جنگ جهانی دوم باعث آوارگی لهستانی‌ها شد. مردم این کشور نیز در پی گریز از سرزمین خود به ایران رسیدند. تاریخ ایرانی درباره این اتفاق می‌نویسد: پس از آنکه در سوم شهریور ۱۳۲۰ قوای روس و انگلیس وارد خاک ایران شدند همراه با نیروهای کمکی لهستانی بیش از ۱۵۰ هزار زن و کودک و سالمند آواره از طریق بندر انزلی و نیز مرز عشق‌آباد وارد خاک کشور شدند.
از ابتدای ورود به ایران، تعداد زیادی از مردان لهستانی به ارتش آزادی‌بخش لهستان پیوسته و ایران را ترک کردند؛ اما جمع زیادی از غیرنظامیان نیز در اردوگاه‌هایی اقامت گزیدند که از سوی وزارت کشور در شهرهایی مثل تهران، اصفهان، و مشهد دایر شده بود.
