یادداشت‌های علم، دوشنبه ۲۰ بهمن ۱۳۴۸: از شاه، علت کشته شدن تیمورتاش را پرسیدم؛ به طفره برگزار فرمودند / انگلیس‌ها زمینه‌ای فراهم کردند تا رضاشاه به او مظنون شود

سرویس تاریخ «انتخاب»: اسدالله علم (۱ مرداد ۱۲۹۸ بیرجند – ۲۵ فروردین ۱۳۵۷ نیویورک)، یکی از مهم‌ترین چهره‌های سیاسی دوران محمدرضا شاه، وزیر دربار از ۱۳۴۵ تا ۱۳۵۶ و نخست‌وزیر ایران از سال ۱۳۴۱ تا ۱۳۴۲ بود.  

 

«انتخاب» هر شب یادداشت‌های روزنوشت علم را منتشر می‌کند.

 

 دوشنبه ۲۰ بهمن ۱۳۴۸: صبح به قدری اسکی و بطالت گذراندم. عصری شرفیاب شدم. فرمودند: شام امشب را با من بخور، چون تنها هستم و از این احمق های اطرافی ام هم حوصله ام سر رفته است. اطاعت کردم. سر شام مقداری از اوضاع سابق بیرجند، وضع پدرم با اعلیحضرت فقید، صحبت کردم. خیلی مطبوع واقع شد، به خصوص سیاست های امپریالیستی انگلیسی ها بعد از جنگ جهانی اوّل و فشارهایی که به پدرم وارد آوردند (چون گوش به حرف آنها نداد و آلمان ها را که به افغانستان می رفتند توقیف نکرد، زیرا دولت ایران دستوری نداده بود و پدرم می گفت باید دولت خودم در این زمینه به من دستور بدهد نه شما- پدرم حاکم قائنات و سیستان بود.) به هر صورت خیلی صحبت ها داشتیم. علت کشته شدن مرحوم تیمورتاش وزیر دربار پهلوی را من جسارت کردم جویا شدم. شاهنشاه به طفره برگزار فرمودند.

 

تیمورتاش وزیر دربار رضاشاه و وزیر دربار مقتدری بود که به نخست وزیر و وزرا دستور صادر می کرد و هیچ کس جرئت نفس کشیدن در قبال او نداشت. بعد مغضوب شد و در محبس هم به رحمت ایزدی پیوست. می گویند و معروف است که در مراجعت از سفر اروپا با روس ها قرار مداری راجع به دادن امتیاز نفت به آنها گذاشته بود. انگلیسی ها متوجه شدند و زمینه ای فراهم کردند که شاه به او مظنون بشود. از آن جمله دائما در روزنامه های انگلیس از او تعریف نوشتند، تا آن جا که نوشتند تیمورتاش مغز وزرای ایران است و اطلاعاتی هم در اختیار شاهنشاه فقید گذاشتند. دنیای عجیبی است. این مرد مقتدر، هنگام محاکمه به اتهام دزدی در محکمه گریه کرد و به قضات گفته بود به بچه های من رحم کنید. وقتی اصل مقتدر بودن مطمح نظر انسان باشد، به محض کندن آن جامه اضعف مردم می شوید و اگر اصل تقوی و تحصیل عظمت از این راه و خدمت به مردم را در نظر داشته باشید هیچ قدرتی قادر به خورد کردن شما نیست....