مهر: میلیون ها زن با ناراحتی و استرس ناشی از بی اختیاری ادرار دست و پنجه نرم می کنند و بسیاری برای کمک به داروها روی می آورند.
به نقل از مدیسن نت، اکنون، تحقیقات جدید نشان می‌دهد که یوگا و سایر ورزش ها ممکن است برای کنترل این مشکلات مثانه به خوبی کار کنند.
محققان دانشگاه استنفورد گزارش می دهند که ۱۲ هفته تمرین یوگا به طور متوسط ۶۵٪- تقریباً معادل مصرف یک دارو- دوره های بی اختیاری را در بین شرکت کنندگان کاهش می دهد.
دکتر «لزلی سوباک»، نویسنده ارشد این مطالعه، رئیس بخش زنان و زایمان در دانشگاه استنفورد، گفت: «من فکر می‌کنم اگر علاقه دارید آن را امتحان کنید، ایده خوبی است. این خطر بسیار کم است، و نه تنها برای بی اختیاری، بلکه برای آرامش روانی شما نیز سودمند است.»
به گفته محققان، نیمی از زنان میانسال و تا ۸۰ درصد از زنان ۸۰ ساله، بی اختیاری ادرار را تجربه می کنند.
سوباک خاطرنشان کرد: «بی اختیاری و پرکاری مثانه یکی از بزرگترین عوامل خطر برای افتادن و شکستگی در زنان مسن است. شب با عجله به سمت دستشویی می روند با چراغ های خاموش که با خطر زمین خوردن و افتادن و شکستن لگن همراه است.»
او گفت: «اما درمان‌های مؤثری وجود دارد و ورزش می‌تواند یکی از آنها باشد.»
مطالعه جدید شامل ۲۴۰ زن مبتلا به بی اختیاری ادرار، ۴۵ تا ۹۰ ساله، با میانگین سنی ۶۲ سال بود. حدود نیمی از آنها به طور تصادفی در ۱۲ هفته برنامه هاتا یوگا قرار گرفتند، در حالی که نیمی دیگر کلاس های ورزشی متمرکز بر کشش و تقویت داشتند.
در برنامه یوگا، زنان در دو کلاس ۹۰ دقیقه ای در هفته شرکت کردند و ۱۶ حالت برای تقویت کف لگن را یاد گرفتند. کف لگن ماهیچه های لگنی را درگیر می کند که به نگه داشتن مثانه و مجرای ادرار در جای خود کمک می کند.
در کلاس ورزش، که شامل زمان مشابهی بود، تمرینات به طور خاص بر روی کف لگن تمرکز نداشتند.
شرکت‌کنندگان ثبت کردند که چه زمانی یک دوره بی‌اختیاری را تجربه کرده‌اند، و اینکه آیا این بی‌اختیاری استرسی (همانطور که می‌تواند در هنگام عطسه یا سرفه رخ دهد) یا بی‌اختیاری فوری، بوده است، جایی که اصرار برای رفتن به دستشویی ممکن است طاقت‌فرسا باشد.
به گفته محققان، زنانی که هم در یوگا و هم به ورزش استاندارد مشغول بودند، شاهد تغییرات بزرگی بودند.
در ابتدای مطالعه، شرکت‌کنندگان به طور متوسط ۳.۴ قسمت در روز یکی از دو نوع بی اختیاری ادرار را تجربه می‌کردند (۱.۹ قسمت از نوع فوریت رفتن به دستشویی و ۱.۴ قسمت از نوع استرس).
در پایان ۱۲ هفته، این میزان برای زنان در گروه یوگا فقط به ۱.۱ قسمت در روز و برای افرادی که ورزش استاندارد انجام می‌دادند به ۱.۳ در روز کاهش یافت.
این حدود ۶۰ درصد کاهش در دوره های بی اختیاری ادرار است. به گفته سوباک، «آن را با داروها مقایسه کنید، که اثربخشی آنها در کاهش علائم از ۳۰٪ تا ۷۰٪ متغیر است.»
او گفت: «یکی از پیام‌های این مطالعه «فعال و پرتحرک باشید!» است.»
