پایگاه خبری تحلیلی انتخاب (Entekhab.ir) : مهر: یک خبر خوب برای افرادی که تلاش می کنند ورزش منظم را در هفته کاری پرمشغله خود جای دهند، وجود دارد.
به نقل از مدیسن نت، یک مطالعه جدید نشان میدهد که تمرینات در تعطیلات آخر هفته به اندازه ورزش روزانه برای سلامت کلی فرد مفید است.
محققان گزارش دادند افرادی که تمام ورزشهای توصیه شده هفتگی خود را در یک یا دو روز انجام میدهند تقریباً به اندازه افرادی که تمرینات خود را به طور مساوی در طول هفته پخش میکنند سالم هستند.
محققان دریافتند که هر دو گروه به طور مشابه با خطر کمتر ابتلاء به بیش از ۲۰۰ بیماری احتمالی در ۱۶ دسته، از بیماریهای قلبی و گوارشی گرفته تا سلامت روان و بیماریهای مغزی، روبرو بودند.
دکتر «شأن خورشید»، یکی از محققین ارشد و متخصص قلب و عروق در مرکز بیمارستان آریتمی های قلبی ماساچوست، گفت: «از آنجایی که به نظر میرسد مزایای مشابهی برای ورزش در آخر هفته در مقایسه با فعالیت منظم وجود دارد، ممکن است حجم کل فعالیت، به جای الگوی نظم، بیشترین اهمیت را داشته باشد.»
محققان گفتند دستورالعملها حداقل ۱۵۰ دقیقه فعالیت بدنی متوسط تا شدید را در هفته توصیه میکنند.
اما اینکه چگونه یک فرد هر هفته آن دقایق را دریافت میکند، یک سوال باز باقی مانده است. آیا بهتر است روزانه ۲۰ تا ۳۰ دقیقه ورزش کند یا اینکه یک فرد میتواند تمام این فعالیت بدنی را در چند روز جمع آوری کند و فاصله بین تمرینات طولانیتر باشد؟
برای این مطالعه، محققان دادههای نزدیک به ۹۰۰۰۰ شرکتکننده در یک پروژه تحقیقاتی بهداشتی در حال انجام در بریتانیا را تجزیه و تحلیل کردند. شرکت کنندگان از دستبند مچ دستی استفاده میکردند که کل فعالیت بدنی آنها را در طول یک هفته ثبت میکرد.
محققان شرکت کنندگان را بر اساس اینکه چگونه ۱۵۰ دقیقه تمرین هفتگی خود را انجام دادند، به عنوان ورزشکاران آخر هفته، ورزشکاران ثابت منظم یا غیرفعال دسته بندی کردند.
نتایج نشان میدهد که هر دو الگوی فعالیت بدنی منظم و ورزشکار آخر هفته با خطرات قابل توجه کمتر ابتلاء به ۲۶۴ بیماری مختلف در مقایسه با عدم تحرک همراه بودند.
به عنوان مثال، ورزش آخر هفته و ورزش منظم به ترتیب با ۲۳ و ۲۸ درصد کاهش خطر ابتلاء به فشار خون بالا و ۴۳ و ۴۶ درصد کاهش خطر ابتلاء به دیابت مرتبط بود.
خورشید در بیانیه خبری بیمارستان گفت: «نتایج نشان میدهد که فعالیت بدنی به طور کلی برای کاهش خطر بیماریها در آینده، بهویژه بیماریهای قلبی متابولیک مفید است. بیماران باید تشویق شوند تا با استفاده از هر الگوی که ممکن است برای آنها بهترین کارکرد را داشته باشد، در فعالیت بدنی شرکت کنند.»