندترین کشورها بر اساس برابری قدرت خرید (PPP) سرانه رتبه‌بندی کرده است.
تولید ناخالص داخلی (GDP) پارامتری برای ارزش تمام کالاها و خدمات تولید شده در یک کشور است، با تولید ناخالص داخلی سرانه دیدگاه‌هایی در مورد رفاه نسبی و استانداردهای زندگی شهروندان ارائه می‌شود. با در نظر گرفتن این عوامل، می‌توان برابری قدرت خرید را بدست آورد که با تقسیم ثروت یک کشور بر ساکنان تمام وقت آن، با در نظر گرفتن نرخ تورم و هزینه‌های محصول و خدمات محلی محاسبه می‌شود.
بر اساس گزارش صندوق بین‌المللی پول، لوکزامبورگ با تولید ناخالص داخلی ۸۸.۵۶ میلیارد دلار ثروتمندترین کشور جهان است که تا حد زیادی به دلیل موقعیت استراتژیک آن در اروپای مرکزی و بخش خدمات مالی قوی آن است. این کشور به دلیل استفاده از ثروت خود برای تضمین استانداردهای زندگی، مراقبت‌های بهداشتی و آموزش بهتر برای جمعیت خود، شناخته شده است. علاوه بر این، لوکزامبورگ یکی از برترین مقاصد گردشگری جهان است همچنین یکی از اولین کشورهایی محسوب می‌شود که حمل و نقل عمومی رایگان ارائه می‌دهد و دارای بالاترین حداقل دستمزد در جهان است.
منطقه اداری ویژه چین، ماکائو، با تولید ناخالص داخلی ۵۴.۶۸ میلیارد دلار، پس از لوکزامبورگ در رتبه دوم جهانی قرار گرفته و یکی از برترین مقاصد مسافرتی در جهان است. علیرغم اینکه در طول بحران کووید-۱۹ به دلیل محدودیت‌های مسافرتی و قرنطینه‌های مکرر ضربه شدیدی خورد، اقتصاد آن با کمک رویکرد سرمایه‌داری متمایز خود که با قوانین سرزمین اصلی چین متفاوت است، به سرعت در مسیر بهبودی قرار دارد.
ایرلند با تولید ناخالص داخلی ۵۶۴.۰۲ میلیارد دلار در رتبه سوم قرار دارد. ایرلند پس از بحران مالی بزرگ سال ۲۰۰۸، تلاش زیادی برای اصلاح صنعت بانکداری خود انجام داد و اقداماتی مانند کاهش دستمزدهای بخش دولتی را آغاز کرد تا اقتصاد خود را به جایگاه امروز برساند. علاوه بر این، ایرلند یکی از بزرگترین بهشت‌های مالیاتی شرکت‌ها در جهان محسوب می‌شود، با شرکت‌های چندملیتی (مانند اپل، گوگل و مایکروسافت) که در سال‌های اخیر بیش از ۵۰ درصد به اقتصاد ایرلند اضافه کرده‌اند.
سنگاپور رتبه چهارم را کسب کرده و تولید ناخالص داخلی آن ۵۲۵.۲۳ میلیارد دلار اعلام شده و یکی از بزرگترین مراکز تجاری در جهان است. اقتصاد آن در سال‌های اخیر چندین ضربه متوالی را متحمل شده است.
قطر رتبه پنجم را دارد و تولید ناخالص داخلی آن ۲۴۴.۶۹ میلیارد دلار است. قطر و همچنین امارات متحده عربی که در این فهرست قرار دارند عمدتا از ذخایر منابع طبیعی خود بهره می‌برند. قطر سومین ذخایر بزرگ گاز در جهان است. ذخایر نفت و گاز طبیعی قطر در مقایسه با جمعیت آن به‌طور قابل توجهی بسیار زیاد است و به رتبه بالای آن در میان ثروتمندترین کشورها کمک می‌کند. قطر همچنین در حال افزایش اقتصاد خود در بخش‌های دیگر مانند میزبانی فیفا ۲۰۲۲ است که رونق زیادی به گردشگری و اقتصاد آن داده است.
امارات متحده عربی با تولید ناخالص داخلی ۵۲۷.۸ میلیارد دلار در رتبه ششم قرار گرفته است و پس از ترکیه و عربستان سعودی سومین اقتصاد بزرگ خاورمیانه است. امارات نیز از منابع طبیعی خود بهره زیادی می‌برد. تنها ۲۰ درصد از جمعیت آن بومی هستند و بقیه با مزایای اقتصادی مانند حقوق معاف از مالیات جذب می‌شوند. علاوه بر بخش هیدروکربنی آن، گردشگری، امور مالی و ساخت و ساز از صنایع پرسود در امارات هستند. این کشور سخت در تلاش است تا به یک مرکز اجتماعی و فرهنگی تبدیل شود که نمونه آن میزبانی از اکسپوی ۲۰۲۰ دبی و برنامه‌ریزی اکسپوی دیگری در سال ۲۰۲۵ است.
سوئیس با تولید ناخالص داخلی ۹۳۸.۴۶ میلیارد دلار رتبه هفتم را کسب کرده و یکی از بزرگترین نقاط توریستی در سطح جهان است، بخش مالی شلوغی نیز دارد. این کشور بیشتر از صادرات فلزات گرانبها، ابزار دقیق و ماشین‌آلات مانند رایانه و تجهیزات پزشکی سود می‌برد. حدود ۷۴ درصد از تولید ناخالص داخلی سوئیس از بخش خدمات و ۲۵ درصد از صنعت و کمتر از یک درصد از بخش کشاورزی است. سوئیس پایین‌ترین نرخ مالیات بر ارزش افزوده در اروپا را دارد.
سن مارینو تولید ناخالص داخلی ۲.۰۳ میلیارد دلار دارد. نرخ‌های مالیات بر درآمد در این مکان ناچیز است و به ثروت شهروندان کمک می‌کند. این یکی از معدود کشورهایی در جهان است که تا سال ۲۰۲۴ هیچ بدهی ملی نداشته و رتبه هشتم را کسب کرده است.
ایالات‌متحده با تولید ناخالص داخلی ۲۸.۷۸ تریلیون دلار رتبه نهم را دارد. آمریکا در کنار اینکه یک نهاد اقتصادی مسلط است، با قابلیت‌های نظامی خود نیز تقویت شده است.
نروژ، تولید ناخالص داخلی ۵۲۶.۹۵ میلیارد دلار را ثبت کرده و یکی از بزرگترین تامین‌کنندگان نفت در قلمروهای اروپای غربی است. این کشور پس از سقوط اقتصاد در طول بحران کووید-۱۹ پیشرفت مالی خوبی داشته است. علاوه بر این، نروژ دارای صندوق دارایی ۱.۳ تریلیون دلاری برای مقابله فوری با هر بحرانی است که بزرگترین در نوع خود در جهان است.
این رتبه‌بندی‌ها، رونق اقتصادی کشورهای کوچک‌تر و اغلب غنی از منابع را نشان می‌دهد که به دلیل سطوح بالای درآمدشان نسبت به اندازه جمعیت، بر شاخص‌های تولید ناخالص داخلی سرانه تسلط دارند.
