العربیه: «رتروگیمینگ» (Retro Gaming) به معنای علاقه‌مندی نوستالژیک به بازی‌های کامپیوتری است که طی دهه‌های گذشته ساخته شده‌اند، و معمولا مربوط به کنسول‌هایی است که خط تولید آن‌ها سال‌هاست متوقف شده است.
این کنسول‌ها نماینده دوران طلایی بازی‌های کامپیوتری به شمار می‌روند. بازی‌های این کنسول‌ها معمولاً گرافیک ساده‌تر، شیوه بازی ابتدایی‌تر، و جذابیت‌های نوستالژیک برای افرادی دارند که در دوران کودکی یا نوجوانی خود با این بازی‌ها دمخور بوده‌اند.
رتروگیمینگ می‌تواند بر روی کنسول‌های اوریجینال قدیمی یا شبیه‌ساز‌های نرم‌افزاری انجام شود. شبیه‌ساز‌ها نرم‌افزار‌هایی هستند که روی کامپیوتر یا دستگاه‌های دیگر نصب می‌شوند، و به فرد اجازه می‌دهند بازی‌های قدیمی که دیگر روی کنسول‌های امروزی قابل اجرا نیستند را بازی کنند.
کنسول‌های خانگی «آتاری»، «نینتندو»، «سگا» و «سونی» از معروف‌ترین کنسول‌های دوران رترو هستند که در دهه‌های ۱۹۸۰ و ۱۹۹۰ محبوبیت زیادی کسب کردند. بازی‌هایی مانند «هواپیما»، «افسانه زلدا»، «قارچ‌خور»، «سونیک»، و «شورش در شهر» از عناوین شاخص این دوره بودند.
هر کدام از این بازی‌ها تأثیرات عمیقی بر فرهنگ بازی‌های کامپیوتری گذاشتند و همچنان در میان هواداران رتروگیمینگ بسیار محبوب هستند. امتداد علاقه مخاطبان به چنین بازی‌هایی، در سال‌های اخیر منجر به تولید دنباله‌های آن‌ها برای کنسول‌های جدید پس از دو سه دهه شده است.
در کنار کنسول‌های خانگی، بازی‌های «آرکید» – دستگاه‌های ایستاده کنار خیابان یا در فروشگاه‌ها – نیز بخش مهمی از رتروگیمینگ هستند. دستگاه‌های آرکید در دهه‌های ۱۹۷۰ و ۱۹۸۰ در کافه‌ها و مراکز عمومی بسیار محبوب بودند و بازی‌هایی مانند «پَک-مَن» و «مهاجمان فضایی» را رواج دادند.
علاوه بر این‌ها، بسیاری از کنسول‌ها امروزه به صورت دیجیتال یا با بازسازی‌های فیزیکی مدرن مجدداً به بازار عرضه شده‌اند. کمپانی‌های آتاری، نینتندو، سگا و سونی در سال‌های اخیر برخی از کنسول‌های قدیمی محبوب خود را با فناوری جدید برای مخاطبان نوستالژیک بازسازی کرده‌اند.
در نهایت، فرهنگ رتروگیمینگ پدیده‌ای است که نه تنها علاقه‌مندان به بازی‌های قدیمی را به خاطرات گذشته خود بازمی‌گرداند، بلکه به نسل جدید نیز فرصت می‌دهد تا بازی‌های دوران آغازین بازی‌های کامپیوتری را تجربه کنند.
