یورو نیوز: امروزه دره سرسبز اطراف رودخانه «تولنز» در شمال شرقی آلمان مکانی آرام در دل طبیعت محسوب می‌شود. از نظر باستان‌شناسان اما این مکان نشانه‌هایی از وجود یک گذشته خونبار را در دل خود دارد.
باستان‌شناسان این مکان را محل قدیمی‌ترین نبرد شناخته‌شده تا به امروز در خاک اروپا و همچنین مهم‌ترین نبرد زمان خود می‌دانند.
یک باستان‌شناس آماتور برای اولین بار در سال ۱۹۹۶ استخوانی را در این مکان دید که از ساحل رودخانه بیرون زده بود. از آن زمان به بعد و با انجام مجموعه‌ای از کاوش‌ها، هزاران استخوان و صدها سلاح مربوط به نبردی بزرگ در ۳۲۵۰ سال پیش در این محل کشف شده است.
باستان‌شناسان دریافته‌اند که در این میدان نبرد، دو گروه متخاصم هر کدام متشکل از ۲ هزار جنگجو در حدود سال ۱۲۵۰ قبل از میلاد با یکدیگر درگیر شده‌اند.
تخمین زده می‌شود که بین ۷۵۰ تا ۱۰۰۰ نفر در این نبرد جان خود را از دست داده‌اند. در میان هزاران استخوان انسانی که در صحنه کشف شده است دستکم ۱۵۰ فرد، عمدتاً مردان جوان ۲۰ تا ۴۰ ساله، و همچنین دو زن شناسایی شده‌اند.
با این حال بزرگترین رازهایی که محققان قصد کشف آن را دارند این بوده است که چرا این نبرد رخ داد و چه کسانی در آن جنگیدند؟ در واقع هیچکس دقیقاً نمی‌داند که منشأ درگیری یا اختلافی که منجر به این کشتار شد چه بوده است.
اکنون ده‌ها نوک پیکان برنزی و سنگ چخماق به دست آمده از دره تولنز، جزئیاتی را در مورد جنگجویان ماهری که در این نبرد بی‌رحمانه در عصر برنز جنگیده‌اند آشکار می‌کند.
لیف اینسلمان، باستان‌شناس در مقطع دکترا در دانشگاه برلین و نویسنده اصلی این مطالعه، در این باره میگوید: «آن‌ها می‌توانند نیروهای یک جنگ‌سالار یا رهبر کاریزماتیک بوده باشند که همراه با عده‌ای از مزدوران استخدام‌شده به جنگ پرداخته‌اند.»
آقای اینسلمان و همکارانش ۵۴ نوک پیکان برنزی و سنگ چخماق کشف شده در سایت باستان‌شناسی دره تولنز واقع در حدود ۱۳۰ کیلومتری شمال برلین را بررسی کردند. بعضی از این پیکان‌ها در بدن جنگجویان فرو رفته بود و باستان‌شناسان آن‌ها را از بقایای اجساد خارج کردند.
نتایج این مطالعه جدید نشان داد که برخی از تیرهای کشف شده در میدان نبرد ممکن است از دوردست‌ها در جنوب اروپای مرکزی آمده باشند.
محققان برای کشف منشأ این پیکان‌ها، آن‌ها را با پیکان‌های یافت شده در بیش از ۴۷۰۰ نقطه دیگر در سایر نقاط اروپا مقایسه کردند.
به گفته آنان، برخی از این مصنوعات باستانی دارای اشکال خاصی با پایه و حالات «لوزی‌شکل» هستند که نشان می‌دهد احتمالاً در ناحیه باواریا در آلمان امروزی و یا در موراویا در چکسلواکی کنونی ساخته شده‌اند.
محققان با توجه به نبود چنین پیکان‌هایی در گورهای محلی کشف‌شده، می‌گویند این پیکان‌ها از طریق تجارت به تولنز نرسیده‌اند بلکه جنگجو‌های جنوبی احتمالاً این تیرها را با خود آورده‌اند تا در نبرد شرکت کنند.
محققان همچنین ارتباطاتی بین برخی از مصنوعات برنزی کشف شده در بستر رودخانه تولنز و سایر اشیاء مربوط به همان دوره که در جنوب آلمان و شرق فرانسه یافت شده کشف کرده‌اند.
تا قبل از کشف این میدان نبرد، بسیاری از محققین تصور می‌کردند که عصر برنز در وهله اول یک دوره صلح‌آمیز بوده که طی آن تجارت عامل اصلی توسعه فرهنگی به شمار می‌رفته است. با این حال اکتشافات انجام شده در سایت دره تولنز نشان داده است که «درگیری‌های مهم و خشونت‌آمیز بخشی جدایی‌ناپذیر از زندگی در عصر برنز بوده است.»
آقای اینسلمان میگوید سایر مکان‌های باستان‌شناسی آلمانی مربوط به همین دوره، نوک پیکان بیشتری نسبت به دوره‌های قبلی نشان می‌دهند که همین امر نشان‌دهنده افزایش منازعه‌های خشونت‌آمیز است.
دلایل این افزایش خشونت ناشناخته است، با این حال از تغییرات آب و هوایی، بیماری و بلایای طبیعی در دوران زوال حکومت‌های محلی مدیترانه به عنوان بخشی از این عوامل نام برده می‌شود.
نتایج مطالعات تازه در نشریه علمی «Antiquity» منتشر شده است.
